╭──╯ . . . . .🍂🐈 . . . . . ╰──╮
Draco kolundaki saati kontrol etti ve yüzünü annesi ile babasına çevirdi. "Sizde kalsa olmaz mı? Çok durmayacağım zaten..." dedi Draco Malfoy.
"Neden Rexy bakmıyor?" diye sordu Lucius Malfoy.
"Ona başka bir iş verdim çünkü."
"Pekala pekala... Ama elini çabuk tutacaksın." dedi Narcissa Malfoy.
"Teşekkür ederim, anne. Hızlı olacağıma emin olabilirsin."
Draco Malfoy, Liverpool'a toplantıya gidiyordu. Rexy'e odasını çok iyi bir şekilde temizlemesini ve Milkione'un kırabileceği her şeyi ortadan kaldırmasını istemişti. Rexy meşgul olduğundan, Milkione'a göz kulak olmaları için anne ve babasını ikna etmişti. Milkione'un yaramazlık yapmayacağımı biliyordu, fakat yine de onu başında birisi olmadan bırakmaya içi rahat etmiyordu.
"O zaman ben gidiyorum, görüşürüz." dedi Draco ve pelerinini alarak kapıya doğru gitti.
Narcissa gözlerini Hermione'ye çevirdi. Hermione de, Narcissa'ya bakıyordu. "Ah, sanırım yorucu bir gün olacak..." diye mırıldanırken, Hermione'nin koşarak odadan kaçması bir oldu.
🍂﹌﹌﹌🐈
"Akıllı kızım benim... Evet güzelce sütünü içtin." Narcissa, Hermione'yi okşarken onunla konuşuyordu. Narcissa ile Hermione iyi anlaşmışlardı çünkü Hermione, Narcissa'ya zorluk çıkarmamaya karar vermişti. Şimdi arka bahçedeki pergolada oturuyorlardı. "Gerçekten çok akıllı bir kedisin."
Lucius Malfoy yavaşça, Narcissa'nın yanına geldi ve oturdu. "Cissy, bu akşam Bella-" diyecekken birden ne dediğinin farkına varıp sustu. Boğazını temizledi. "Yani şey... Neyse, ben gidip şey yapayım... Şey olunca haber verirsin sen bana... O zaman, şey, tamam sonra gelirim." Lucius kalktı ve hızla oradan uzaklaştı. Alışkanlık olan o cümleyi söylemeyi bırakması gerektiğini durmadan kendine hatırlattı.
Narcissa, Lucius gittikten sonra derin bir iç çekti. Elini, Hermione'nin tüylerinden geçirdi. "Ne olursa olsun, onu özlüyorum..."
Hermione kimden bahsettiğini anlamıştı, Bellatrix Lestrange.
"Andy, Bella ve Cissy olarak birbirimizi çok severdik..." diye kendi kendine konuşmaya başladı. Hermione dikkatle onu dinliyordu. Çok dikkatle dinlediği belli olmasın diye de patisini yalıyordu. "Yaptığı işler iyi değildi kabul ediyorum ancak o benim kız kardeşimdi. İntikam falan istemiyorum, sadece onu istiyorum. Gerçi o geri geldiğinde hiçbir şey eskisi gibi olmayacak..."
Hermione, Bellatrix öldüğü için hep kendi tarafından ve Neville'in tarafından bakıp sevinirdi. İlk defa Narcissa'nın tarafından baktığında, şaşırmıştı. Ancak yine de ne olursa olsun, onun hâlâ bir canavar olduğunu düşünüyordu.
🍂﹌﹌﹌🐈
"Ben biraz istirahat edeceğim, Lucius. Milkione sende." dedi Narcissa yorgun çıkan bir sesle.
"Ama ben bakamam ki, Cissy!"
"Gayet de bakarsın. Draco geldiğinde haber ver, görüşürüz." dedi ve malikanenin üst katına çıktı.
Şimdi malikanenin salonunda, Lucius ve Hermione kalmıştı. Bir Lucius, Hermione'ye baktı bir de Hermione, Lucius'a baktı. Bu böyle sonsuza kadar sürebilirdi.
"Miyav."
"Bana miyavlama..."
Hermione o kadar çok gülmek istiyordu ki şu duruma, kendisini zor tuttu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Animagus | dramione
FanficII. Büyücülük Savaşı'ndan sonra ortalık sakin ve huzurluydu ancak bu huzurun sonsuza kadar süreceğinden şüphelenen kişiler vardı. Her ne kadar Ölüm Yiyenler korkunç günden sonra kendilerine dair hiçbir işaret vermemiş olsalar bile onları her an tekr...
