CHAPTER 15

71 16 1
                                    

•√Alex POV√•

Until now i can't still believe na si Jeiford at Shaira ay in relationship na.

It really hurts! I don't know what to do every time i see them. Even if I can't admit it, I can say that I am hurting too much.I was hurt by the fact that Jeiford and I broke up.

I can not understand myself. I said the other day I will forget him because of the fact that I only did revenge for my brother. Pero wala eh nahulog ako sa kanya. Sabi ko sa sarili ko nung una ay maghihiganti lang talaga ako... But then I just found out that I fell in love with him.

Hindi ko inaasahan yun, basta ang alam ko lang sa sarili ko ay.
He loved me ... I was happy then because I knew my plan was working.

Andto ako ngayun sa kwarto ko at umiiyak ng dahil sa nasaksihan ko kaninang umaga. I notice Shaira looking at me occasionally and so does Jeiford. Pero inignore ko lang yun para dirin nila mahalata na nababalisa o nag seselos ako.

I feel sorry for my pillow because it is full of my tears. Hanggang sa paghiga ko ay umiiyak parin ako.

This is all I can say ... I am broken hearted!!

I did not even notice what happened next because suddenly my eyelids became heavy. Napatingin pa ako sa oras bago makatulog nang tuluyan. Nakatulog ako ng mga hating gabi na.

🅺🅸🅽🅰🅱🆄🅺🅰🆂🅰🅽

•√Jeiford POV√•

Nag inat pa ako bago bumangon. Saka dumeretso sa cr at don ko kitang kita ang eyebags ko at medyu pamamaga non.

Umiyak ako ng umiyak kagabi na para bang maibabalik non ang nakaraan.

Nasapo ko nalng ang sarili kung noo bago lumabas ulit at kuhanin ang twalya ko para gamitin pangbalot pagnatapos na akong maligo.

Maya maya pa nga ay naliligo na ako. Hanggang sa banyo ay iniisip ko parin sya. Kagahapon ay hindi ko alam kung tama ba ang napapansin ko. Sa tingin ko kasi ay tumitingin sya saamin bagaman ako na man ay iniiwasan syang tignan at pinapakita sa kanya na masaya ako.

Ilang saglit pa ako sa loob ng banyo hanggang sa matapos ko nga ang ginagawa ko. Nagsepilyo pa ako bago lumabas. Nagsuot ako ng uniporme ko bago bumaba sa kitchen at don kumain.

Gaya ng kahapon pagkatapos kung kumain ay dumeretso na ako sa labas at don kinuha ulit ang kotse na pinangsundo ko kay Shaira kahapon.

Masyadong traffic pero dahil sa maaga pa ay nakarating rin ako ron sa tamang oras lang. Bumaba agad ako sa sasakyan at hinintay syang lumabas.

Ilang minuto rin akong naghintay don at napatulala sa kung saan saan ng biglang narinig ko na ang makukit ni Shaira.

"Susunduin mo nanaman ako? Paano na yung baby kotse ko?" Tanong nya na sa tono ang pagkakulit. Napangiti ako dahil don. Likas talaga sa kanya ang ganyang ugali.

"Yes princess bro... Hindi naman mabubulok yang baby kotse mo" sabi ko sa kanya pero ngumiwi nalang sya at walang ano anoy nauna pang sumakas sa loob.

Ganda siguro ng gising nito!

Sumakay ako sa loob saka isinuot ang seatbelt ko at saka dahan dahang pinaandar ang sasakyan. Ilang saglit ko lang iyon ginawa dahil mainit naman na ang makina nito. Kung kanina ay traffic ngayun ay parang biglang naging swabe ang takbo ng sasakyan kaya ganun nalang rin bilis naming makarating sa school.

At gaya ng dati ay nandon parin ang hiyawan, kiligan at tuksuhan. Hindi talaga sila nag sasawa.

Nang gabi kahapon ay saktong pagbukas ko ng data connection ko ay saka tumunog ng tumunog yung phone ko. Pagkatingin ko don ganon nalang ang mangha ko dahil puro picture namin yun ni Shaira na nakapost na sa Facebook at libo libo narin ang reactions.

Unexpected Love(COMPLETED)|Under Revising.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon