معاذ: انا جى حالا اوعى يهرب منك
قفل السكه وطلع جرى ركب عربيته بس بشار كان داخل ولمحه وهو ماشى حس ان وراه حاجه ركب وراح وراه
معاذ : وصل عالمكان دخل ضرب الباب برجله وكان رجالته ماسكين رجائى وهو كان داخل بيته راح عليه
معاذ بغضب ونزل فيه ضرب : فين هى يا كلب
رجائى بالم: مين
معاذ: اى انتو خاطفين كام واحدة اتكلم صدقنى هقتلك لو متكلمتش
رجائى : ابعد عنى معرفش بتتكلم عن مين
معاذ بنهجه من الضرب: انا هخليك تتكلم هاتوا ابنه
رجائى : لا ابنى لا
معاذ رجع ضرب فيه تانى : لى معملتش حساب لابنك ما دامك بتحبه يا قذر
بشار دخل جرى : سيبه يا معاذ هيموت فى ايدك ابعد
رجائى بالم : هقول هقول
بشار : اتكلم
رجائى: حابسينها فى مخزن فى منطقه.......
معاذ لسه هيمشى وقفه بشار : استنى هنا رايح فين
معاذ : هجيبها
بشار : انت عارف كام واحد هناك انا هكلم قوة
معاذ : ميهمنيش سابه ومشى
بشار كلم حرس معاذ: خدوة القسم وهما عارفين كل حاجه واوعى يهرب منكوا
الحرس: تمام يا افندم
بشار مسك التليفون : ايوة يا سيادة اللواء عرفنا مكانها ايوة ..........
عاصم :.......
########$############
فالقصر
عاصم : تمام يا بشار بلغ القوة وانا هاجى
عمران : فى اى
عاصم ببسمه : حفيدك وعد ونفذ لقوا مكان رحيل
يحيى فين
عاصم : فى مخزن فى منطقه ....
مروان ويحيى : احنا جايين
سامر : وانا كمان
عمران : جهزوا العربيات بسرعه
عاصم : لا يا عمران منعرفش اى ممكن يحصل
عمران : ميهمنيش
شمس: وانا كمان هاجى
عز: لا ابقوا هنا سأطمنك ابنتى
شمس: لكن
لميس: باباكى على حق ارتاحى وان شاء الله يرجعوها بالسلامه
############################
عند رحيل
ويليام : اين هذا المغفل اين ذهب
ديفيد : لا اعلم لم يخبرنى شئ
ويليام قاعد هو وديفيد
اما بالخارج كانت القوة وصلت بس واقفين بعيد مستنيين بشار
معاذ وصل ووراه بشار اللى طلع يجرى يلحقه
بشار: استنى يا معاذ انت كدا بتعرض حياتها للخطر
معاذ: هدخل يعنى هدخل
بشار: طيب بس تعال هنتفق عالدخول
وبدأ بشار يشرح ليهم هيعملوا اى
وبالفعل دخلوا واول ما دخلوا بدأ الاشتباك فى نفس اللحظه كان الكل وصل برة
ويليام : ماذا يحدث بالخارج ؟
ديفيد: لا اعلم : سأرى
ولسه هيقوم دخل عليه معاذ وعرف ان هما من شكلهم وبدأ ضرب فى ديفيد
ويليام استغل انشغاله ومسكه بسكينه وضربه
بشار : معااااذ وطلع يجرى على ويليام وبدأ يضرب فيه ومعاذ ضرب ديفيد لحد ما اغمى عليه
بشار نادى على اللى معاه؛ خدوهم وانت خد معاذ بيه عالاسعاف اللى برة بسررررعه
معاذ بالم : لا لازم اجيبها
بشار مسك كتفه : هجيبهالك صدقنى بس لازم تضمد جرحك بسرعه
معاذ مشى مع العسكرى
بالخارج : الكل واقف على اعصابه واول مالمحوا معاذ طلعوا يجروا عليه
حامد : معااااذ
معاذ بالم انا كويس كويس
ممرض الاسعاف راح لعندة : تعال معايا
معاذ: لا مش همشى
يحيى : جرحك بينزف
معاذ بغضب : غطيها انا مش هتحرك من هنا
يحيى بص للمرض : ممكن تضمدها بس لحد ما نشوف هنعمل اى
راحوا عن الاسعاف ومعاذ كل شويه يلف وشه ويبص عالمخزن عايز قلبه يرتاح
اما بالداخل
بشار قدر يوصلها اول ما شافها كانت الهدوم اللى عليها تيشرت كت والبنطلون وشعرها وكل حاجه باينه هدومها متقطعه ومرميه غمض عنيه بسرعه
رحيل بفرحه ولهفه : مسكتوهم
بشار وهو لفف وشه : اه ومد ايدة بالجاكت بتاعه ليها لبسته
رحيل : شكرا فين م..
قاطعها بشار ؛الكل برة مستنيك
اخدها بشار وطلع واول ما طلعت من باب المخزن اول حد لمحته كان معاذ لانها كانت بدور عليه بقلبها قبل عيونها
رحيل بدموع وصوت عالى : معااااااااااذ
معاذ لف وشه على صوتها : رحيل وكأن قلبه كان ميت وصحى لقاها سايبه الكل وبتجرى عليه هو ورمت نفسها فى حضنه وبتبكى وهو حضنها جامد بيشم ريحتها وبيمشى ايدة على شعرها وكأن روحه كانت ضايعه ورجعت برجوعها
معاذ: خلص خلص كله خلص
رحيل : كنت خايفه خايفه مش اشوفك تانى
معاذ نزلها وباصص على وشها وبيمشى ايدة على الخبطات اللى فى وشها : كنت هموت يا رحيل كانت روحى هتروح
رحيل بدموع : لسه هتتكلم
الممرض: لازم نروح المستشفى جرحك بينزف
رحيل بقلق : جرح جرح اى
معاذ ببسمه : لا حاجه بسيطه
يحيى : يلا يا معاذ وانتى تعالى يا رحيل
رحيل ماسكه ايد معاذ: لا هروح معاه
معاذ ببسمه : هبقى كويس روحى شوفى مين هناك وبص بعنيه على جدها
رحيل : محدش مهم عندى
مروان : احنا كدا كدا هنروح وراه يلا
معاذ ركب العربيه
رحيل لفت وشها لقت جدها عز : جدوطلعت تجرى عليه وحضنته
سامر وحامد والكل سلم عليها
عمران مشاعرة متضاربه نفسه يخدها فى حضنه بس خايف من رد فعلها اتكلم بصوت متحشر : حمدالله عالسلامه
رحيل : الله يسلمك وبصت لمروان : خدنى عند معاذ
#########$$#$$$$$###########
فالقصر
سام : رحيل بخير الان عمتى
شمس: حقا اشكرك يا الله
زهرة : الحمدالله
شمس: اين هم
سام بتوتر : قادمون
الكل فرحان ما عدا نورهان ونادين
نورهان : كان عندى امل يقتلوها
نادين : قطه بسبع ارواح
بعد مدة
رجع عمران وعز والباقيه ما عدا مروان ويحيى ورحيل
شمس: اين رحيل
عمران : مع معاذ
زهرة : فين يعنى يا حج
عمران : معاذ اتجرح جرح بسيط وراحت معاه يطمنوا عليه
نورهان بقلق : ابنى اى حصله
حامد : حاجه بسيطه
نورهان بغضب،: يعنى اى حاجه بسيطه هما جم والمصايب بدأت تنزل
عمران بغضب: قسما بالله كلمه زيادة وهنسى انك بنت اخويا
لميس: اهدى يا بابا يلا يا نورهان اطلعى اوضتك .
""""""""""""""""""""""""""""""""
فالمستشفى
رحيل ببسمه : انت كويس
معاذ: اه
الممرضه : جرح بسيط الحمدالله مش عميق
معاذ: لو سمحتى
الممرضه : نعم
معاذ: ممكن طرحه عايز طرحه وبص على رحيل
الممرضه : حاضر
معاذ وقف وبدأ يقفل زراير القميص
رحيل : اساعدك
معاذ : تمام
راحت لعندة ووقفت قصادة وبدأت تقفل زراير القميص وهى باصه ليه
معاذ بحب: مالك
رحيل بتوهان : بحبك ااى لا انا قصدى مليش
معاذ : ضحك
رحيل بغيظ بصتله وماشيه راح مسك دراعها : وانا كمان بحبك يا رحيل
رحيل لفت ليه : فعلا
معاذ: بحبك من زمان جدا من اول مرة شفتك فيها
رحيل باستغراب
معاذ: متفكريش لانى مش هقول
رحيل لسه هتتكلم الممرضه دخلت وعطته الطرحه
معاذ مسك الطرحه وحطها على شعرها : محدش يشوفه غيرة من هنا ورايح
رحيل الفرحه ماليه قالبها
يحيى دخل : يلا يا شباب الكل فالبيت قلقان
########################
فالقصر
الكل قاعد مستنى على نار وبالفعل وصلوا الكل راح لعندهم واطمنوا عليهم
نادين راحت لمعاذ: انت كويس فيك حاجه
مغاذ: كويس الحمدالله
نادين بتزيح رحيل وبتبعدها عنه : لى عملت كدا ما الشرطه كانوا هيعملوا اللازم
معاذ: خلاص يا نادين انا كويس
نادين : عايز حاجه اجبهالك
رحيل واقفه مضايقه
معاذ: لا شكرا
سام نازل من فوق : رحيل
رحيل بفرحه : سام وراحت لعندة وحضنته
سام : هل انتى بخير
رحيل ببسمه : بخير متى اتيت
معاذ واقف غيران وساكت وباصص عليهم
عمران : يلا الاكل اتحط
وبالفعل الكل قعد وبدؤا ياكلوا وسام قاعد بيهزر والكل مبسوط ورحيل كمان
معاذ : انا هطلع اريح
رحيل بسرعه : اساع
معاذ قاطعها : لا
رحيل استعجبت من اسلوبه معاذ سابهم وطلع
عدى شويه من الوقت والليل دخل عليهم
رحيل راحت لسامر
رحيل دايرة بتلف فالاوضه ومش عارفه تقول اى
سامر : عايزة اى يا رحيل
رحيل : احم يعنى عايزة رقم معاذ
سامر بخبث: معاذ لى
رحيل بتوتر: هطمن عليه يعنى عشان مينفعش اروحله اوضته ومش عايزة ازعجه وكدا
سامر : تزعجيه اه عالعموم رقمه اهو
رحيل اخدت الرقم ومشت بسرعه وراحت اوضتها وبعتتله رساله
رحيل : انت كويس انا رحيل
معاذ شاف الرساله ومرضيش يرد عليها لانه مضايق منه
رحيل قاعدة مستنياه يرد ومرضش
بعد مدة وقفت فالشباك وبتبص لقته قاعد تحت نزلت ليه بسرعه
رحيل : انا قلقت عليك
معاذ: خير
رحيل بحزن : فيك حاجه بتكلمنى كدا لى
معاذ بضيقه : مفيش قام ولسه هيمشى
رحيل : معاذ
معاذ من غير ما يبص: خير
رحيل : خليك وراحت لعندة انا عملت حاجه زعلتك
معاذ : فكرى
رحيل : معاذ قول ارجوك انا مبحبش كدا
معاذ لف وشه ليها : يمكن عندكوا فامريكا الموضوع دة عادى بس فى مصر هنا لا هنا فى حدود مينفعش تتعديها
رحيل : قصدك اى مش فاهمه
معاذ: الحضن اللى عطتيه لابن خالك هنا مينفعش وحرام
رحيل فهمت ان هو غيران : على فكرة سام بيكون اخويا مامى مرضعاه معى واحنا كلنا مسلمين وسام عارف فالدين كويس لان عيله مامى كلها مسلمه وبعدين ما انا حضنتك
معاذ: حضنتينى لانك كنتى محتاجه الحضن دة وفعلا مكنش ينفع يحصل كدا بس اهو حصل وبعدين انتى هتكونى مراتى
رحيل ببسمه: مراتك
معاذ بغزل قرب منها: اه وانا مقبلش مراتى تحضن غيرى حتى لو اخوكى مفهوم وخبط على راسها
رحيل بفرحه : مفهوم
صباح تانى يوم
عالفطار
عمران بيكلم سامر : بما ان جدكوا موجود فهنعمل الحفله بعد يومين جهزوا ورقك انت ورنيم وانت يا يحيى جهز ورقك انت وروان وكمان معاذ هتكتب كتابك على بنت عمك
رحيل : كح كح وبصت على معاذ اللى قاعد ساكت
زهرة: هيتجوزوا
نورهان : احنا متفقين خطوبه بس
عمران : انا قررت ومش جواز كتب كتاب بس
حامد بفرحه : فعلا قرار مظبوط
سامر الكبير: انا هكلم شركه عفش تجيب اوض نوم كويسه للعرسان وكمان هكلم شركه تنظيم حفلات عشان يعملوا حاجه تليق بعيلت المنشاوى
سميرة دخلت عليهم : انا اسفه يا بيه
عمران : خير يا سميرة
سميرة : فى اخبار عن انسه رحيل ومعاذ بيه عالتلفزيون
سامر قام فتح التلفزيون ولقوا حد مصور معاذ ورحيل فديوا وهى بتحضنه وصور ليهم مع بعض
المذيع: فضيحه حفيد اكبر رجل اعمال فالشرق الاوسط
رجل الاعمال معاذ حامد المنشاوى يحتضن فتاه غريبه و يعرض حياته للخطر
عمران بغضب : شفلى مين وصل الاخبار دى
يحيى : حاضر يا عمى
نورهان بغضب : انا عمر ابنى ما جابوا سيرته بحاجه وحشه ارتاحتى دمرتى سمعت ابنى رحيل واقفه ومش عارفه تتكلم تقول اى
لميس: متقليش كدا يا نورهان
نورهان بغضب: لا اقول مهو مش ابنك اللى هياخد واحدة مش متربي
قاطعها معاذ بغضب: امى
وفى نفس اللحظه كان عمران ضربها قلم وقعت عالارض
عمران بغضب دب الرعب فى قلوب الكل : كلمه زيادة
وهتشوفى منى اللى عمرك ماشفتيه سامعه
رحيل سابتهم وطلعت
عمران : كلم الصحافه يا مروان واعمل مؤتمر صحفى واولاد عمك يكونوا موجودين كلهم كان لازم نعمل كدا من زمان
مروان : حاضر يا جدى
#############################
رحيل فاوضتها ورنيم معاها
رحيل : انا لازم امشى انا هرجع مع جدى
رنيم : انتى بتقولى اى
رحيل : انا السبب فى كل اللى بيحصلهم
رنيم : رحيل دى صحافه وانتى اكتر واحدة عارفه ان مهمتهم ترويج الاخبار
رحيل بدأت تلم هدومها : لا انا هرجع مليش مكان هنا
رنيم : ومعاذ
رحيل: بعيد عنى هيكون اريحله
رنيم : انتى مجنونه رسمى ونزلت وقررت تقلهم تحت
رنيم بتوتر : رحيل
شمس: ماذا بها
رنيم : رحيل بتلم هدومها وقررت ترجع مع جدو امريكا
شمس: ماذا
سامر: انا هطلعلها
عمران : لا استنى انت وبص على معاذ : روحلها
معاذ بغيظ : حاضر
###################
