Unexpected Love(COMPLETED)|Under Revising.

CHAPTER 55

5 years.....

Jeiford POV

It's already 5 years since ako at si Shaira ay nagkabalikan. Until now, mahal na mahal ko parin siya.

She's the only girl who can me smile without even trying,the girl who can make me excited everyday,the girl who can asked me if im okay when im seemed so off.

Shaira is so perfect for me. She's confident,she is true to herself no matter who's watching. She has a strong belief in herself and her abilities.

Napaka down to earth na tao.

"I've met a lot of women, most of whom care more about their hair and nails than the world around them. I'm so grateful I found someone that is down-to-earth and has more to offer than good looks."

She never gives up hope, and she doesn't quit. When you're close to giving up, her positive outlook will help to uplift you and reinforce your courage.

I was tempted to ask my girlfriend if it hurt when she fell from heaven because I've never met someone so angelic in all of my 27 years of existence.

Minsan natatawa ako sa mga naiisip ko. Pero totoo,mukha siyang anghel.

Napangiti ako sa mga naisip ko at tuluyan ng lumabas sa kotse ko.

Shaira POV

It's our 5th anniversary. Sobrang saya ko dahil hindi ko enexpect na aabot kami ng ganito katagal.

Expect the unexpected...

Busy ako sa pag aayos ng buhok ko ng biglang pumasok sa kwarto ko si Mom. Napatingin agad ako sa kaniya dahil sa napakalaking ngiti sa kaniyang labi.

"Ano po yun Mom? May gusto po kayong sabihin? Napakalaki naman ng ngitin nyu?" Sunod sunod na tanong ko.

Umiling lamang siya at ngumiti nanaman. Nakakapagtaka pero ipinag walang bahala ko na lang iyon.

"Gusto ko lang sabihin na bilisan mo diyan at bumaba ka na doon para mag umagahan. Yun lang bababa na ako Mrs.Collins" napataas ang isa kong kilay. Natatawa ako. "Uh... I mean, Ms.Gomez ahehehe sige na nak, bababa na ako" ngumiti ako kay mom bago tumango.

Gaya ng sabi ni Mom binilisan ko na ang ginagawa ko at dali daling bumaba upang kumain.

Pero ang naabutan ko sa baba ay hindi ko inaasahan. Pumunta ako sa kitchen kung may tao ngunit wala. Yes!! Walang tao. Kahit isa wala. Napakunot ang noo ko dun, ang mas lalong nakapagpataka saakin ay nakasara ang mga pintuan kaya madilim sa loob.

Dali dali akong pumunta sa switchan ng ilaw, bubuksan ko na sana kaso may biglang humigit sa kamay ko. Nagulat pa ako, akala ko kung sino si Shaina lang pala.

"Ano ba?!. Papatayin mo ako sa kaba, jusko Shaina"

"Nye nye nye dami mong alam. Halika dito" hinila niya ako papuntang garden. Sasama na sana ako kaso may narinig akong parang may tumawa. Parang boses ni Mommy

Sinilip ko pa ang buong sala pero dahil madilim hindi ko masyadong makita.

"Ate halikana nga." Sabi ni Shaina ng mapansing nakatingin ako sa sala na tila ba may hinahanap.

Sumama nalang ako sa kaniya. Pagpunta namin sa garden ay nagulat ako dahil may ice cream vendor doon na hindi lalagpas sa sampo.

"Anong meron Shaina?" Tanong ko kay Shaina.