Circo Di Dolore

Ένζο

Αμίλητοι γύρισαν όλοι, ο καθένας στο κλουβί του. Το κλουβί της Κλόη υποτίθεται πως θα έμοιαζε άδειο τώρα που έλλειπε ο Όσκαρ, όμως φαίνεται πως κάποιος είχε φροντίσει να γεμίσει το κενό. Συγκεκριμένα ο Μάριο, είχε ανταλλάξει τον Όσκαρ με έναν λευκό τίγρη. Διαβαίνοντας την πόρτα του κλουβιού, η Κλόη κοντοστάθηκε λίγο όπως και όλοι οι υπόλοιποι. Μπροστά της έβλεπε ένα γιγαντόσωμο, όμορφο αιλουροειδές με μαύρες ρίγες να διασχίζουν το κατάλευκο τρίχωμά του. Είχε ένα διαπεραστικό γαλανό βλέμμα που της επέτρεπε να ανακαλέσει το χρώμα του ουρανού στο μυαλό της, το οποίο και είχε ξεχάσει εδώ και πολύ καιρό. 

'Είμαι ο Ένζο', της συστήθηκε.

'Βλέπεις να με νοιάζει?', του αποκρίθηκε εκείνη, απότομα.

'Συγγνώμη, απλά είμαστε όλοι αναστατωμένοι. Ξέρεις... πριν έρθεις εδώ, υπήρχε ένα λιοντάρι...', πήγε να πει η Μπέλλα μα ο Ένζο την διέκοψε.

'Α ναι, το λιοντάρι! Το πιστεύεται ότι αντάλλαξαν εμένα για ένα λιοντάρι? Αν είναι δυνατόν! Αξίζω τουλάχιστον όσο ένας ελέφαντας ή μία αρκούδα έστω! Όχι δες χρώματα!', περηφανεύτηκε.

'Μία δεν αξίζεις μπροστά του!', φώναξε η Κλόη και όρμησε πάνω του. Δεν μπορούσε να ανεχτεί το γεγονός πως αυτός ο ψηλομύτης είχε πάρει τη θέση του πολύτιμου ανιψιού της. Βέβαια εκείνος, όντας μεγαλύτερος, με την της πατούσα του πίεσε το πρόσωπό της στο έδαφος και στάθηκε λίγο εκεί να της δείχνει τα δόντια του, γρυλίζοντας σαν να την συμβουλεύει να μην τα βάζει μαζί του μιας και μπορεί να την σκοτώσει όποτε θελήσει, καθώς και οποιονδήποτε άλλο εκεί μέσα, εκτός από την Μπέλλα φυσικά.

'Αν την αγγίξεις ξανά...', φώναξε ο Μπρόντι ο οποίος έπεσε να φόρα πάνω στα κάγκελα σε μία προσπάθειά του να επιτεθεί στον Ένζο.

'Τί θα κάνεις? Θα σου πω εγώ. Τίποτα δεν θα κάνεις. Κανείς σας δεν μπορεί να τα βάλει μαζί μου!', απάντησε ο Ένζο, ο οποίος είχε αφήσει τώρα την ταλαιπωρημένη λέαινα και είχε ακουμπήσει το πρόσωπό του στα κάγκελα, για να αντικρίζει καλύτερα τον Μπρόντι.

'Μην παίρνεις και όρκο γι΄αυτό', βρυχήθηκε η Μπέλλα, ερχόμενη κι αυτή ένα βήμα πιο κοντά στα δικά της κάγκελα.

Ο Ένζο την πλησίασε μέσα απ΄το κλουβί του. 'Θα ήθελα πολύ να σε δω να προσπαθείς κούκλα μου', της είπε χαμογελώντας της πονηρά σε σημείο που η ίδια αηδίασε. 

'Παρατράβηξε νομίζω το αστείο', είπε ο Τόνι, ο οποίος άφησε πρώτα το βλέμμα του να μιλήσει για εκείνον, καθώς μεταφερόταν από την σκοτεινή μεριά του κλουβιού στο φως, η οποία ταίριαζε απόλυτα με το χρώμα του δέρματός του κάνοντάς τον σχεδόν αόρατο.