Zengin Sevgilim

Zengin Sevgilim 2. Sezon 14. Bölüm

Eve geldiklerinde kapıyı odasından inenen Jongdae açtı.

"Hyunglarım hoş geldiniz."

diye onlara sıkıca sarıldı, ardından arkasını dönüp Yixing'in yanına doğru ilerledi. Luhan kapıya adım atar atmaz en son oraya gittiği günü hatırladı, ardından buruk gülümseme ile Minseok'a baktı. Minseok Luhan'nın neler düşündüğünü anlayabilmişti

"Aklından geçirdiğin şeyler geçmişte kaldı Lulu, artık düşünme onları."

dedi ve Luhan'nın elinden tutup salona doğru ilerledi. Luhan birkaç saniye sonra şaşırmış bir şekilde Minseok'a baktı.

"Min-Minseok sen aklımdan neler geçtiğini nerden biliyorsun?"

Jongdae koltukta dönüp Luhan'a gözlerini kısarak baktı ve sesini boğarak,

"O zihin okuyan bir büyücü..."

diyerek gülmeye başladı. Ardından Luhan ona "Espri miydi bu bakışlarını?" attı ve Jongdae önüne dönüp,

"Espriden de anlamıyorsunuz..."

diye mırıldandı. Ardından Minseok koltuğa kendini atıp Luhan'a baktı.

"Belki.. bir şeyler hatırlıyor olabilirim."

dedi. Luhan meraklanmış bir şekilde Minseok'a bakarken,

"Ne hatırladın? Neler hatırlıyorsun Minseok?!"

diye coşkuyla sordu. Minseok gülümseyerek Luhan'ı yanına oturttu ve kulağına fısıldadı.

"Belki de herşeyi."

Luhan iyice heyecanlanarak Minseok'a baktı ve "Her şeyi mi?!" diye bağırdı. Jongdae ve Yixing ise onlara anormal bakışlarını atıyorlardı.

"Evet."

"Bi-birden bire mi?"

diye sorarken Luhan, Jongdae ve Yixing de oldukça meraklanmıştı. Minseok Luhan'nın koluna girip kafasını onun omzuna yasladı ve

"Sana bir şey olacak korkusuyla birden bire herşeyi hatırladım Lulu."

dedi. O sırada da kapı çaldı ve Jongdae hemen kalkıp kapıyı açtı. Gelen Minseok'un babası ve annesiydi ve babasının yüzü hiç gülmüyordu, her halinden endişeli olduğu belli olabiliyordu. Minseok ve Luhan hemen kalkıp onları selamladı.

"Hoş geldiniz çocuklar."

diye sevecen bir şekilde konuştu Minseok'un annesi. Ardından Minseok babasına baktı.

"Baba bir sorun mu var?"

Babası dalgın halinden kurtulup, "Yok bir şey." dese de Minseok bir şeylerin yolunda olmadığını biliyordu.

"Siz nasılsınız çocuklar? Hepiniz sözlerinizi tutup gelmişsiniz aferin."

Luhan birden bire,

"Minseok herşeyi hatırlıyor!"

dedi coşkuyla. Bu Minseok'un babasının biraz tebessüm etmesine neden olmuştu.

"Hatırlayacağını biliyordum."

dedi gülümseyerek.

"En azından seni unutamayacağından emindim, buraya seni getirdiği günden beri böyle bir şeyin olmayacağından emindim."

"Baba o konuyu hatırlatmasan, Luhan hala o düşüncelerinden pek kurtulmuş değil."

"Bunun üzerinde düşünmemen gerektiğini sana söylememiş miydim Luhan? Ben sadece küçük bir şeyi test ettim ama seçtiğim yol güzel değildi biliyorum."