عند معاذ
رحيل شاردة ومش عارفه هتعمل اى
معاذ: مالك
رحيل بصتله كتير : خايفه
معاذ: حس بخوفها وضعفها خايفه من اى انتى من عيله المنشاوى الخوف ممحى من قاموس عيلتنا
رحيل: انا مش بخاف مش طبيعتى بس حاسه بحاجه هتحصل
معاذ : طب اهدى وافطرى
رحيل بغيظ: انت ازاى ببرود الاعصاب دة
معاذ وهو بياكل : لان عارف ان كل حاجه هتبقى كويسه باذن الله
رحيل : تفتكر
معاذ: اه يلا عشان نرجع الشركه
راحوا الشركه
السكرتيرة : واحد اسمه نشأت مستنى
رحيل ببسمه : نشات ودخلت بسرعه
معاذ بغيظ : اللهم طولك يا روح
نشات : ازيك يا استاذة
رحيل : كويسه انت عامل اى
معاذ؛ عملت اى
نشأت : زى ما حضرتك امرت
معاذ : بص لقى رحيل واقفه خيررر
رحيل : نعم
معاذ: اتفضلى على مكتبك
رحيل بغيظ : لا انا هشوف هتعمل اى مع نشات
معاذ بغضب: مبحبش اقرر كلامى مرتين وعلى صوته على مكتبك
رحيل : سابته ومشت وهى خارجه لقت نادين
نادين بضحك : طردك
رحيل بصتلها : مستحيل يطردنى
نادين : لاوالنبى امال الصوت اللى كان عالى دة كان لمين
رحيل بغيظ شددتها ودخلوا مكتب معاذ وبغضب: انت كنت بتزعقلى وطرتننى
معاذ بص على رحيل وعرف ان نادين استفزتها ولقى نادين بتبصلها بشماته قام وراح عن رحيل : فى اى
نادين : مفيش
معاذ وقفها بحركه من ايدة : انا مقدرش اطرد مراتى المستقبليه ولا اعلى صوتى عليها اظن المعلومه وصلت وبص لنادين اللى وشها احمر وكانها بطلع شرار ومشت واتبقى رخيل اللى بتبصله بفرحه
معاذ: الحركه اللى عملتيها دى متتكررش تمام
رحيل هزت راسها ومشت
###############################
بالليل
الكل قاعدبيتعشى فى هدوء
عمران : هو حامد راجع امته يانورهان
نورهان : احم مش عارفه يا عمى
زهرة: فى واحدة متعرفش جوزها هيرجع امته
نورهان: هو مقليش حاجه
مروان : هو قرب يخلص اللى بيعمله وهيرجع هو عمى مدحت
لميس: مدحت قالى بس مقليش امته قالى هيعرفنى لما يحددوا
عمران : عاملين اى فالكليه يا سندس انتى ونورين
سندس بتوتر: بخير كل حاجه تمام
عمران : وانتى يا نورين اتعودتوا على مصر
نورين ببسمه : اه كل الامور ماشيه تمام
زهرة : ربنا يسعدكوا يارب
شمس: شكرا لحضرتك
عمران : على اى
شمس: كل اللى بتقدمهولنا
عمران : دول ولاد ابنى ودا حقهم عن اذنكوا وسابهم ومشى
رحيل بوجع : عن اذنكوا
زهرة : مكملتيش اكلك يا بنتى
رحيل : لا اكلت الحمدالله وسابتهم وطلعت
كل واحد راح على اوضته
عند سندس ونورين كل واحدة بتكلم خطيبها ومبسوطه وبدأت قلوبهم تحب ونفس الوضع عند مروان ومعتز
ورنيم وسامر كمان بيتكلموا
فى غرفه نسرين وروان
نسرين : لا طبعا مش هينفع اخواتى لو عرفوا هيدبحونى
المجهول:........
نسرين : هجرب
روان : هتجربى اى
نسرين بتوتر: روان اجرب اى
روان : انتى بتكلمى مين
نسرين بتوتر : دى واحدة صاحبتى بتقلى فى محل بيعرض لبس حلو فبقلها نروح ونجرب لبسهم
روان باستغراب: اه
نسرين : تصبحى ع خير انا هنام
روان : وانتى من اهله
########$$#$#####$$#$$##
فى غرفه سامر ويحيى
سامر: بقلك
يحيى : قول
سامر: اى رايك نفاتح جدك ونقله نتجوز مع خطوبه الباقيين
يحيى : نعم يخويا ودا مين اللى هيستغنى عن عمرة ويطلب كدا
سامر بخبث : تيتا
يحيى : لا مليش دعوة انا عايز ادخل دنيا مش اخرة
سامر: خليك جبان انا هخليها تفاتحه فى موضوع براحتك
يحيى ببرائه : طب خليها تلمحله بس من بعيد كدا
سامر بضحك : جبان
####$$$$$$$$$$$$$$$$$$
فى غرفه رحيل تعبانه جدا وكل شويه تتدخل الحمام
رحيل بالم : تااااااه بطنى هتموتنى انا هحاول انام فضلت كتير عالسرير بتتألم وكل شويه احساس ترجيع يروح ويرجع
رحيل: انا هنزل اشم هوا تحت اكيد هرتاح
وبالفعل نزلت تحت وكان معاذ قاعد عالاب توب تحت راحت لعنده وهى حاسه بطنها بتتقطع وبتشاور نفسها تقله ولا لا راحت وقعدت عالترابيزة معاه
معاذ انتبه ليها : انتى كويسه
رحيل بتعب : اه
معاذ: اى نزلك
رحيل بتعب: عايزة اشم هوا
معاذ رجع بص على اللى بيعمله
رحيل مش قادرة تستحمل الالم قامت وقررت تطلع اوضتها ولسه ماشيه صرخت باعلى صوت
رحيل بالم : ااااااااااااااااااااه
معاذ قلبه وقع على نبرة صوتها قام بسرعه وطلع يجرى عليها لما لقاها واقعه عالارض وماسكه بطنها
معاذ بقلق: فى اى
رحيل بدموع والم : بطنى هموووووووت اااااااااه
معاذ شالها بسرعه وطلع يجرى بيها : افتح البوابه بسرررررعه بسرررررعه حطها فالعربيه وطلع يجرى بيها على المستشفى وساق بأعلى سرعه
رحيل : ااااااااااااااه بطنى بطنى
معاذ وصل عالمستشفى وشالها ونزل بيها بسرعه
الممرضه : مالها
معاذ بخوف : معرفش فجأه صرخت وقالت بطنى
الدكتورة : اتفضل برة واحنا هنفحصها
معاذ: مش هسيبها
الدكتورة: متخفش حضرتك بس لازم نلحقها ارجوك اخرج برة
معاذ واقف برة وهيتجنن عليها والكل فالمستشفى بيلصله باعجاب
ممرضه : يا نهارى معاذ المنشاوى عندنا دا اى الهنا دة
ممرضه تانى: شفتى بس اى جايب بنت زى الكتاب ما بيقول بس مش عارفه دى مين
بعد دقايق
الدكتورة : معاذ بيه الحاله اللى حضرتك جايبها عندها تسمم لازم نعملها غسيل معدة
معاذ بغضب: انتوا واقفين لى اتصرفوا بسرعه
الدكتورة جرت من قدامه
بعد مدة مروان ويحيى وصلوا المستشفى لما بلغهم معاذ
مروان بنهجه : عامله اى
معاذ: لسه مخرجتش
يحيى : بس غريب دى اكلت من نفس اكلنا
معاذ: مش عارف
##############
فالقصر
غرفه نادين
نورهان ببسمه : عامله اى يا حبيبتى
نادين : خير يعنى مبسوطه كدا
نورهان : ولى ما اتبسطش واذا كان اللى معكر حياتى نقدر نقول عليه باى باى
نادين : نعم قصدك اى
نورهان : رحيل هترحل
نادين بفرحه : ازاى
نورهان بهمس: حطتلها سم فطبق الشوربه بتاعتها
نادين بخضه : اى
نورهان : مالك
نادين : لا يا طنط انتى اكيد حصلك حاجه معقول عايزة تموتيها
نورهان : انا اعمل اى حاجه عشان احافظ على ولادى
نادين : اكيد مجنونه مستحيل
نورهان : ملكيش دعوة انتى انا اللى عملت كل حاجه انتى خليكى بتتفرجى
نادين : بس
نورهان وهى ماشيه بلابس بلا هس سلام
نادين : نهار اسود جدى لو عرف هيقوم الدنيا
#############################
فالمستشفى
معاذ قاعد بيفكر وشارد
يحيى : مالك
معاذ: فاق من شرودة لا مفيش
فى الوقت دة الدكتورة طلعت
الدكتورة: المريضه باذن الله هتكون كويسه
يحيى : طب اى اللى حصلها دى اكلت نفس اكلنا
الدكتورة : مش عارفه يا يحيى بيه بس السم كميته كانت كبيرة ولو ملحقتوهاش كان زمانها لقدر الله ماتت
معاذ بص على مروان
مروان : شكرا يا دكتورة
الدكتورة : العفو وهى ماشيه الممرضه بتكلمها
ممرضه : شكلك تعرفيهم
الدكتورة: انتى اتجننتى فى حد ميعرفش عيله المنشاوى دا انا عارفاهم واحد واحد وبصت على معاذ
ممرضه : طب مين اللى معاهم دى وقلقنين عليها كدا
الدكتورة : مش عارفه بس مش من عيلتهم مشفتهاش قبل كدا
فى اوضه رحيل
معاذ قاعد جنبيها وهى نايمه
عند رحيل فى ملكوت تانى خالص بتحلم
رحيل بتجرى وفى ناس وراها ووقفت فجأه ومش لاقيه مكان تروحو وبتلف حواليها
مجهول: نهايتك قربت يا حيلتها
رحيل: لى بتعملوا كدا عايزين اى منى
مجهول وهو بيرفع المسدس عليها : مش هنعوز حاجه تانى بس فجأه الرجاله بيقعوا واحد ورا التانى بس لقت من سيملك زمام قلبها من اليوم
رحيل بخفوت وفرحه : معاذ
معاذ راح عندها : قلتلك عمرى ما هسيبك وهكون فضهرك دايما رحيل حضنته جامد بس فجأه سمعت صوت رصاص ومعاذ بيبعد ايدة عنها وبيسيبها
رحيل بصراخ : معاااااااااذ
فاقت من الحلم وهى بنفس الصرخه ونفس الاسم
معاذ بخضه : انا هنا فيكى اى
مروان ويحيى دخلوا على نفس الصرخه
يحيى بخضه : فى اى
لقوا معاذ بيهديها مروان سد يحيى وخرجوا
معاذ : انا هنا جنبك
رحيل باصه ليه وبتبص فى ملامحه : انت كوبس
معاذ استعجب من سؤالها : انا كويس انتى اللى تعبانه مش انا
رحيل بتوهان : كان كابوس لم تكن تعلم انه سيكون حقيقه لتنهى مابينهم
معاذ: كابوس اى
رحيل ؛ ها لا مفيش هو اى حصل
معاذ: انتى اكلتى حاجه برة البيت
رحيل : لا اكلت معاكوا
معاذ باستعجاب: متأكدة
رحيل : اه هو فى اى
معاذ: لا مفيش حصلك تلبك معوى وعملولك غسيل معدة
فى نفس اللحظه دخلت الدكتورة
الدكتورة ببسمه باصه على معاذ: عامله اى
رحيل باصلها وشايفها وهى باصه لمعاذوبدأت تحس بشعور غيرة : كويسه
الدكتورة : متقلقيش هتكونى كويسه
كل دة وهى بباصه على معاذ
الدكتورة : بس انا اعرف عيلت حضرتك يا معاذ بيه اول مرة اشوف الانسه
رحيل بغيظ : انتى متابعه بقه
الدكتورة ":طبعا فاقت من توهانها ها لا قصدى بنشوفهم على التلفزيون عالطول
معاذ: دى بنت عمى
رحيل بغيظ: وخطبته
معاذ باصلها ولقاها بتبص بتحدى للدكتورة اللى بتبصلها بحزن
الدكتورة : بس مكنتش اعرف ان حضرتك خطبت
رحيل : واديكى عرفتى واعتقد خلصنا تتدخل وفضول واتمنى نخرج لانى مش عايزة اقعد كتير
الدكتورة : تقدروا تخرجوا
معاذ: شكرا
الدكتور: لا شكر على واجب سابتهم ومشت
معاذ: انت هاجمتيها كدا لى
رحيل بصتله ولسه هتتكلم بس سكتت ممكن نروح
معاذ بصلها كتير وبيكلم نفسه : معقول غارت لا لا
فاق على صوتها : يلااااا
معاذ بيسندها وخرجوا
يحيى ومروان لقوهم طالعين : على فين
معاذ : هنروح
يحيى : الف سلامه عليكى
رحيل : الله يسلمك
مروان : طب نستنى للصبح نطمن
رحيل : مش محتاجه دا شويه تلبك معوى
بصوا لمعاذ اللى شاورلهم انهم يسكتوا عرفوا ان هو بيفكر فى حاجه
مروان : تمام
معاذ: مش عايزين حد يعرف باللى حصل
مروان : الكارثه لو لقينا جدك صاحى
يحيى : ربنا يستر
###################
روحوا البيت ومعاذ وصل رحيل
معاذ: خلى بالك من نفسك ولسه هيمشى
رحيل بدون فكر: رايح فين
معاذ بلستغراب : هروح اوضتى عايزة حاجه
رحيل عرفت ان اتسرعت : لا
معاذ : طب تصبحى على خير
رحيل وهى داهله اوضتها : وانت من اهلى
معاذ: سمعها بس هى مخدتش بالها اانو سمعها
ابتسم ومشى نزل المطبخ وقاعديدور فالمطبخ
سميرة بنوم : خير يا بيه
معاذ: معلش صحيتك
سميرة : العفو منك يا بيه
معاذ: مين اللى عمل الاكل انهاردة
سميرة: انا يا بيه هو فى حاجه
معاذ: طب حد دخل المطبخ غيركوا
سميرة بتفكير : اه مدام نورهان دخلت وسالت على طبق الانسه رحيل
معاذ بغضب : روحى نامى انتى
سميرة : هو فى حاجه حصلت
معاذ وهو ماشى : لا مفيش وطلع ا ضته
وقعد على سريرة
معاذ: شكلك مش هتجبيها لبر يا امى لازم اخلى بالى منك جدا لانك هتعملى الايام الجيه مشاكل كتير ومش هتعديها
###########################
عند حامد
مدحت : انت اتجننت تتجوز اى انت عارف عمى لو عرف هيعمل اى
حامد : يعمل اللى يعمله
مدحت وهو بيلف فالاوضه : فكر يا حامد ولادك هيبقى منظرك اى قدامهم
حامد : انا استحملت كتير عشان ولادى وجه الوقت اللى هيستحملوا
مدحت : طب عرف ابوك
حامد : انا خدت القرار ولو هيحصل زى ما حصل مع سالم معنديش مانع
مدحت وهو بيمشى ايدة على وشه : ربنا يستر
