Είμαι Εδώ

35 7 17
                                    


Οι μέρες πέρασαν και κάθε βράδυ ο Όσκαρ γυρνούσε στο κλουβί του, γεμάτος βιασύνη να μοιραστεί τις εμπειρίες του και όλοι κάθονταν δήθεν με περιέργεια να ακούσουν, μιας και γνώριζαν από πρώτο χέρι τι είχε περάσει ο μικρός. Σε αντίθεση με εκείνους ο Όσκαρ, έμοιαζε πιο χαρούμενος που θα άρχιζε να παίρνει μέρος σε παραστάσεις, ένιωθε πως επιτέλους θα έκανε κάτι κι εκείνος! Ήθελε να μοιάσει στον πατέρα του, στην μητέρα του, στην θεία του και γενικότερα σε όλα τα ζώα που είχε γνωρίσει εκεί. Πρόκειται για ένα απ΄τα πιο διάσημα τσίρκα! Φυσικά και ο μικρός ήθελε να γίνει διάσημος και να δει τον εαυτό του σε κάποια αφίσα. Θα μου πείρε ακούγεται περίεργο. Τον βασάνιζαν και εκείνος ήθελε να συμμετάσχει σε αυτό το αίσχος? Κι όμως... εκεί είχε γεννηθεί και μεγαλώσει, οπότε το τσίρκο το θεωρούσε σπίτι του. Μάλιστα ο Μπρόντι είχε φροντίσει να τον παραμυθιάζει με ένα σορό ψέματα σχετικά με το τσίρκο, κάνοντας τον μικρό να νομίζει πως από επιλογή τους τα ζώα βρίσκονταν εκεί.

'Είναι πολύ ωραία εδώ γιε μου! Να φανταστείς εγώ γεννήθηκα σε τσίρκο όπως εσύ, αλλά κάποια άλλα ζώα, όπως και η μαμά, άκουσαν πόσο ωραία είναι και ήρθαν ως εδώ να γίνουν διάσημοι κάνοντας ένα σορό κόλπα! Κόλπα που άλλα λιοντάρια δεν μπορούν να κάνουν!', του έλεγε κλείνοντάς του το μάτι.

'Βέβαια! Τί καλύτερο για ένα λιοντάρι? Να είσαι βασιλιάς της ζούγκλας ή βασιλιάς του τσίρκου? Και εγώ το δεύτερο θα επέλεγα',  συνήθιζε να τον ειρωνεύεται η Κλόη μα εκείνος δεν της έδινε σημασία κάνοντας πολλές φορές πως δεν την άκουγε.

'Όπως έλεγα, εδώ μπορεί να είναι λίγο σκληρό και ανταγωνιστικό το περιβάλλον, αλλά όλο αυτό είναι μέρος της εκπαίδευσης. Μέσα από όλον αυτόν τον κόπο και τους αγώνες που κάνουμε να μάθουμε να ακροβατούμε, γινόμαστε διάσημοι. Όχι με το να καθόμαστε όλη μέρα'

'Σωστά. Γιατί στα λιοντάρια που πρέπει να κοιμούνται είκοσι ώρες την ημέρα, τους αρέσει πολύ να περνούν την ώρα τους τρέχοντας γύρω γύρω και πηδώντας πάνω από εμπόδια', ειρωνεύτηκε ο Τόνι και ο Μπρόντι του έριξε ένα φονικό βλέμμα.

'Άκου γιε μου. Στον κόσμο των ανθρώπων, άξιοι θεωρούνται οι άνθρωποι που είναι πειθαρχημένοι. Αυτοί που πάνε σχολείο και στρατό, έτσι έχω ακούσει. Ε φαντάσου πως και εδώ έτσι είναι! Εμείς μαθαίνουμε πράγματα που τα υπόλοιπα πλάσματα δεν ξέρουν', συνέχισε να ψεύδεται.

'Ναι αμέ! 1...2...3... μπορώ μέχρι και το 20 αν θέλεις. Το έμαθα εδώ στο σχολείο, διαβάζοντας πολλά πολλά βιβλία και πίνοντας τσάι με τον Πρύτανη', κορόιδεψε ο Τόνι.

Circo Di DoloreNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ