Unexpected Love(COMPLETED)|Under Revising.

CHAPTER 47

•√Shaira POV√•

"Ano ba! Hindi dyan!" Tatawa tawang sabi ko. Kanina ko pa kasi binubuo itong puzzle. Ito namang Juris na to ay ginugulo niya lang at inilalagay sa iba ang parte.

"Ang ganda mo Shaira!" Napamaang ako ng kaunti sa sinabi niya pero napangiwi rin ako.

"Anong korni mo! Gusto mo mais?"

"Oo"

"Edi bumili ka! Tch!!" Umirap pa ako. Pero tinawanan niya lang ako. Muntik muntik ko na rin siyang dagukan pero pinigilan ko.

Siraulong to!

"Oh ano? Tapos na ba ang bebe time niyo?" Tanong ni Rain. Napangiwi ulit ako don. Sa tywing magkasama kasi kami ni Juris ay ang tawag nila ay bebe time.

"Bebe time? Tch... Sira ang ulo ninyo.." napakamot na rin lang ako sa ulo ko sa pinagsasabi nila. Tumawa naman siya.

"Hiramin muna namin si Chik boy ah?" Basketball lang." Kahit hindi pa ako jag sasalita ay nahila na nila si Juris.

Nag papaalam tapos di rin lang ako pag sasalotain.

"Ahh Jur-" napabuntong hininga na lang ulit ako sa pag pigil niya saakin. Kunyi na lang talaga ay mababatykan ko na itong mga ito.

"Babye!! Hahaha!" Tuluyan na nilang hinila si Juris palayo. Wala naman akong magawa. Ngayun ngayun na lang ulit ata kasi siya mag lalaro ng basketball.

Lagi kasi kaming magkasama. Lagi kaming pumupunta sa mall o kaya ay sa park. Para mag saya lang. Yun lang talaga.

Minsan niya na rin lang nakakasama ang tropa niya.

Dahil naiwan ako dito at makalat ay iniligpit ko na lang iyon. Wala rin naman na akong gagawin. Andito ako sa bahay nila Juris.

Pinayagan naman ako nila Mom and Dad. Habang nag aayos ako ay may nakita ako sa sahig na isang pendant. Pendant ng kwintas.

Medyo na ngunot ang noo ko ng malala. Katulad siya nong kwintas ko na sinira ni Alex nung nag away kami. Na pinalitan din naman ni Jei- Wag na!

Memories memories... Haytss!

Ewan ko kung bakit may ganito dito pero nilagay ko na alang siya sa taas ng ref. Nag tuloy ako sa pag lilinis.

Dahil wala akong kausap. Nasa baba rin ang mga kasambahay. Ayaw ko naman silang istorbohin na sa mga kaniya kaniyang trabaho nila. Kaya nilinis ko na ang buong kwarto.

Yes! Kwarto... Nasa kwarto kami-ako! Kwarto ni Juris.

Wala naman masama don as long as wala kaming ginagawang masama. Habang nag wawalis ay kumakanta kanta pa ako.

Nasisiraan na ako ng ulo dito.! Wala anman makakarining dahil masyadong kulob ang kwarto ni Juris.

Kaya kumanta ako hanggang sa anong gustong lakas ng boses ko.

🎶Tick-tock The clock is ticking I don't know, what I should do and I wish you, would be right here with me🎶

Alam ko sa sarili ko kung para kanino iyon. Hindi ko nga rin alam kung naka move on na ako o hindi pa. Gusto ko lang ilabas yung nararamdaman ko. Pag tinatago ko kasi ay para abang ang bigat bigat ng pakiramdam ko.

🎶My mind is filled with pictures Of when we used to dance, but Now I, don't know where you are🎶

Napapa indayog na lang rin ako sa kina kanta ko. Napapangiti sa mga masasayang ala-ala na sa tongin ko ay di na mauulit o kaya ay madadagdagan.

🎶I miss you so bad
Won't you come back to me?
I've got you in my hand You're all that I see I've lost all my chances I know that I am too late
I'm thinking of you I'm thinking of you I'm thinking of you🎶

Habang kinakanta ko ang kuros ay ramdam ko ang bawat linya. Kinuha ko ang pampunas ng lamesa at pinunasan iyon.

Bigla ay namanhid ang ilong ko at nag simulang lumabo ang paningin ko. Naiiyak nanaman ako. Ano ba to!

Pinahid ko iyon at suminghap ng kaunting hangin. Ibinuga ko iyon na para abang ang bigat bigat annaman ng pakiramdam ko.

"Yes... Jeiford!! Iniisip kita! 🎶My heart keeps on bleeding I have scars that won't start healing They're all there beacuse of you🎶"

Pagkatapos kung kantahin ang dulo ay napapa ngiti na lang rin ako ng may halong pait.

My heart keeps on bleading!

Napahinto ako sa pag kanta ng tumunog ang cellphone ko. Nang tignan ko ay si Shaina iyon.

"Hello bakit?"

"Ate... Pwede ka bang umuwi ngayun?"

"Bakit? Anong nangyare?"

"Basta ate uwi ka na lang muna! Please... Baka atakihin si Mommy" dahil don ay agad akong bumaba. Kahit pa na ang dumi ko at di malaman ang amoy ay dumeretso akos a kotse ko at sinimulang paandarin ang sasakyan.

Pagkarating ko don ay nakita ko si Mom na umiiyak sa harap ng isang lalaki na nasisisguro kong kilalang kilala ko.

Bigla ay parang nanghina ang tuhod ko. Namanhid din ng kusa ang ilong ko. Pagkatapos non ay nag unahan na sa pagtulo ang mga luha ko.

"Tita please... I want to talk to Shaira, please tita let me-" naputol ang sasabihin niya ng..

"Shaira si" pagksabi non ni Mom ay agad na tumingin saakin si Jeiford na absang basa ng luha. Mukhang nag maka awa nga talaga siya para makausap ako.

Kaninang kinakantahan ko lang siya ngayun ay nasa harap ko na siya.

Nananaginip ba ako?

"S-s-shaira... Sorry!" Niyakap niya ako. Ewan ko kung bakit parang naging sabik rin ako sa yakap niya. Mas lalo niyang hinigpitan iyon.

Nag paubaya na lang din ako. Humarap siya saakin na may luha parin sa mata. Pinahid ko iyon ng kamay ko. Nagulat na alang ako ng bigla ay halikan niya ako.

Hindi ko naman siya pinigilan. Mababaw iyon. Nagulat na alang din ako sa ginawa ko.

Mali ito! Maling mali Shaira! May boyfriend ka! Pero ano tong nararamdaman ko? Ngayung nandito na siya ay para bang nawala lahat ng galit at poot ko sa kaniya? Bakit Parang ayus lang ang lahat? Bakit parang walang nangyare? Bakit parang nasasabik pa ako sa kaniya?

Napapailing akong napatingin kay Shaina. Iiling iling rin siya na parang sinasabi na 'Mali ate! Dapat hindi mo ginawa' napailing na rin lang ako.

Bakit? Bakit!! Bakit parang mahal ko pa rin siya kahit na hindi na dapat! Naka move on na ako diba? Nakamove on na nga ba ako?

To be continued....💖

𝓣𝓱𝓪𝓷𝓴𝓼 𝓯𝓸𝓻 𝓻𝓮𝓪𝓭𝓲𝓷𝓰 𝓽𝓱𝓲𝓼🌻
-𝓛𝓸𝓿𝓮𝓵𝓸𝓽𝓼🌻🌻

𝑻𝒉𝒊𝒔 𝒔𝒕𝒐𝒓𝒚 𝒊𝒔 𝑼𝑵𝑬𝑫𝑰𝑻𝑬𝑫. 𝑰𝒕 𝒎𝒊𝒈𝒉𝒕 𝒉𝒂𝒗𝒆 𝒕𝒚𝒑𝒐𝒈𝒓𝒂𝒑𝒉𝒊𝒄𝒂𝒍 𝒂𝒏𝒅 𝒈𝒓𝒂𝒎𝒂𝒕𝒊𝒄𝒂𝒍 𝒆𝒓𝒓𝒐𝒓𝒔. 𝑷𝒍𝒆𝒂𝒔𝒆 𝒃𝒆𝒂𝒓 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒎𝒆. 𝑰'𝒍𝒍 𝒈𝒆𝒕 𝒃𝒂𝒄𝒌 𝒕𝒐 𝒕𝒉𝒊𝒔 𝒖𝒏𝒕𝒊𝒍 𝒊 𝒇𝒊𝒏𝒊𝒔𝒉 𝒕𝒉𝒆 𝒘𝒉𝒐𝒍𝒆 𝒔𝒕𝒐𝒓𝒚...😘

𝔽𝕣𝕠𝕞: 𝔸𝕐𝔸 ~ 𝘼𝙨𝙠_𝘆𝙤𝙜𝙞𝙧𝙡_𝗮𝙗𝙤𝙪𝙩𝙢𝙚.😶