When She Left Him

Chapter 11

Chapter 11

Do you know what is the feeling of a girl dying in pain where she could see her mother lying in a white bed without knowing where she could wake up. It's really the ache of pain.

            I'm standing right now in the front of a mirror. Hindi ko naman pinagsisisihan kung anong ginawa ko sa sarili ko. Siguro ako na mismo ang gumawa sa sarili ko ng mga punishments na 'yon dahil sa mga nagawa ko. Alam kong wala akong karapatan na babuyin at saktan ang sarili ko at nagpadala ako sa sarili kong kagustuhan at umabot ako sa puntong ito.

            Siguro nga tama nga si Alladin, I doubt it. Hindi ko masabi ang pangalan ni God.

            Napaupo na lamang ako sa couch at pinanood ang nasa tv. Wala rin akong ganang kumain dahil ayoko. Nag-abala sila Taylor at Coleen na magluto para daw kahit papaano magkaroon ako ng kakaunting lakas pero ang sinandok nila sa akin ay hindi ko pa rin ginagalaw. Nandoon sila sa tapat ng bintana, nag-uusap at wala naman akong balak na alamin 'yon.

            Masyado nang maraming gumugulo sa utak ko. May dadagdag pa ba?

            "Jade!" nabaling ang atensyon ko kay Taylor na tawagin niya ang pangalan ko. Walang emosyon naman akong nakatingin sa kanya. Nilapitan naman niya ako, "Gusto mo kumain sa labas?" pag-aayayang tanong nito sa akin.

            Mabilis naman akong umiling sa kanya, "Wala nga akong gana diba."

            Napansin ko ang pagbuntong hininga ni Taylor sa sagot ko sa kanya. Tama naman talaga eh. Mawawalan ka ng gana kapag alam mong hindi naman maayos ang nasa paligid mo. Lagi na lang may gumugulo at hindi mapakali. Can't you feel the way I used to be.

            Nasasaktan na ako ng sobra. Hindi niyo lang alam.

            "Jade, ako na bahala dito kay tita. Sinasama ka na ni Taylor oh, sige na. Ako na muna bahala dito." Napatingin naman ako kay Coleen. Tiningnan ko lamang siya ng walang emosyon. Tinaasan ko siya ng kilay at lumapit naman siya sa kin at itinayo ako.

            "Coleen..." awat ko sa kanya. And then I rolled my eyes.

            "Jade, bigyan mo naman ng konsiderasyon ang sarili mo. Give yourself a time, alam kong stress na stress ka na, na halos hindi mo na nagagawa ang mga dapat mong gawin. But this time, Jayden Ann Riveras. Please, just this time." She said directing her eyes to mine. I just look away and snap out of what she said.

            I smirk, "So, matutulog na lang ako." Binigyan ko pa siya ng nakakaasar na ngiti kaya sinimangutan niya ako but then, bago siya magdakdak na naman sa akin I felt her hugged. It's the more sincere hug I received from her.

            Kahit kailan, hindi ko naisip na iniiwan ako sa ere ni Coleen.

            Napatingin naman ako kay Taylor na kunot noo  namang nakatingin sa aming dalawa ni Coleen. Siguro, hindi niya kami nage-gets kasi girl talk at meron kaming usapan na kaming dalawa lang talaga nakakaintindi.

            Then, Coleen lose her hug from me. Sa mga nakalipas na araw, hindi ko naiilalabas ang mga ngiti ko dahil sa mga problema at sitwasyong dumaraan pero dahil kay Coleen nagawa ko na namang ngumiti. Sabi nga nila, smile is the best weapon of a girl pero smile is the way to hide your problems. Two meaning pero I'd rather to live to none of them. Nasasaktan lang ako kapag ngumingiti ako dahil alam kong hindi maganda ang sitwasyon ko.

            "Ang ganda mo talaga kapag nakangiti ka." Coleen cheerfully said to me.

            I just smiled to her. What would happen if hindi nangyari ang pangyayaring 'to? Siguro, ine-enjoy ko na ang buhay na meron ako. Tinatamasa kung anong nasa akin ngayon at nakakapag-aral na sana ako ulit but then it happen, siguro I will just stay to take care of my mom.