فمكتب رحيل بتكلم نشأت
رحيل : ايوة يا نشأت
نشأت : اتفضلى يا استاذة رحيل
رحيل : انا وصلت لواحد فالداخليه واعتقد انه هيقدر يساعدنا
نشأت : تمام يا استاذتنا هنوصله كيف
رحيل : هنروح الداخليه
نشأت بتوتر : بس
رحيل : بس اى
نشأت : اصل الداخليه يعنى قصدى مش بالساهل يا استاذه
رحيل : انت ناسى ان انا محاميه وكمان حامله الجنسيه الامريكيه متخفش
نشأت : اللى تؤمرى بيه يا استاذة
رحيل : بدون مقدمات عايزة ادخل مكتب مدير شركه لورد
نشأت بصدمه: نعم
رحيل : زى ما سمعت
نشأت : مستحيل يا استاذة صعب جدا
رحيل : ملقش دعوة بحاجه كل اللى انا عايزاه منك مفتاح المكتب فقط لا غير
نشأت: سهله يا استاذة بس مش هتقدرى
رحيل : هقدر
قفلت معاه السكه وقعدت تفكر هتعمل اى فاللى جى
############################
مكتب معاذ
معاذ: يا جدى انا متأكد ان هى بتعمل حاجه ومتأكد ان هى اللى معاها الميمورى
عمران : مستحيل تخاف تشيل حاجه زى دى معاها متنساش انها فالاخر بنت والبنات قلوبها ضعيفه
معاذ بشرود : الا هى
عمران : بتقول اى
معاذ: ها ولا حاجه طب هنعمل اى
عمران : عايز الولد دة
معاذ : اعتبرة عندك
###################÷######
الليل جه والكل متجمع ماعدا رحيل اللى فاوضتها ومعاذ كمان
فاوضه معاذ
فلاش باك فى امريكا
معاذ : يا بلال انت مجنون خف شويه من اللى بتعمله دة
بلال ببرائه انا بعمل حاجه دا هما اللى بييجوا لحد عندى
معاذ بضحك : اه اصلك دنجوان زمانك والبنات بتتهبل عليك
بلال : اكيد يبنى بيموتوا فيا
معاذ : لا جامد يلا
بلال : اثبتلك
معاذ: اتفضل
بلال : البنت اللى هناك دى مش هتاخد فايدى غلوة
معاذ بص : ورينى
بلال مشى وراح عند البنت اللى بيتكلموا عنها
بلال : مرحبا كيف الحال؟
البنت: نعم .ماذا تريد؟
بلال : هلا يمكننا التعارف ؟
البنت : لا
ولسه هتمشى بلال مسك ايديها وشدها عليه فالبت لفت وشهاليه وطربته بوكس فى وشه
بلال : بالم اااااه
معاذ طلع يجرى عليه بس وقف لما سمع كلام البنت
البنت : اسمى رحيل سالم المنشاوى لا تنسى هذا الاسم ابدا وسابته ومشت
معاذ بخفوت : رحيل سالم المنشاوى
بلال بالم : انت يا بارد الحقنى بنت الذين اديها مرزبه
معاذ عاد من شرودة
معاذ : عشقتك من لحظتها يارحيل كنت دايما معاكى فكل مكان وبراقبك فى كل لحظه عشقتك من اول لحظه شفتك فيها فاق على خبط عالباب
معاذ: اتفضل
الخدامه : عمران باشا طالب حضرتك تحت
معاذ: حاضر
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
رحيل بتكلم نشأت : اى الاخبار
نشات : بكرة هيكون معايا المفتاح ان شاء الله
رحيل : تمام نشأت انا خايفه اكون بعرضك للخطر
نشأت ببسمه : حتى لو هتعرض للخطر انا واحد انما اللى هيضيع كتير
رحيل ابتسمتله : اشوفك بكرة
نشأت : سلام
""""""""":""::"""""""""""""""""""""""""
صباح يوم جديد
معاذ: الولد معانا
عمران : انتوا فين
معاذ فالمخزن
عمران : هكون عندك حالا
فالمخزن
معاذ بغيرة: اى علاقتك برحيل سالم المنشاوى
نشأت بتوتر: رحيل مين يا باشا
معاذ : انت هتستعبط يالا متخلنيش اعلمك الادب
نشأت : يا باشا انا معرفش انت بتتكلم عن مين
معاذ بغضب : عن دى يا روح امك ووراه الصورة
نشأت بخوف : دى معرفهاش كنت ماشى ونادت عليا وكانت بتسألنى عن عنوان
معاذ مسكه من قميصه ولسه هيضربه دخل عمران
عمران؛ استنى يا معاذ
عمران : هتقلى على اللى بينك وبينها ولا هنتصرف تصرف مش هيعجبك
نشات : معرفهاش يا بيه انتو عايزين اى
فاللحظه دى تلفون نشأت رن وكانت رحيل
معاذ مسك الفون لقى مكتوب رحيل
معاذ بغيرة : امسك رد
نشأت بيبلع ريقه : مش وقته شخص مش مهم
معاء بغضب رد وافتح الاسبيكر
نشأت بتوتر فتح ؛ الو
رحيل : اى يا نشأت مبتردش لى رحتلك البيت فالولى انك مش موجود
نشأت : اصل يعنى
رحيل : مالك يا نشأت انت كويس
معاذ : واقف غيران والغيرة بتاكله ومش قادر يمسك نفسه مسك الفون ؛ لا متقلقيش فالحفظ والصون
رحيل سمعت صوت معاذ : انت
معاذ: اه انا
رحيل بغضب: نشأت فين انت اخدتوا فين اتكلم
عمران مسك الفون : احنا فالمخزن
رحيل طلعت تجرى والتليفون معاها : اوعى حد يعمله حاجه معاذ قفل فى وشها السكه ولف ضرب نشات بالبوكس هى دى اللى متعرفهاش
نشأت بالم : انتو مين وعايزين اى
معاذ : وهو بيضربه انا ابن عمها يا روح امك
الغيرة عاميه عيون معاذ ومخليها مش سامع جدة اللى بيحاول يوقفه
اما عند رحيل وهى بتجرى اتخبطت فيحيى
يحيى : مالك فى اى
رحيل بنهجه : فين المخزن
يحيى : لى عايزة
رحيل بغضب : ودينى المخزن بسرعه
يحيى : تعالى
الكل بيستعجب اى اللى بيحصل لى بيجروا ويحيى مستعجب وبيقول ماله المخزن بيخليها تجرى وخايفه كدا
مروان شافهم : فى اى
يحيى : مش عارف
مروان راح وراهم
فالمخزن
رحيل دخلت جرى لقت نشأت بيموت فايد معاذ
رحيل طلعت تجرى عليهم : ابعد وبتزيح فى معاذ
معاذ وقف لما شافها رحيل زاحته لورا جامد
رحيل : ابتعد عنه
يحيى ومروان واقفين مش فاهمين اللى بيحصل وعمران قاعد عالكرسى
رحيل بتشووف نشات: انا اسفه
نشات ببسمه : انا كويس متخفيش
رحيل ببسمه : بتقول كويس بكل اللى فيك دة
معاذ بغيرة: اى اللى بينك وبينه
رحيل سمعت صوته زى مايكونه قنبله وانفجرت وقفت وراحت ليه وعنيها بتطلع شرار : انت حيوان وبتزيحه بس هو مبيتهزش انت اى دخلك بيا عايز اى منه
معاذ بغضب مسكها من كتفها جامد: اى اللى بينك وبينه
يحيى بيحاول يبعد معاذ: اهدى يا معاذ
معاذ: اتكلمى
رحيل بتبص فى عنيه وخايفه جواها من نظرته وفى صراع جواها هتتكلم ولا هتخبى فاقت على هزة جامدة وصراخ معاذ فى وشها
معاذ: اتكلمى
مروان طلع يجرى يساعد يحيى يبعدوة عن رحيل
رحيل بصت لنشأت ورجعت بصت لمعاذ : بحبه
الكل سمع الكلمه وكانهم اتشلوا وكمان نشأت اللى بلع ريقه برعب
معاذ بصدمه : نعم وبعد يحيى ومروان
وقرب منها: بتقولى اى سمعينى تانى
رحيل بنبرة مرتعشه : بحبه وهتجوزة
معاذ رفع ايدة ونزل على خدها ضربها قلم خلى الكل يتصعق من صوته
عمران بغضب: معاااااذ انت اتجننت
معاذ واقف وقلبه هبتخلع عليها وهى باصاله ومصدومه
عمران عارف حفيدة حب يلحق الامور قبل ما تتطور :بس للاسف الكلام دة مش هيحصل
رحيل بصتله
عمران : لانك مخطوبه
رحيل : نعم
عمران : اه ابن عمك خطبك من والدتك
وبصت على اللى بيشاور عليه لقته بيشاور ع معاذ
رحيل : مستحيل
عمران : لا وكلمى مامتك واعرفى واخوكى كمان
رحيل بعدم تصديق : مستحيل مستحيل
ومسكت التليفون ورنت على ما متها
معاذ واقف وبيفتكر اللى حصل
فلاش باك
معاذ : نعم يا جدى
عمران : اقعد يا معاذ
الباب خبط ودخلت شمس وسامر
سامر: نعم ياجدى
عمران : اقعدوا كلكوا
شمس بتوتر: هل رحيل فعلت شئ اخر
عمران : لا انا جمعتكوا عشان هتطلب ايد رحيل لمعاذ
معاذ بصدمه : اى بس
عمران وقفه باشارة من ايدة واتكلم رحيل عنيدة وانتى قلتى عايزة حد يسيطر عليها وع تصرفاتها
شمس هزت راسها
عمران كمل والشخص دة هيكون معاذ
معاذ: بس يا جدى
عمران : اتمنى تنفذلى طلبى يا معاذ
سامر : بس رحيل مش هتوافق
عمران : مهو احنا مش هناخد رايها
شمس: كيف
عمران هنحطها قدام الامر الواقع
معاذ: ازاى
عمران : اقروا معايا الفاتحه بس
باااااك
رحيل بغضب: قفلت التليفون ووقفت قدام معاذ مستحيل حاجه تجمعنى بيك
معاذ ببرود : بس حصل
رحيل بغضب زفت الباب ومشت من قدامهم
معاذ راح عند نشأت : ملمحكش ناحيتها ساااااامع
نشأت وهو بيجرى : سامع سامع
عمران : يلا نلحق الحريقه اللى هتحصل فالبيت كلموا سامر
مروان : طب لما نفهم
عمران بصون عالى: مروان
مروان بخوف : هنكون قبل حضرتك فالبيت
الكل راح عالقصر والكل مستعجب لى رجعوا بدرى من الشغل
عمران : رحيل لسه مرجعتش
شمس بخوف لسه
عمران : رنوا عليها وشوفوا معاذ فين هو كمان
عايز الكل يكون موجود حالا
لسه مخلصش كلام كأن اعصار ودخل عليهم
رحيل بغضب راحت لامها: لماذ فعلتى هذا لماذا
شمس : بحزن اهدئ ابنتى
رحيل : اجبروكى اليس كذلك
سامر : تدخل لا يا رحيل احنا وافقنا ومحدش اجبرنى ولا اجبر ماما
رحيل بصت ليه بغضب اتكلمت : مين عطاك الحق لتتدخل بحياتى
رنيم : ماذا يحدث
رحيل بصراخ : لن يحدث هذا
عمران بغضب وصوت عالى : كفايه لحد كدا انا سكت كتير ليكى وبقول هتعقلى بس انت حاليا فبيتى وكل اللى فالبيت بينفذوا اوامرى انا وانا اللى اقرر اى اللى هيمشى واى اللى مش هيمشى
سامر : اهدى يا بابا فهمونا فى اى بس
رحيل بصوت عالى: لا انا مش هقبل بكدا محدش هيقرر حاجه تخص حياتى وانا
كلمها اتقطع لما سامر اخوها لفها ليه وضربها قلم على وشها وقعت من قوته بس وقعت فى حضن سيكون مهربها من كل شئ
معاذ بغضب: سااااااامر
الكل مصدوم من اللى بيحصل
سامر : كفايه بقى انتى بقيتى مش مسئوله بقيتى انسانه معندكيش احترام لحد هى دى تربيه بابا انك متكونيش محترمه
رنيم بحزن : سامر
وراحت لرحيل اللى لسه فحضن معاذ وبتقرب عليها رحيل زاحت ايدها وطلعت تجرى بس وقفها صوت عمران
عمران : استنى لسه مخلصتش كلامى مروان وسندس وكمان انتى ومعاذ ونورين ومعتزونادروريما هنعملكوا حفل خطوبه اخر الاسبوع ومش عايز اى كلام
الكل مصدوم من القرارات اللى اصدرها عمران المنشاوى
.
رحيل مشيت
شمس : انتظرى رحيل
سامر الكبير: انا هروح وراها متقلقوش عليها
############################
رحيل خرجت من القصر وماشيه ومش عارفه تروح فان
سامر : اركبى
رحيل بصت لقت عمها : مش عايزة
سامر : اركبى بس هوديكى مكان هيريحك
رحيل ركبت مع عمها ووداها عالنيل
سامر : مالك
رحيل بصتله : مالى اه فعلا مالى بابا مات ومن يوم ما مات وكل حاجه فى حياتى اتقلبت رجعت لبلد معرفش عنها حاجه ووسط ناس معرفهمش لا ومش بس كدا ويتحكم عليه اقضى حياتى مع واحد مبطتقهوش وبتقلى مالك
سامر ببسمه : انتى لى بتحكمى على كل حاجه بالظاهر بس انتى لو عطيتى لنفسك فرصه تعرفى معاذ هتحبيه صدقينى معاذ مش زى ما انتى متخيله
رحيل ببسمه : مستحيل
سامر ببسمه : صدقينى معاذ دة راجل تقدرى تتطمنى على نفسك لو هترمى نفسك من فوق وهو ماسك ايدك انا عمه اهو بس بحس بامان معاه ادى لنفسك فرصه وع فكرة جدك مش بالقسوة اللى انتى تعرفيها او شيفاها جدك قلبه طيب جدا بس هو معتقد ان الطيبه والحنيه ضعف زيك
رحيل باستغراب: زييي انا
سامر : انتى نسخه منه صدقينى ادى لنفسك فرصه تتدخلى جوانا صدقينى هترتاحى احنا اهلك نرمى نفسنا فالنار عشان خاطركوا نهد الدنيا لو دمعه من عنيكوا نزلت انتو ولاد سالم ولاد اخويا صدقينى هتلاقينا فضهرك فاى حاجه هتحتجيها اى مشكله هتقعى فيها هتلاقينا وراكى
رحيل الكلام لمس قلبها وبدون مقدمات رمت نفسها فحضنه وهو حضنها جامد وقاله انتو ولادى ولاد الغالى لو عايزانى اكلم جدك عشان
رحيل : لا هنفذ اللى هو عايزة
سامر: صدقينى معاذ كويس وطيب وحنين بس قربى منه
رحيل بلا اهتمام : مش فارقه
سامر: يلا نرجع
رحيل: يلا
############$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
