Bir Lestrange Hikayesi

Minik Lestrange

Sabahın erken saatlerinde kalktım ve kısa bir duştan sonra cüppemi giydim. Daha kahvaltıya çok vardı o zamana kadar oyalanmak için dışarda yürüyüş yapmaya karar verdim. Dün çok sinirlenmiştim kızlarla çok geç saatlere kadar dertleşmiş onları öldürme hayalleri kurmuştuk. Yatakhaneden ortak salona inip çıktım. 

  Zindanlardan çıkıp bahçeye geçtim, güneş yeni doğuyor gibiydi umarım dünkü gibi b*ktan bir gün geçirmem diye geçirdim içimden. Cidden zor bir gündü dün benim için, epey kötüydü..

Biraz bahçede dolaştıktan sonra Quidditch sahasına doğru yürümeye başladım. Süpürgeye binmek bana iyi gelecektir muhakkak. Yeşil çimenlere basarken ayakkabılarımı çıkarttım ve elime aldım.. ohh.. işte huzur budur.. ne güzel kimse yok, sinir bozucu Çapulcular yok, gerizekalı bulanıklar yok...

Yavaşça süpürge dolabında gidip rastgele bir süpürge seçtim. Uçmak heyecan vericiydi, tüylerimi diken diken ediyordu ama vazgeçemiyordum da. Uçmanın bir kez tadını alan bağımlısı oluyordu resmen. Süpürgeye oturdum ayağımı iki kez yere vurduktan sonra havalanmaya başladım. Rüzgar tenimi okşuyor, uzun saçlarımı ordan oraya savuruyordu. Halkaların içinden ters bir şekilde uçtum gökyüzüne doğru biraz daha yükseldikten sonra ise aşağıya, dalışa geçtim.

  "Fena değilsin.. biraz daha antrenman yapsan daha da iyi olabilirsin ama."

  "Yaa öyle mi diyorsun?.."

  "İstersen seni eğitebilirim, eminim ki birkaç haftaya kalmaz Slytherin Quidditch takımımıza seçilirsin. Bu yıl iki oyuncuya ihtiyacımız var zaten, Crabbe ve Goyle takımdan atıldılar. Abin onları istemedi."   

  "Gerek yok Regulus Black, zaten çok iyiyim ve takıma girmek isteseydim şimdi takımda olurdum.."

  "Tabii ki Ramona Lestrange, siz asla bir şeyi eksik ya da kötü yapmazsınız, hep herşeyde en iyisisinizdir."

  Regulus Black sırıtarak bana yaklaştı ve süpürgeyi elimden alıp dolaba geri koydu.

  "Neden geldin buraya?"

  "Kahvaltıdan önce antrenman yapmaya gelmiştim ama sonra seni gördüm ve saha dolu olunca başka bir zaman yapmaya karar verdim. Peki ya sen? Sen neden buradasın?"

  "Uçmak istedim.."

  "Ben onu sormuyorum Ramona Lestrange, buraya neden geldin?"

  "Sadece.. sadece okuldan atıldım ve herşey üstüste geliyor, ailemin yanına döndüm yine asıl kaçmak istediğim yere geri döndüm yani, hâlâ abimlerin burada olduğuna inanamıyorum ve ayrıca dün olanlarıda biliyorsun yani zor zamanlar geçiriyorum, uçarsam belki.. belki bunları unutabilirim, uzaklaşabilirim diye düşünmüştüm." 

  "Gerçekten de uçmak insana herşeyi unutturabiliyor ama Ramona, şunu bilmelisin ki her ne olursa olsun senin yanında olacağım.."

  "Umarım art niyetli değilsindir Regulus Black, çünkü şuan sevgiliye değil dosta ihtiyacım var,"

  "Merak etme Mona sen sadece arkadaşımsın ondan ötesi olacak kapasiten yok.. jsjsks..."

  "Ya ya ne demezsin bende ölüp geberiyordum zaten seninle sevgili olmak için.. jdjsjs..."

Reggie ile beraber Quidditch sahasından çıktık ve büyük salona doğru ilerledik. İçeri adımımızı attığımız anda herkes bize dönmüştü. Nasıl hem erkenden uyanıp kahvaltıya geç kaldığımızı aklım almıyordu resmen jdjsj. Slytherin masasına gittik, ben Cissy'nin yanına Isa ve Gloria'nın karşısına oturmuştum. Reggie ise kendi tayfasının yanındaydı, yani Rabastan, Barty Junior ve Jacob Rosier..