OKUL

Hayalimsin.

Bazen ayrılıklar kendimize yaptığımız en büyük iyiliktir belki de. Arınmak için, özlemek için ve belki de yeniden sevmek için. Seni düşünmüyorum sanma. Sen benden uzakta güzelsin. Soğuk güzelleştirir seni. Kendine iyi bak.
-Gece'den-
Soğuk.. Hissettiğim sadece soğuk değil acı ve intikamdı. Beni kullanmak istemiş,bana sahip olmaya çalışmış eski aşık olduğum yüz.. Yüz hatları çirkinliğinin,içinin çirkinliğinin belirtisi değil ta kendisiydi. Beni soğuk bir depoya kadar getirmiş, o bira kokan nefesi eşliğinde ağzına geleni söylemişti. Defalarca kez vurmuş, yeniden bana sahip olmaya çalışmıştı. En son tişörtümü boydan boya yırttığında bana iyice yaklaşıp öpeceği sırada beni bağladığı sandalyeyi üstüne yıkıp onu bayıltmıştım. O sırada aptal arkadaşı Faruk bira almaya gittiğinden kaçmam pek de zor olmamıştı. Ancak nereye gittiğimi nerede olduğumu anlayacak kadar bilincimin yerinde olmadığını farkındaydım. Cenk'e, Ceren'e ve Eren'e ihtiyacım vardı.
Mehmet'in bana dokunan leş gibi biraları dudaklarını değil, Cenk'in sıcak,güven verici ve sahiplenici öpüşünü istiyordum. Ona yeniden ve yeniden sarılmak, benim olduğunu her seferinde hatırlamak istiyordum. Ama şu an karanlık bir ormanda buz gibi havada yırtık bir tişört,çamurlu ayakkabılar ve ağlamaktan dağılmış bir yüz ile dolanıyordum. Canım acıyordu yolumu bulamıyordum. Acıkmıştım. Kaybolmuştum. En sonunda bir ağacın dibine oturdum. Birkaç dakika içerisinde uyuyakaldım.
Çok geçmeden uyandım. Huzura etmek için elimden geleni yapmam gerekiyordu. Psikolojim ağır derecede hasarlıydı ancak tıpkı 127 Hours filmindeki gibi zor şartlar yaşamamı engellememeliydi. Ordan kurtulduğumda fazla hızlı koşmamalıydım. Nerde olduğumu bilmiyordum. Anayola çıkan yolu bulmalı ve bir şekilde izimi belli etmeliydim. Uzun uğraşlar sonucunda yolu buldum ve bu çabalar sonucunda sanırım bacağımı incittim. Keşke incinen tek yer bacağım olsaydı.
Uzun bir yol yürüdüm. Yavaş yavaş gözlerim kararmaya başlamıştı ancak
hatırladığım o son ses hayatımda en çok ihtiyacım olan sesti. Kurtuluşumun, polis ekiplerinin beni buluşu en önemlisi ise güvende olduğumun sesiydi.