CHAPTER 41

37 4 0
                                    

•√Shaira POV√•

Bakit kailan na maging ganito kasakit. Hindi ko rin alam kung nag sisisi ba ako.

Hanggang ngayun ay tumatawag parin si Jeiford. Minsan ay gusto ko na talagang sagutin kaso pinagbabawalan ko ang sarili ko.

Ang laging nasa isip ko ay siya ay mali, may pagkukulang. Dahil hindi niya man lang inisip na meron isang tao na naghihintay sa mga tawag o text niya.

Pero isang tawag na lang talaga bibigay na ako. Gusto ko na ulit marinig ang boses niya. Naghuhumititado na ang puso ko.

Yung mga linyang binato ko sa kaniya ay parang gusto kong bawiin. Pero paano? Kung gayong pati ako ay walang kasiguraduhan kung yun nga ba talaga ang gusto ko.

Kingina mo! Punyeta! Kim? Ampanget! Kimmelandi!

Kahit ang katawan ko ay gusto ng lumipad papunta ng London para sabunutan ang bobitang yun. Nakakapag kulo siya ng dugo.

Gusto ko rin na mapaso siya ng kingina kong dugo para bongga.

Pero bakit kasi?? Huhu! Kinginang yan!

"Ayaw ko na!!!!" Napasigaw nalang ako habang kumakain. Napatingin saakin sina Mom at Dad pati narin ang nakangising si Shaina ngayun.

"Ayaw mo na? Hihi akeyn nalannnggg!" Mabagal na pagkakasabi niya kasabay ng pagkuha sa hotdog ko.

Hotdog na ulam ha?

Napasimangot nalang ako ng dahil don. Kahit na ayaw ko ay ibinigay ko na lang pati yung natira sa plato ko na hindi niya pa nakukuha. Ngiting ngiti naman ang kingina habang ako ay nakasimangot at gusto ng umiyak sa harapan nila.

Niligpit ko ang pinagkainan ko at hinintay silang matapos dahil magprepresenta na akong maghugas para naman malibang libang ako dito sa bahay at hindi puro si Kimmelande ang naiisip ko.

Maya maya pa ay natapos nga sila kaya nagpresenta na akong maghugas.

"Ako na po"

" Wow ate? Anong nakain mo?" Tanong ni epal na Shaina

"Yung kinain mo. Timang" inirapan ko lang siya at nagtuloy sa kusina dala ang mga hugasin.

Nag umpisa ako sa pagsasabon ng ukopadong ukopado ang isipan ko. Nakatingin lang ako sa sinasabon ko. Ni hindi ko na alam kung nasabon na ba o hindi pa basta tuloy lang ako.

Nababaliw na ata ako dahil sa bawat bula na makita ko ay parang nakikita ko don yung reflection nina Jeiford at Kimmelande na naghahalikan. Kaya pinuputok ko agad. Nang dahil don ay natagalan ako sa pagsasabon.

Ewan ko pero nababaliw na nga talaga ako. Gumagana ang imagination ko ngayun.!

Sa pagbabanlaw naman habang natatanggal ang sabon sa plato ay parang nakikita ko mismo sa plato ang nakangiti na mukha ni Kimmelande. Kahit na hindi ko pa nakikita ang mukha ay alam kong siya yun.

Ewan baliw na talaga ako.

Dahil kumukulo langa ng dugo ko sa mga nakikita ng mga mata ko na ako rin lang naman ang nakakakita ay minadali ko ang paghuhugas at nagmadaling pumunta sa kwarto at don nagkulong.

Naisipan kong mag Facebook kaya nag open. Perp ganon nalang ang pagkakakunot ng noo ko ng dumaan sa news feed ko ang magkaholding hands na picture.

Sumasabay ka tadhana ah? Kingina mo with respect.!

Unexpected Love(COMPLETED)|Under Revising.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon