.صباح يوم جديد
الكل متجمع عالفطار
عمران : كل واحد عرف مكانه فالشركه مش كدا
سامر: اه
عمران بص على رحيل اللى مش عاطيه اى اهتمام ليهم : وانتى يا بنت سالم
رحيل من غير ما تبص: انا اى
سامر: هتبدأى شغل فالشركه هتمسكى الشئون القانونيه
رحيل من غير اهتمام : تمام
معااذ باصص ليها وعايز يعرف مالها مسالمه ليه وعايز يعرف بتفكر فاى
سندس: يلا يا روان عشان منتأخرش
عمران : كل واحد هيكون ليه عربيه بس فالاول تتطلعوا رخصه سواقه
سندس بحرج: انا مش بعرف اسوق
نسرين بتريقه : كنتى عايشه فامريكا ومكنتيش بتعرفى تسوقى هههههه والله انا شاكه انكوا كنتوا فحوارى مصر هنا
رحيل بغيظ : والله حضرتك تربيه امريكا الحمدالله احسن مليون مرة من تربيه مصر وبصتتلهانظرة حرقتها
معاذ بغضب: انتى بتتكلمى ازاى
رحيل وهى ماشيه : بص وشوف الفرق (هى قصدها ان نسرين طايشه ومش محجبه ع عكس اختها
نورهان بغضب: شايف يا عمى بتقول اى
عمران : والله يا بنت اخويا اللى على راسه بطحه وسابهم ومشى ومعاذ قام وراه
شمس : انا مش عارفه اقول اى
زهرة ببسمه : متقوليش حاجه ومش كل ما تحصل حاجه تتأسفى
نورهان بغضب: امال مين اللى يتأسف مش تربيتها
لميس: والله اجنبيه ومربيه احسن تربيه الحمدالله جو الاجانب مغيرهمش
نورهان لسه هتتكلم قاطعها مروان بغضب
مروان: كفايه لحد كدا اى دة خلاص انتهى
ومشى بس رجع تانى وبص لامه لو حرقك الكلام اوى ابقى صلحى الفاسد اللى جايبلك الاهانه
نورهان بغصب: انت اتجننت يا ولد تعال هنا
بس هو كان خرج
زهرة : لا حول الله انا فاوضتى يا بنتى هرتاح شوى
لميس: اتفضلى يا ماما
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
فامريكا
ديفيد : لقد عادوا الى بلادهم
ويليام : مصر
ديفيد: نعم
ويليام: يجب ان نذهب اليهم لنعثر على الميمورى
ديفيد بتوتر: لكن
ويليام: ماذا
ديفيد : يسكنون مع جدهم
ويليام : ماذ يعنى
ديفيد: عمران المنشاوى اكبر رجل اعمال فالشرق الاوسط
ويليام بغضب: لا يهمنى من يكون انا اريد الميمورى
ديفيد: اهدئ سيدى سارى ما يمكننى فعله
ويليام : الذهاب اليهم اريد اول طائرة الى مصر
ديفيد: حسنا
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
فالشركه
الكل متجمع
معاذ: كل واحد لى مكتب وكمان هيكون فى سكرتيرة
سامر: معاذ انا مش عايز سكرتيرة
يحيى بغمزة : اى ياباشا خفت ولا اى
سامر بضحك : حاجه زى كدا
معاذ: عايز سكرتير يعنى
سامر: لا رنيم هتكون سكرتيرة
مروان : لا دا رعب مش خوف
الجميع : هههههههههههه
رحيل: فين مكتبى
معاذ مسك التليفون : ابعتيلى انسه فرح
بعد شوى
فرح : نعم يا معاذ بيه
معاذ: هتكونى سكرتيرة الانسه وشاور على رحيل
رحيل بغضب: اسمر رحيل ر ح ي ل
معاذ بصلها واتجاهلها
فرح : حاضر يا افندم
معاذ: السكرتيرة برة هتعرفك عالمكتب فين
##############################
فالجامعه
روان بقرف: الدكتور دة ملزق ومقرف
سندس : لى بتقولى كدا
روان : هتشفيه يختى اصبرى على رزقك
الدكتور: اى الاخبار يا شباب
الجميع : بخير
شهد بدلع: ازيك يادكتور
الدكتور: بخير يا شوشو عام ولاحظ سندس اى دة فى اشكال جديدة موجدة معانا نتعرف
سندس بخجل : انا سندس سالم
الدكتور بغمزة: اهلا وسهلا دكتور نادى
روان بتصغط على اسنانها : سندس سالم المنشاوى
نادى وهو بيبلع ريقه : المنشاوى
روان : اه
نادى : احم اى اللى جابك عندنا
روان : كانوا عايشين فامريكا ورجعوا مصر
نادى باعجاب : امريكا
شهد بغيظ: خلصنا تعارف مش هنبدأ ولا اى
نادى : اكيد وغمز لسندس
سندس بتوتر: هو بيتكلم كدا لى
روان : ملكيش دعوة بيه اكتر ما هو دكتور فاهمه
سندس : اه
بعد المحاضرة
نادى : لو فى اى حاجه مش فهمها ممكن افهمهالك ولو المنهج مش واصلك ممكن اساعدك
سندس: شكرا لحضرتك مش محتاجه حاجه
وجت تمشى وقفها
نادى : طب لو احتجتى اى حاجه انا موجود
سندس وهى متوترة : شكرا لحضرتك وسابته وجريت
روان ؛ اخرتى لى
سندس : مفيش
عند نادى
شهد بغيظ : خير يا دكتور
نادى : خير يا شوشو
شهد : مهتم بالبنت الجديدة اوى لى كدا
نادى ابتسم : لا مفيش حاجه
شهد رفعت صباعها فوشه : بحذرك يا نادى مش انا اللى يتلعب بيها
نادى بتوتر: متخفيش يا شوشو انا اقدر هشفوك انهاردة
شهد بدلع : هفكر
نادى : خدى هنا يا بت تفكرى اى دة
شهد بضحك : هههههه با باى يا دك
نادى : يا بنت ال...
###########################
خارج الكليه
روان : مروان هيجى دلوقتى
سندس باستغراب : مروان
روان : اه كان قريب من الجامعه وهياخدنا معاه باعتلى مسج بكدا
سندس: oky
روان خبطت على راسها: اوبس نسيت اجيب الكتاب بصى خليكى هنا مروان شوى وهيكون هنا هجيب كتاب ليا وليكى سريع وهرجع
سندس : Don't late
روان : حاضر
سندس خدت جنب تحت شجرة ومستنيه مروان
نادى كان مروح ولقاها واقفه نزل وراح عندها واتكلم من وراها: الجنيل واقف ليه لوحدة
سندس اتخضت : دكتور
نادى : ممكن تقوليلى يا نادى انا برة الجامعه
سندس بتوتر : احم انا همشى
نادى : ع فين تعالى اوصلك
سندس: شكرا
لسه هتمشى نادى شدها من ايدها
سندس بغضب: let my hand)اترك يدى
ولسمه هتتكلم تانى لقت مروان نادت عليه
سندس بخوف: مروان
مروان شافها وراح فخطوتين وصل عندها وهى اول ما شافته طلعت تجرى عليه ونادى اول ما شافه ساب ايدها
مروان بغيظ: فى اى
نادى بتوتر: لا مفيش انا كنت بعرض عالانسه اوصلها لما عرفت انها مش من هنا وكدا
مروان بغيظ : لا متشكرين لخدمات سياتك
نادى : انا دكتور نادى
مروان : اهلا وبص على سندس اللى وشها مخطوف
انتى كويسه
سندس حركت راسها
نروان بص لنادى : ملمحكش حواليها بعد كدا عشان انا مش مصدق حوارك بس هعمل نفسى مصدقك بس لو حاجه حصلت منك تانى هعملك زى صباع الكفته
نادى بخوف: طبعا يا افندم وطلع يجرى من قدامه
مروان لف وشه لسندس وفضل باصص ليها
سندس : فى حاجه
مروان : لا انتى فى حاجه
سندس: لا
مروان سكت
سندس قربت منه : شكرا
مروان باستغراب : ع اى
سندس بتنهيدة : يعنى انك اقصد يعنى انك حسستنى انك بتحمينى
مروان : بس انا فعلا بحميكى انتى بنت عمى يعنى لحمى ودمى
سندس : ضحكت
مروان : مش فاهمه
سندس : يعنى حاجه زى كدا
مروان : يعنى مهما يحصل هتلقينى جنبك واى حاجه تحتجيها اطلبيها منى ماشى
سندس ببسمه: ماشى
روان : ااااه انت جيت انا جيه جرى
مروان بغيظ: انتى كنتى فين وسايبه بنت عمك وحدها لى
روان : فى اى حاجه حصلت انتى كويسه
مروان : لا بس كان فيه واحد اتم كان بيغدت شكله عليها
روان : مين دة
مروان : اسمه نادى انا اعرف نادى اى
روان وسندس ضحكوا وهو سرح مع سندس
روان : يادى القرف دكتور لو يغور فداهيه
بصت لقت مروان مش معاها خالص
روان حركت ايديها : يلا يابابا
مروان : احم يلا
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
فى كليه تجارة
نادر : مين المكنه اللى جت معاكى دى يا نسرين
نسرين بلا مبالاه بنت عمى او نصيبى
سها : اوبا يعنى هتبقى رقيب ولا اى
نسرين بضحك: على مين يا ماما دا انا امحيها
تامر: بس هى جميله مفيش كلام اسمها اى
نسرين : نورسين
تامر : طب هروح اشوف النورسين انا بقه
نسرين : هههههههه
نورسين كانت قاعدة بعيد وحديها وخايفه لوحدها فى مكان متعرفش فى حد فى دنيا غير الدنيا اللى كانت عايشه فيها وشاردة
تامر: ازى الجميل
نورسين بتوتر : مين حضرتك
تامر: انا تامر ممكن نتعرف ومد ايدة
نورسين : سورى مبكلمش اولاد عن اذنك ولسه هتمشى اعترض طريقها
تامر : اهدى على نفسك يا وحش
نورسين والدموع فى عنيها what do you want?ماذا تريد
تامر بضحك : اى دة دا احنا بتكلم انجليزى كمان دى ليله فل بس نسرين مقلتش انك مش مصريه
نوسين بحزن : نسرين
تامر : اه نونو حبيبت الجماهير فكى كدا وخليكى زيها ولسه هيمد ايدة على طرحتها سمع صوت وشخص بيتكلم دب الرعب جواه
ايدك لو اتمدت عليها اعتبرها اتكسرت
تامر لف وراه وبلع ريقه برعب : دكتور خالد
خالد بغضب: ايوة
تامر : انا انا مكنتش بعمل حاجه انا كنت بعدلها الطرحه
امنيه (اخت خالد):وانت مالك انت وتعدلها طرحتها لى كنت من بقيت اهلها
خالد بصلها راحت سكتت
خالد : مواقفك كترت يا تامر وصدقنى بدأ صبرى ينفد
تامر : اسف يا دكتور عن اذنك وطلع يجرى من قدامه
خالد لف٩حطت عنيها فالارض : اسفه
خالد بص على نورسين اللى خايفه ومتوترة : انتى مين انتى جديدة هنا ولا ا
نورسين بتوتر: انا نورسين سالم المنشاوى
امنيه بقرف : انتى قريبه نسرين
نورسين بحزن : اه
امنيه : شكلك مش من هنا
نورسين : احنا كنا فامريكا ولما بابا وسكتت امنيه فهمت
امنيه معلش يا قمر انا امنيه ودا خالد اخويا
خالد بصلها بلعت ريقها قصدى دكتور خالد انتى فى سنه كام
نورسين : تانيه
امنيه بضحك : بصرة احنا الاتنين مع بعض
نورسين بفرحه : بجد
امنيه : طبعا
نورسين : انا فرحانه جدا ممكن نبقى اصحاب
امنيه : طبعا طبعا
اما خالد فكان سرحان مع الشله بتاع نسرين وبيستعجب ازاى دول قرايب واحدة عالم وواحدة عالم
امنيه : يلا يا دكتور روحت فين
خالد : ها لا مفيش
##########################
رحيل قاعدة فمكتبها بتعمل سيرش على شخص فالداخليه يكون سهل الوصول ليه
رحيل بفرحه : I found him
(لقد وجدته )
رحيل : عاصم يونس الهوارى
الباب خبط
رحيل قفلت اللاب بسرعه ؛ ادخل
فرحه ببسمه : استاذ معاذ طالب حضرتك فالمكتب
رحيل باستعجاب: لى متعرفيش
فرحه : لا يا افندم
رحيل : اوكى روحى انتى
وشالت اللاب توب وقامت راحت عند معاذ
رحيل : نعم
معاذ اللهم اطولك يا روح بصى بقه انا شغل بنات برة دة مش هنا وخبط عالمكتب فاهمه
رحيل اترعبت من صوته : بتقول اى
معاذ : الخروج باذن والدخول باذن والصغيرة قبل الكبيرة اكون عارفها عشان محطش قيود عليكى مش هتزعلك
رحيل لسه هتتكلم معاذ وقفها : انا قلت اللى عندى واختارى يا هتلتزمى باللى بقوله يا هتشوفى وش تانى خالص اتفضلى
رحيل وقفت ومشت وهى ماشيه بتكلم نفسها : ماله دة هو مفكر نفسه مين هأ قال التزم وطلع صوتها وهى بتقول دا مجنون
مروان بضحك : بتكلمى نفسك ولا اى
رحسل ببسمه : لا مفيش
مروان بص عالباب : هو فعلا مجنون
رحيل ابتسمت : طب سلام يا اخو المجنون
#############
