ŞİZOFREN

BEBEK NASIL BAKILIRDI ?

Karım artık yoktu. Bebeğime tek başıma bakmam gerekiyordu. Artık çok yalnızdım. Boşlukta gibiydim. Ama güneş o boşluğu ufacık bir gülümsemesiyle dolduruyordu.

Karımın cenazesi yarın kalkıcaktı. Onu orda nasıl bırakıcam hiç bilmiyorum. Tek başına nasıl orda kalıcak. Bunları düşünmek bana cok kötü hissettiriyodu.

Annem yanıma geldi hastaneden çıkabilirmişiz.

Bebeğim o nerde ?

Hemşire bebeğimi bana getirdi. Günesı mucağıma ilk defa almıştım. Çok cok başka bir duyguydu.  Gözlerine ilk defa bu kadar uzun süre baktım. İnsanı büyülüyor.

Güneşi anneme vererek. Doktorun yanına gittim. Çıkmadan karımı görmek istiyorum.

Sadece 1 dakika izin verebilirim

Teşekkürler. 5 yıldır evli olduğum kadına sadece 1 dakika mı bakabilicektim.  Yüzünü açtım kanları çekilmişti yüzü bembeyaz buz gibi olmuştu. Hayat ne kadar garip değil mi ? Yaşıyorsun ne zaman ölüceğini bilemiyorsun belki şimdi bende ölücem bebeğimiz yine yetim kalıcak şuanda yanımda olmanı o kadar çok isterdim ki.

Zamanınız doldu lütfen çıkın artık.

Biraz daha yalvarırım. Allah rızası için ya karım o benim ben ne dersem diyim içeri almadılarm karımı yaşadığım ömür boyunca göremiycektim. Allahım sen yardım et.

Eve geldik. Bütün akrabalarım bizdeydi. Güneş uyumuştu. Beşiğine koydum. Yatağa uzandım selmanın yastığına sarılıp ağlarken uyumuşum.

O kadar çok uyumuşum ki uyurken acıyı hissetmediği için insanlar uyuyor olmalı. Kalktığında yeniden tazelenen bir acı nasıl unutulurdu ki ?

Cenaze 3 saat sonra defnedilicekti.

Üzerime siyah takım elbiselerimi giydim.Çok kalabalıktı. Mezarın başına geldik. Ayakta zor duruyordum. Ağlamak istemiyordum. Selma cenazelerde ağlamamı istemezdi çünkü ölen kişilerin hep mutlu olduğuna inanırdı ölüm güzel olmasaydı neden biz ölelim ki derdi arkamızda bıraktıklarımız içinde ölüm güzelmiydi ?

Mezarı açtılar tahtaları tek tek dizdiler her tahta dizildiğinde benim kalbimede bir bıçak batırılıyordu sanki. Selmanın çıplak bedeni tahtaların üzerine koyulurken dizlerimin üstüne çöküp bu neydi ölüm nasıl kötü birşeydi yaşamak ölümden daha zor gelmeye başlamıştı.

Küreklerle üzerine kumlar atıldıkça yapmayın yalvarırım atmayın desemde selma ölmüştü yapmaya devam ettiler. Başkalarının cenazesi olduğu zaman bende toprak atardım. Şimdi elim o küreğe gitmiyordu.

Cenaze gömüldü. Selma artık toprağın altındaydı. Dualar okundu insanlar taziyelerini söyleyip yavaş yavaş gittiler. Herkes gitti.

Yağmur başladı. Arkadan bir el omzuma elini koydu. En yakın dostum cenazeye geç gelmişti. Yağmur yağıyor gitmemiz lazım dedi.

Gitmek istemiyorum

Burda kalamazsın o seni duyamaz ki sen burda kendine zarar verirsin selma bunu asla ama asla istemezdi o senin şuanda bebeğinizin yanında olmanı isterdi.

Bebegim evdeydi ama yanında annem vardı. Selmanın yanında kim kalıcaktı.

1 saat daha kaldıktan sonra sırıl sıklam oldum eve gitmek zorunda kaldım.

Ahmet her zaman yanımda olmuştu. Eve beraber gittik. Yanımda olması beni rahatlatıyordu.

5 GÜN SONRA

Oğlum teyzen rahatsızlanmış benim hemen almanyaya gitmem lazım.

Hayırdır anne neyi varmış teyzemin.