11.Bölüm

517 40 49
                                    

JUNGKOOK'TAN

- Bir yerin ağrıyor mu?

- Hayır.

- Canın bir şey istiyor mu?

- Hayır.

- Yemek getireyim mi? Dur bekle.

- Jungkook. Hazırlıyorlar zaten. Gel şuraya.

Hemen yanına oturup, sırt üstü uzandım. Başımı dizlerine koyup, yüzünü incelemeye başladım.

- Özledim ben seni. Dört yıl bana ne yaşattın, haberin var mı?

Tebessüm edip, uzayan saçlarımı geriye doğru okşadı.

- Özür dilerim.

Dizlerinden kalkıp, yanına oturdum. Başından tutup, sarıldığımda kollarını belime doladı.

- Senin hatan değildi. Özür dileme.

Bu pozisyonda bir ömür kalabilirdim. Ve bundan sıkılmazdım.

- Ben yokken ne yaptın?

Sorusuyla gülümseyip, saçlarından öptüm.

- Sen yokken ben de yoktum. Ne yaptım bilmiyorum.

Gülerek güçsüzce karnıma vurdu.

- Ya doğru düzgün anlat.

Sırıtarak kollarımı sıkılaştırdım.

- Okula devam ettim. Tabi. Aynı okulda seni hatırlayıp, durmak bana kötü gelmişti. Seni kaybetmekten korkuyordum. Sonra her gün yanına geldim. Elini.

Belimdeki elini alıp sıkıca tuttum.

- Böyle sıkıca tutup, her gün olan olayları anlattım sana. Hiçbir gün aksatmadım. Sürekli geldim yanına.

Başını kaldırıp bana baktı. Gözleri dolmuştu.

- Üzdüm seni değil mi?

Cidden. Hala bunu mu düşünüyordu?

- Senin orada kalbinin attığını bilmek bile mutlu ediyordu beni. Üzülmedim.

Gülümsediğimde kollarını boynuma doladı.

Seni çok özledim meleğim...

SEO HYUN'DAN

'-Park Eun Mi'nin bitkisel hayattan çıkmasından yaklaşık iki gün sonra uyandığı haberini aldık. Dört yıldır bitkisel hayatta olan Park Eun Mi'ye ve yakınlarına geçmiş olsun di...'

Her yerde bu haber. Her yerde bu kız!

Sinirle televizyonu kapadığımda annem bana baktı.

- Kızım. Yeter artık. Öğretmenine aşıksın diye bir şey demedim. Ama onun bir hayatı var. Saçmaladın iyice! Derslerine odaklan! Adam sevdiğiyle birlikte. Kendi hayatına bak.

- Anne ben onu seviyorum!

- O seni sevmiyor! Sevdiği biri var! Saçma sapan şeyler yapıp düşünmekten vazgeç Seo Hyun!

Gözlerim dolarken koşarak odama çıktım. Bana destek çıkması lazımdı. Ama onun yaptığını bak. Ayrıca ilk defa onun bu kadar sinirlendiğini gördüm. O kız yüzünden annemle bile kavga etmiştik.

Yatağıma yatıp, telefonu açtım. Bay Jeon'a gizlice çektiğim fotoğraflardan birine bastım.

O da beni sevseydi, ne olurdu sanki? Benimle olsaydı. O kıza neden bu kadar takmıştı ki?! Nefret ediyordum o kızdan. Sevdiğim insanı elimden aldığı için nefret ediyordum!

My Teacher Bay Jeon2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin