My Teacher Bay Jeon2

14.Bölüm

JUNGKOOK'TAN

- O abini geberteceğim! Resmen evlenmemize engel oluyor cüce!

- Tamam Jungkook.

- Ne tamamı kızım?! Resmen 'daha çok erken, kardeşimi sana veremem' dedi! Ne tamamı!

Gülerek önümde durdu.

- En azından kendi aramızda söz yapacağız. Sonra ikna ederiz onu. Sıkıntı değil.

Umutsuzca başımı salladığımda gülerek yanaklarımı sıktı.

- Hadi okula geç kalacaksın. Git artık.

- Sen?

- Şirkete gideceğimi söylemiştim.

Dudak büzdüğümde hafifçe üstlerine vurdu.

- İşim bitince geleceğim dedim.

- Peki peki tamam.

Alnından öpüp, arabama bindim. El salladığında göz kırpıp, okula doğru sürdüm.

Sabah Jimin'le konuştuğumuzda 'daha erken' demiş ve nikah tarihini almamıza karşı çıkmıştı. Ben bu kızı dört yıldır bekliyorum! Dört yıl! Gelmiş dediği şeye bak.

Arabayı park edip, indim. Seri bir şekilde okula girip, odama çıktım. Montumu çıkarıp, askılığıma astım. Kazağımın kollarını hafif yukarı sıyırıp, ders kitabını ve öbür dersim için çıkarttığım testleri hazırladım.

SEO HYUN'DAN

Gökyüzünü izlemeye devam ederken yanımda bir hareketlilik hissettim.

- Ne oldu? Bu saatte gelmezdin?

Umursamazca sorduğu soruya omuz silktim.

- Ya da kimse yanında olmadığı, tek kaldığın ve sevdiğin insanın aşık olduğu insanla birlikte olmasından dolayı depresyondasın.

Yutkunup, bakışlarımı ona çevirdim.

- Kırılıyorum.

- Umurumda gibi mi duruyor?

Gözlerim yavaşça dolarken güldü.

- Bunu sen istedin Seo Hyun. Yalnız kalmayıda sen seçtin. Ben hiçbir şey yapmadım. Ve şimdi ismin okulda hırsız olarak dolaşacak. Hyo-son ona yaptıklarına karşılık Bay Jeon'un bilekliğini çaldığını bütün okula yaydı. Engel olmaya çalıştım. Ama o durmadı.

Şaşkın bakışlarımı üzerine diktim.

- Soobin, sen ne diyorsun?

- Duydun. Dua et bu olayı Eun Mi unnie duymasın. Senin yüzünden aralarının açılmasından korkuyorum. Bari bir iyilik yapta aralarına girme. Senin yüzünden üzülmesinler.

Ayağa kalkıp, sınıftan çıktığında dolan gözlerimden birkaç yaş düştü.

Nasıl böyle bir şey yaparlardı? Ne yaşacağımı, hissedeceğimi hiç mi düşünmemişlerdi? Tanrım! Bu yıl ne yaşıyordum ben?!

~~~~~~~~~~

Öğle zilinin çalmasıyla yerimden kalkıp, kantine ilerledim. Kantine indiğimde neredeyse bütün okulun burada olduğunu gördüm. Başımı eğip, ilerlemeye başladığım sırada kız erkek karışık bir grup bana doğru gelmeye başladı.

Ah. Cidden...

- Okulumuzun minik hırsızıda buradaymış.

Öndeki çocuğun konuşmasıyla bütün herkesin ilgi odağı olurken, sinirlerim gerilmeye başlamıştı.