OKUL

Yeni Hayatım,Hoşgeldin..

Bea Miller-Young Blood

Değişimden korkmayın,bazı şeyler değişimle güzelleşir.

''Hayırlı olsun kızım...''

Kulaklarım uğuldadı. Okul çıkışı olduğu için herkes bağırıp çağırmasına rağmen bu cümleden başka hiçbir şey duymuyordum.

Sessizce ve ağlayarak kaydımın alınmasını,müdürün yerine yenisi gelir demesini izledim.

Yavaşça merdivenlerden indim,çoktan sıra oluşmuştu.

Eren'i görüp yanına gittim.

''Beklediğim şey oldu değil mi ?''

Hıçkırarak ağlamaya başlamıştım.

Nasıl olabilirdi ki ? Rengarenk günlerim olmuştu burada. Şimdi terk edip gitmek nasıl mümkün olabilirdi ki ?

Ağlaya ağlaya okuldan çıktım,bir daha geri dönemeyeceğimi bile bile.

Kendimi toplamaya çalışmadan en saf halimle o kadar çok ağladım ki gözlerim çaresizliğin kan kırmızısına büründü.

Sorular soruluyordu ne oldu, neden ağlıyorsun diye...

Dersaneye gidip terasa çıkıp bir dal yaktım. Sanki sigara değil de hayallerimi yakıp çekiyordum içime.

Terasta insanlar gülüşüp eğleniyorlardı kimse kimsenin acısını görecek kadar kimse değildi..

Derste ağlamaya devam edince Meral Hoca çağırdı ve ne olduğunu sordu.

Anlattım ama acı geçmiyordu.

Ertesi gün yeni okulumun sınavına girdim,yeni insanlar vardı ama benim tek umursadığım sınavı bitirip dersaneye gitmekti.

Nitekim hızlı ve sallayarak yaptığım sınavdan sonra koşarak dersaneye gittim.

O gün çıkışta Eren'le hüznün en koyu tonuna boyadık akşamımızı ve içkilerimizi alıp tokuşturarak söz verdik, SONSUZA...

''Sana söz veriyorum,seni asla bırakmayacağım. Henüz kısa fakat benim için uzun hayatımda senin kadar çok sevdiğim biri olmadı. Saran ve sarmayı sevdiğim biri.. Sonzua kadar sol tarafımda.''

''Sonsuza kadar sol tarafımda..''

Pazartesi bomboş bir kalple okula,yeni, gittim. Herkesle tanıştım ama her şey boştu,herkesten nefret ediyordum.

İlk günüme söverek günü bitirdikten sonra akşam eve geldim.

Bora'dan bir mesaj vardı.

İlk günümün nasıl geçtiği falan sormuştu. 

Bununla birlikte bir ay konuştuk fakat size anlatmak istediğim önemli bir gün var.

O gün dersaneden beraber çıktık. Dehşet rüzgarlıydı. Beraber sinemaya kadar yürüdük. İçeri girdik fakat güzel bir film bulamadık. Yemek yemeye karar verdik. Yiyecek güzel bir şey de olmayınca aşağıdaki marketten abur cubur alıp sahildeki kamelyalara gittik. Tam bir şeyler yerken yağmur yağmaya başladı. Fakat o kadar çok yağıyordu ki ikimizin de her yeri ıslanmıştı. Ağzına çubuk kraker alıp bana döndü. Bu arada peynirliydi. 

''Kopar.''

''Ha ?''

Ona yakınlaşıp ısırmamı bekliyordu. Tabi ben algılayana kadar...

''Neyse, yok bir şey.''

''Ya tamam tamam. Bak ben yaptım.''

Sonra bir anda dönüp ısırdı. Bir an içim bir tuhaf oldu kendime gelemedim. Bir şey söylüyordum fakat unuttum.

''Ha ne diyordum ben-''

''Böyle unuttururum işte.''

Islana ıslana sigarasını yakmaya çalıştı,içti ve sonra da kalkmaya karar verdik.

Çantamı alıp çıkarken koluma girebilirsin,dedi.

Koluna girdim,üst geçidi beraber geçtik. Evlerinin önüne geldik dolmuşu beklerken bir şeyler anlatmaya başladı dolmuş geldi.

''Bu da benim veda busem...''

Yanağımdan öptü ve dolmuşa bıraktı.

Her şey çok güzeldi. Ta ki ben tüm gerçekleri öğrenene kadar...