Ο χρόνος περνούσε στο Τσίρκο Ντι Ντολόρε, με τον Μικρό Όσκαρ να έχει μεγαλώσει πολύ πλέον, που είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει καθόλου χώρος μέσα στο κλουβί. Όχι ότι υπήρχε αρκετός πριν... Έτσι η Μπιάνκα παρήγγελλε ένα καινούριο κλουβί στο οποίο έβαλε μέσα το νεαρό λιοντάρι μαζί με την θεία του.
Το τσίρκο είχε ταξιδέψει σε πολλές χώρες και όσο ταξίδευε άλλο τόσο πλούτιζε. Τα ζώα βέβαια ακόμη βασανίζονταν και πολλά από αυτά πέθαιναν αρκετά συχνά λόγω της κακομεταχείρισης και των πολύωρων ταξιδιών. Μέσα σε αυτόν τον χρόνο ο Όσκαρ είχε γίνει μάρτυρας πολλών βίαιων πράξεων, αλλά και πολλών θανάτων κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης. Είχε αρχίσει να σχηματίζει άλλη γνώμη για το τσίρκο και ήθελε να φύγει από κει το συντομότερο δυνατό. Βέβαια ήξερε πως αυτό ήταν δύσκολο να γίνει, οπότε άρχισε να επιτίθεται όλο και περισσότερο στους εκπαιδευτές.
'Έλα μικρέ, δεν αξίζει...', συνήθιζε να του λέει ο Τόνι, γιατί δεν ήθελε ο μικρός να χάσει τα νύχια του.
'Κάνε υπομονή', ακουγόταν συνήθως η φωνή της Μπέλλα.
'Θα περάσει', του έλεγε η μητέρα του.
'Όλα καλά θα πάνε', έλεγαν ο Τζόννι με την Κλειώ, οι οποίοι φυσικά και δεν το εννοούσαν, αφού κάθε φορά που έλεγαν αυτά τα λόγια, έρχονταν στο μυαλό τους οι εικόνες της αρπαγής των παιδιών τους για τα οποία είχαν χάσει τον ύπνο τους, αναρωτώντας που βρίσκονταν τώρα και ποια ήταν η τύχη τους.
'Λες να μας θυμούνται?', του ψιθύριζε εκείνοι τα βράδια, όπου όλοι κοιμόντουσαν εκτός από τους δυο τους.
'Θέλω να πιστεύω πως ναι', απαντούσε σιγανά εκείνος, ενώ κοιτούσαν και οι δύο το κενό.
Ο μόνος που δεν έτρεχε να καθησυχάσει τον Όσκαρ ήταν ο Μπρόντι, γιατί ένιωθε ένοχος που είχε παραμυθιάσει τον γιο του, χαρίζοντάς του μία ψεύτικη ζωή, της οποίας το αληθινό πρόσωπο όταν είδε ήθελε να την απορρίψει. Παρόλα αυτά ο Όσκαρ δεν ένιωθε θυμωμένος με τους γονείς του, καθώς ήξερε πως τον αγαπούσαν και πως αν έκανε και εκείνος παιδιά θα ήθελε να τα προστατέψει και να τα κάνει να νιώθουν ασφαλή. Η θεία του η Κλόη, από την άλλη, τον σιγοντάριζε λέγοντάς του με στόμφο 'Μπράβο σου αγόρι μου, καλά τους έκανες!'.
Όταν ήταν η σειρά του να κάνει κάποιο κόλπο στις παραστάσεις, γυρνούσε να αντικρίσει τον κόσμο και φώναζε δυνατά στους ανθρώπους 'Θέλετε θέαμα? Θα το έχετε!', και αυτομάτως γύριζε προς τον εκπαιδευτή του και με φόρα πηδούσε πάνω του σε μία προσπάθειά του να τον σκοτώσει, αφήνοντάς του γρατζουνιές που ξεκινούσαν από την κορυφή του κεφαλιού του, συνέχιζαν στον λαιμό του και κατέληγαν στους ώμους. Τι κι αν του πετούσαν νερό, τι κι αν τον χτυπούσαν, εκείνος βρυχώταν με δύναμη κάνοντας τους θηριοδαμαστές να κοντοστέκονται και τους θεατές να πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο καθώς στριμώχνονταν στην έξοδο.
YOU ARE READING
Circo Di Dolore
General Fiction''Τσίρκο Ντι Ντολόρε'' ή αλλιώς ''Το Τσίρκο της Πίκρας''. Όλα ξεκίνησαν με μία κατάρα...Την ιστορία της αφηγείται μία θεία στα ανίψια της, (όπως βλέπουμε από το ημερολόγιο της Κορίν) σχετικά με το πως είναι να είσαι μέρος του πιο γνωστού τσίρκου στο...