9.Bölüm

507 37 82
                                    

JUNGKOOK'TAN

Uzun montumuda giyinip evden çıktım. Arabaya binip, okula sürdüm. Geldiğimde arabayı park edip, indim. Kahve almak için kantine gittiğimde aklıma o anlar geldi.

**********

- Kahvaltı ettin mi?

Dediğinde kaşlarımı kaldırıp, başımı iki yana salladım.

- Aferin. O zaman kahvede yok.

- Ciddi misin Eun Mi?

Kendini süzüp bana baktı.

- Şaka yapıyor gibi bir halim mi var?

Güldüm. Beni düşünmesi hoşuma gidiyordu.

- Kantinden bir şeyler alıp, atıştır. Sonra kahve iç. Zararlı oğlum zararlı.

***********

Ben kahvaltı etmemiştim.

- Bir tost, birde kahve.

Kantinci istediklerimi hazırlarken, hatırladığım anlarla gülümsedim.

- Buyurun Bay Jeon.

Tost ve kahveyi alıp parasını verdim. Ardından odama çıkıp, yerime oturdum. Tostumu yedikten sonra selpağı çöpe attım. Zil çaldığında sınıfımın olduğu kata çıktım.

~~~~~~~~~~

Nöbetçi olduğum katta Soobin'in gazabına uğrayacağıma emindim. Çatlak kız.

- Bay Jeon.

Arkamdan gelen kısık sesle o tarafa döndüm. Seo Hyun.

- Bir şey mi oldu?

Yutkundu. Onu üzmek istememiştim. Sonuçta daha çocuktu. Ancak yaptıkları yüzünden hala sinirliydim. Ve bu her şeyin önüne geçiyordu.

- Şey. Soru sorabilir miyim?

Öğretmendim. Ve o olayı tabiki de böyle bir şeye yansıtmayacaktım. Bu saçma olurdu.

- Gel.

Kaloriferlerin oraya geçtiğimizde hafif titreyen elleriyle kitabı açtı. Kalemle birlikte gösterdiğinde kitabı aldım. Soruyu okudum. Bu onun için zor bir soruydu. Elimi ona uzattığımda kalemi verdi.

- Bu gibi sorularda şunu yapmalısın.

Soruyu anlatırken, bir kez olsun bana bakmamıştı. Açıkçası üzüldüğünü ve pişman olduğunu anlayabiliyordum. Ama bu yinede yaptığı şeyi değiştirmiyordu.

- Bu kadar.

Yüzüme bakmadan önümde eğilip, teşekkür etti. Ardından gitti. Üzgünüm Seo Hyun. Ama bunu sen istedin.

~~~~~~~~~~~

İkinci tenefüs zilinin çalmasıyla birlikte kitabıda alıp, sınıftan çıktım.

- Yoon!

- Efendim Bay Jeon?

- Kitabımı odama bırakabilir misin?

- Tabiki.

Kitabımı ona verip, üst kata çıktım. Nöbetçilik zamanım neden bu kadar yavaş geçiyordu?

Telefonumun cebimde titremesiyle irkildim. Cebimden çıkarıp, arayana baktım. Gülerek aramayı cevapladım.

- Ne var Taehyung?

- Bir insan neden telefonu böyle açar? İnsan bir günaydın der Bay Jeon!

My Teacher Bay Jeon2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin