Book 1:Elber's University

XVII. Sana...

*continuation*

"Ali---"

I never looked at her. Hinintay kong tapusin niya ang pangalan ko. Pero, bakit ganun? Pinagloloko na naman ba ako ni Lucy?

Dahil sa pinanganak akong concerned citizen, nilingon ko na siya...

"What."

O___O

Hey, where is she?!

Asan na yung loka lokang Lucy na yun?!

Our place is found in the very corner of the bleachers and she can't go to anywhere else without passing through me.

Pero, nasaan na siya?

"stay still. Andito parin ako.."

I heard her. But where is she? I see no one beside me and Maggie.

"Nasan ka?"

"Katabi mo... That crazy charon needs me."

"Lucy, wag mo akong tinatakot ha.. Alam kong wala sa kakayahan mo ang invisibility."

"I don't understand what's happening either. All I know is that, THAT charon needs me. So, can we talk later? I'm leaving. Keep an eye on Magnolia."

And I felt chills after Lucy uttered those words. O__O Anyare? Bakit siya invisible?

Tiningnan ko ang natutulog na si Magnolia... She's leaning perfectly at the post beside her and damn she looks like a goddess.

"Hey!"

I heard Red's voice though hindi ko naman siya nakikita. Pano ko nalamang si Red yun? Well, siyempre kung boses ba naman ng mahal mo, hindi mo malalaman? xD

"Hey you! Miss! Friend of Miss Williams!"

O_____O tama ba ang narinig ko? Akala ko some random pokemon lang yung tinatawag ni Red. Pero friend of miss williams daw e.

Hinagilap ng mga mata ko ang pagmumukha ni Red. Spotted. Alone with a brown paper bag in his other hand while the other hand is waving at me. So ako yung tinatawag niya kanina pa?

"Can I sit beside you? I saw no one there. "

pormal niyang sabi na may malapad na ngiti. Gawd, sa mga ngiting yan ako mas lalong naiinlove..

"Ah.. " sasabihin ko bang nakaupo rito si Lucy?

"Ah, Red..."  Sayang yung chance.. I love you Lucy, pero I love this herodes more.

"The space is yours"

"Ok! Thanks!" 

tapos kumaripas na siya ng takbo papunta sa amin ni Maggie.

Nung nasa bandang harapan ko na siya, biglang nagsitayuan ang mga tao sa paligid namin dahilan ng kanyang 'slight' na pagka outbalance niya. I heard them screaming something about the charon but I am too distracted by Red's smell kaya hindi ako makagalaw para tingnan kung may ginawa naba si Lucy tungkol dun sa charon ek-ek na sinasabi niya kanina.

"Sorry miss.. Mga tao kasi dito sa paligid e."

Andun nayun e, kinikilig na sana ako sa pagkakalapit naming dalawa ! Darn! Why is my labidabs calling me Miss?! We've been classmates since elementary there in the human world! Tapos, kilala niya si Maggie? laslas nalang tayo ano?

"Ah, it's fine... and by the way Red, I'm Alice.."

I tried my best to smile and offer my hand to him. Gladly, tinanggap niya naman ito at nakipagshake hands siya. Ommo  landi pa Alice!

"okay Alice.. " umupo na siya sa gitna nami ni Maggie and damn I'm falling inlove with his warm hands and glib smile. Is today my lucky day? Hindi ko pa sana bibitawan yung kamay ni Red kaso ito nanamang mga tao sa paligid namin gumagawa nanaman ng ingay.

Ano ba kasing nangyayari sa arena?

Tiningnan ko na kung ano ang nangyayari sa charon na sobrang papansin. Thanks nga pala sa Charon at nalaman ko anong klaseng pabango ang gamit ni Red my labs.  Bumili kaya ako nun mamaya?

Back to the topic...

Walang makalapit na kung ano sa charon. Tapos calm narin yung charon... Ano bang nangyayari? Tsaka , si Lucy..

"What is the Telekinetic princess doing over there?"

Nagulat nalang ako sa biglang pagsasalita ni Maggie. Wait.. She can see Lucy?

"Good morning Ms. Williams! "  Wow, ang laki ng ngiti ni Red. Jelly ata ako. 

Pero seriously? Nakikita talaga ni Maggie si Lucy diyan sa Arena?

"Hey Alice, tinatanong kita."  Kita mo tong si Maggie, hindi man lang pinansin si Red.

"You can see her?"  Tanong ko ka Maggie. Ang tanga ko grabe. Alam ko na yung sagot sa tanong ko e.

"Here, pizza. I bought that kanina kasi naalala kita. Ah, you can also have some, Alice? right?" 

Kita mo tong si Red, kinalimutan agad yung pangalan ko eh yung kay Maggie nga, kahit fave food alam. Kainis! Bakit ang sweet niya kay Maggie?

"Obviously, I can. I have eyes." sagot ni Maggie saakin. Kinuha niya lang yung pizza na ino-offer sa kanya ni Red. Malamang, pizza kasi ang pinag-uusapan. Hinding hindi niya yan palalampasin.

Hindi niya man lang pinasalamatan o kung ano man yung tao. Hindi niya talaga pinansin si Red, grabe siya. Isang subuan nga lang ata ay naubos niy na yung pizza niya. Kinuha niya pa yung pizza na iniaabot saakin ni Red.

"oh.." nagulat ata si Red sa ginawa ni Magnolia kaya sinagot ko nalang siya bigla.

"It's fine, I'm not into carbs anyway. Excuse me."  Sinabi ko nalang yun at tinahak na ang landas palayo sa kanila.. Mukha akong ewan doon pagkatapos magising ni Maggie. As if I'm a fish out of water.. Nakakaselos.

Pumunta na ako kay Superior. I have to tell her what happened. I have to know what's happening around me.

Naging invisible si Lucy

Nakikita siya ni Maggie

At ang nakakainis, ang sweet ni Red kay Magnolia.

Psh, okay na sana yung kanina ehh... Sana kasi hindi nalang siya nagising....

--

(Alice on multimedia)

Read

Vote

Comment

♥silent_survivor