JUNGKOOK'TAN
Uzun montumuda giyinip evden çıktım. Arabaya binip, okula sürdüm. Geldiğimde arabayı park edip, indim. Kahve almak için kantine gittiğimde aklıma o anlar geldi.
**********
- Kahvaltı ettin mi?
Dediğinde kaşlarımı kaldırıp, başımı iki yana salladım.
- Aferin. O zaman kahvede yok.
- Ciddi misin Eun Mi?
Kendini süzüp bana baktı.
- Şaka yapıyor gibi bir halim mi var?
Güldüm. Beni düşünmesi hoşuma gidiyordu.
- Kantinden bir şeyler alıp, atıştır. Sonra kahve iç. Zararlı oğlum zararlı.
***********
Ben kahvaltı etmemiştim.
- Bir tost, birde kahve.
Kantinci istediklerimi hazırlarken, hatırladığım anlarla gülümsedim.
- Buyurun Bay Jeon.
Tost ve kahveyi alıp parasını verdim. Ardından odama çıkıp, yerime oturdum. Tostumu yedikten sonra selpağı çöpe attım. Zil çaldığında sınıfımın olduğu kata çıktım.
~~~~~~~~~~
Nöbetçi olduğum katta Soobin'in gazabına uğrayacağıma emindim. Çatlak kız.
- Bay Jeon.
Arkamdan gelen kısık sesle o tarafa döndüm. Seo Hyun.
- Bir şey mi oldu?
Yutkundu. Onu üzmek istememiştim. Sonuçta daha çocuktu. Ancak yaptıkları yüzünden hala sinirliydim. Ve bu her şeyin önüne geçiyordu.
- Şey. Soru sorabilir miyim?
Öğretmendim. Ve o olayı tabiki de böyle bir şeye yansıtmayacaktım. Bu saçma olurdu.
- Gel.
Kaloriferlerin oraya geçtiğimizde hafif titreyen elleriyle kitabı açtı. Kalemle birlikte gösterdiğinde kitabı aldım. Soruyu okudum. Bu onun için zor bir soruydu. Elimi ona uzattığımda kalemi verdi.
- Bu gibi sorularda şunu yapmalısın.
Soruyu anlatırken, bir kez olsun bana bakmamıştı. Açıkçası üzüldüğünü ve pişman olduğunu anlayabiliyordum. Ama bu yinede yaptığı şeyi değiştirmiyordu.
- Bu kadar.
Yüzüme bakmadan önümde eğilip, teşekkür etti. Ardından gitti. Üzgünüm Seo Hyun. Ama bunu sen istedin.
~~~~~~~~~~~
İkinci tenefüs zilinin çalmasıyla birlikte kitabıda alıp, sınıftan çıktım.
- Yoon!
- Efendim Bay Jeon?
- Kitabımı odama bırakabilir misin?
- Tabiki.
Kitabımı ona verip, üst kata çıktım. Nöbetçilik zamanım neden bu kadar yavaş geçiyordu?
Telefonumun cebimde titremesiyle irkildim. Cebimden çıkarıp, arayana baktım. Gülerek aramayı cevapladım.
- Ne var Taehyung?
- Bir insan neden telefonu böyle açar? İnsan bir günaydın der Bay Jeon!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Teacher Bay Jeon2
Fiksi PenggemarKorkmama gerek yoktu. O yine güçlü duruşunu göstermişti. Yine kendini bana hayran bırakmıştı. O yine bizi seçmişti. Bizi yarım bırakmamıştı... ~~~~~~~~~~ - Bitti mi şimdi her şey? - Başlamayan şey bitemez güzelim. ~~~~~~~~~~ Gitmen için değil, kalma...