Hayat ne kadar da garipti. Bir gün önce nefret ettiğinden emin olduğun kişiye bir gün sonra aşık olduğunu fark ediyordun. Kafam o kadar doluydu ki..nefes alamadığımı hissediyordum. Çok değil,bir kaç yıl önce bundan tamamen farklı bir hayatım vardı.
Evimde sadece merih ile konuşur,okul ve ev arasında mekik dokurdum. Asosyal bir tiptim aslında,hiç arkadaşım yoktu mesela okulda. Bunun sebebi dışlandığım için değil benim onları dışladığım için.
Hiç kafa dengi bir arkadaş bulamamıştım lise yıllarımda,merih dışında. Tahmin edeceğiniz üzere baskıcı bir aileye sahiptim. Ne yediğime bile karışan,kilo alırsam insanların beni beğenmeyeceğini söyleyen bir anneye sahiptim.
Belki de bu davranışları beni bir şeye hazırlamak içindi. Hayat değil tabiki de. O kadın hayat hakkında hiç bir şey bilmiyor. Belki de yıllar önce planlanmıştı bu evlilik.
Belki de şirket falan batmıyordur.
Tek istedikleri benden kurtulmakta olabilirdi. Ama biliyor musunuz? Sikimde bile değiller.
Canları cehenneme.
Bu yüzden mi onların yanına gidiyorsun?
Kulaklığımı çıkardım ve bavulumu aldım. Yanlış anlamayın kimseyi terk ettiğim yok. Geçen gece annem beni ağlayarak aramış ve babamın hasta olduğunu söylemişti. Açıkcası kendimi gelmek için zorunlu hissetmiştim.
Derin bir nefes aldım ve taksiye bindim. Evi tarif edememiştim,doğruyu söylemek gerekirse bu canımı yakmıştı. Evimi unutmuştum.
Nihayet taksiciye evin adresini tarif edebildiğimde taksici kısa mesafe olduğu için oflayarak sürmeye başladı.
Türkiye'ye hoş geldiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melanie 2 - Neymar
FanfictionBazen tek bir kitaptan fazlasını hak eder bazı hikayeler. Böyle bir sonu kabul edemezdik. Bunu küçüklüğümüze borçluyduk.