When She Left Him

Chapter 6

Chapter 6

I can't even take a nap or even a sleep. Masyado akong nag-aalala sa kalagayan ni Mama. After if what lucky happens to us, ito ang kinalabasan. Hindi ko alam kung bakit pero I hope this problem will can surpass by us. Hindi rin ako iniwan ni Taylor sa tabi ko pero nauwi siya to grab some clothes sa bahay at nagpaalam siya sa kanila. I'm lucky to have him, but the worst is nasa hindi magandang sitwasyon ang Mama ko.

            "Jade!" Agad naman akong napatingin sa tumawag ng pangalan ko at nakita ko si Coleen nab akas din sa mukha ang labis na pag-aalala, "What happen?" Napabuntong hininga lamang ako sa katanungan niya at saka niya ako niyakap ng mahigpit.

            Umalis din naman siya sa pagkakayakap sa akin at nabaling ang atensyon ni Coleen kay Mama na ngayon ay nakahiga sa puting kama ng hospital. Hawak hawak niya ang kamay ko. Nagbabadya na naming tumulo ang luha ko ng maalala ko ang mga pangyayari kagabi. Akala ko pati si Mama iniwan na ako pero hindi, ayoko. Kailangan niyang manatili sa mundong ito at matamo ang mga pangarap niya sa buhay. Ma, lakasan mo ang loob mo.

            "Nagfainted daw ang heart ni Mama tapos may diabetes pa pala siya, may 1 week kami para tingnan kung magiging okay ba ang condition ni Mama." Napasandal naman ang ulo ko sa balikat ni Coleen at hinaplos-haplos naman niya ito. "I can't see mom in that condition, mas lalo lang akong nasasaktan."

            "Ah, guys lalabas muna ako. Jade, bibilhan na rin kita ng almusal mo." Ani Taylor. Tinanguan ko naman siya at saka siya lumabas ng room.

            Umiling-iling naman si Coleen sa akin. Hinawakan niya ang ulo at tinitigan ako sa mga mata ko. Wala, matamlay talaga ako. Hindi ko nga alam kung ano nang gagawin ko. Akala ko magiging masaya na kami kasi napakalaking swerte ang dumating sa buhay namin pero may isang napakalaking pagsubok naman ang dumating sa amin.

            "Just pray Jade, alam mo naman hindi kayo papabayaan ni God." Aniya.

            Napabuntong hininga naman ako at iling sa kanya, "Pero bakit ganito ang nangyari sa amin kung hindi niya kami pinabayaan? Ang unfair Coleen, sana pala hindi na kami nanalo sa lotto hindi pa sana mangyayari 'to."

            Mabilis naman akong hindi sinang-ayunan ni Coleen, "Don't blame him... Jade, this could be some circumstances na sinusubukan ka ni Lord. Kung hanggang saan ba ang pananampalataya mo sa kanya, it's the part of life na kailangan mong manatili sa kanyang mga kamay. Never depends on the situation, kahit hindi mo kailangan o kailangan mo just pray. Wala namang mawawala sayo atleast kahit papaano, you've talked to God."

            Napabuntong hininga ako, " I don't blame Him, I just can't take that he gave this kind of problem. Ayokong maiwan ng mag-isa." I wipe the tears in my face that thoroughly flowing. "I'll pray, if He gave what I want."

            Nakaramdaman na lamang ako ng yakap ni Coleen.

            Ilang saglit lamang ay nakabalik na si Taylor na may dala-dalang pagkain. Hinain naman niya ito at binigay sa akin ang isang cup noodles. Gayundin naman si Taylor ay sinabayan na ako. Si Coleen naman ay abala sa pag-aayos ng table sa gilid dahil hindi ko naman naayos dahil sa sobrang alala. Napatingin naman ako kay Taylor at nginitian naman niya ako, walang gana naman din akong ngumiti sa kanya.

            Hindi ko alam kung kalian matatapos ang pagsubok na 'to pero sana hindi magtagal at bumalik na sa mabuting kondisyon si Mama. Hindi ko kinakaya habang nakapikit siya at maraming apparatus ang nakakabit sa kanya.

            "Jade, oo nga pala! Pupunta ang mga taga church dito para ipag pray over kayo." Ani Coleen.

            Napatango na lang din naman ako sa kanya at tinuloy ang pagkain ko. Nang matapos ko ang pagkain ko ay nanood lang ako ng tv habang katabi ko si Coleen. Hinihintay niya kasi ang mga taga church na dumating dito sa church. Tumayo naman ako at naglakad papunta sa pinto.