الموسيقى بدأت تشتغل الشباب لفوا وشهم لقول البنات نازلين
سامر ماسك نورين وسندس راح لعدة مروان ومعتز وكل واحد خد حبيبته
مروان بحب: جميله فوق ما كنت اتخيله
سندس بخجل : شكرا
معتز : حلو
نورين : نعم
معتز ؛ قصدى الفستان حلو عليكى
نورين بعند : عارفه
معتز : لا اله الا الله
نورين : محمد رسول الله ههههههه
بعديهم نزل حامد ومعاه رنيم وروان
يحيى : يا نهار الوان الطيف اى الحلاوة دى
حامد : احترم نفسك يا بأف
يحيى : سورى يا خالى وبعدين خلاص هنكتب الكتاب روان : ونعلى الجواب ههههه
حامد بيضرب كف على كف: ما جمع الا اما وفق
سامر ببسمه : اخيرا
رنيم بفرحه : اخيرا
حامد بتنهيدة : هااااا اخيرا
الكل ههههههههههه
كل واحد راح قعد مكانه معاذ قاعد مستنى رحيل بس منزلتش راح لروان اخته
معاذ: مبروووك
روان : حبيبى الله يبارك فيك
يحيى: حبك برص
معاذ خبطه على كتفه : احترم نفسك يا حيوان
وفجأه الكل سكت وعيونهم على حاجه واحدة معاذ لف وشه لقى حبيبته نازله وهى حاطه ايديها فايد جدها وكأنها بتقول للقمر قوم وانا اقعد مكانك ماشيه بتخطى كل خطوة بحب وقلبها سبقها من لهفته لحبيبها
الصحفيين كلهم بدؤا ياخدوا الصور لعمران والحفيدة اللى هتوج قلب اكبر احفاد المنشاوى
النظرات مابين حاقد وحاسد ومبسوط
معاذ ماشى رايح ليهم وعمران واقف هو ورحيل وصل لعندهم وعنيه بتطلع فرحه
عمران مد ايدها لمعاذ : فى عيونك
معاذ ببسمه ؛ فى عيونى واخدها وماشى بيها وكأن الدنيا مفيش غيرهم
راحوا وقعدوا والمأذون جه وبدأ يكتب كتب كتاب روان ويحيى وسامر ورنيم وجه وقت كتب كتاب رحيل ومعاذ
نادين واقفه عنيها بتطلع شرار هى ونورهان
نادين : لى خلتينى نستنى كان لازم نعمل اللى هنعمله قبل كتب الكتاب
نورهان : الصبر حلو وصدقينى النتايج هتبقى هايله
وهتبسطنا كتيررررر
المأذون : مين وكيلك
معاذ: انا وكيل نفسى
المأذون : مين وكبل العروسه
رحيل بصت حواليها : جدى عمران
زهرة بفرحه : عمران
الكل مصدوم مكنوش متوقعين
عمران ببسمه راح لعندها وبدؤا كتب الكتاب
المأذون : بارك الله لكم وبارك عليكم وجمع بينكم فى خير
الكل بيصقف واللى بيزغرط
معاذ راح عند رحيل وقربها منه وباسها على راسها : مبروك
رحيل : الله يبارك فيك
بتاع الدى جى يلا كل واحد ياخد عروسته وعلى الاستيج والاغنيه دى طلب خاص
الاغنيه اشتغلت كانت اغنيه لكارمن سليمان ربنا يخليك لقلبى وبدؤا يرقصوا
رحيل وهى محاوطه رقبت معاذ بتغنى ليه الاغنيه
معاذ: انتى بتعرفى اغانى عربى
رحيل : لا انا لقيت فرح مشغلاها فعرفت اسمها وجبتها وحفظتها عجبتنى
معاذ بحب: وانتى اللى طالبه الطلب الخاص
رحيل: اه وبدات تغنى ربنا يخليك لقلبي تبقى طول العمر جنبي
كل ما اسمع حاجة عنك بعرف اني اخترت صح
كان لقانا أحلى صدفة ياللي جنبك ببقى عارفة
انك انت جيت حياتي تِملى كل سنيني فرح
الكل فرحان وبيرقص
رحيل : هودا حقيقى ولا حلم
معاذ بحب: انتى عايزاه اى
رحيل : حقيقه
معاذ: وهو حقيقه
رحيل : يعنى خلاص بقينا لبعض
معاذ: وهنفضل مع بعض
رحيل : مش هتبعد
معاذ: عمرى
رحيل حضنته جامد
وفجأه اشتغلت اغانى مهرجانات
معاذ : اى دة
رحيل مش عارفه
الدى جى : رقصه مهرجانات عشان تحلى الفرح
نادر : الله يجبر بخاطرك كنت قربت انعس
ريما : هههههههه
وبدؤا يغنوا ويرقصوا ومعاذ واقف بيتفرج ورحيل قاعدة بتتضحك على معتز ونادر
معاذ: عجبوكى
رحيل بضحك : جداااااا وبدأت ترفع ايدها وتعمل زيهم
معاذ بغضب: تعالى هنا رايحه فين
رحيل : ارقص
معاذ: ع جثتى
رحيل بطفوليه : ما الكل بيرقص انا كمان عايزة ارقص
معاذ: متحاوليش لان مستحيل ترقصى
رحيل : اووووووف اووووف
وانتهى الفرح وكل واحد اخد اخد مراته وطلع على اوضته
عند رحيل : تصبح على خير
معاذ: وانتى من اهلى ومسك ايدها وباسها
وسابها ومشى
رحيل دخلت اوضتها وبتبص على دبلتها اللى زينت صباعها نامت وهى بتحلم بيه
###########################
صباح يوم جديد
لميس: جهزتوا يا اولاد
يحيى: ايوة يا ماما
روان : هتوحشينى اوى يا تيتا
زهرة بحب: افرحوا ودوروا لفوا الدنيا كلها واوعى تزعلوا بعض ولا حد يزعل من حد ها بقلكوا اهو
روان : ان شاء الله يا تيتا
رحيل بتحضن سامر: خلى بالك من نفسك ومن رنيم
سامر: حاضر يا حبيبتى
مروان : شهر يا مفتريين حسبى الله حسبى الله
معاذ: خير يا مروان
مروان : ابدا يا حبيبى
معاذ: خلوا بالكوا من نفسكوا وشاور على يحيى اياك تزعلها هجيبك من كفاك سامع
يحيى : سامع سامع
زهرة: يلا يا اولاد عشان متأخروش عالطيارة
روان بحزن : ابقى سلملى على ماما يا بابا
حامد بحزن: معلش يا حبيبتى
روان : اتعودت خلاص
بعد مرور عدة ايام من تقرب الكل من بعضه والحب الذى يكبر يوما عن يوم
فى شركات المنشاوى
رحيل : تمام يا فرح كدا كل الملفات جاهزة نقدر نقدمها ليهم فالاجتماع
فرح بتعب: تمام
رحيل لاحظت تعبها : فرح انتى كويسه
فرح حاسه الدنيا بتلف بيها : لا
رحيل : مالك تحبى نروح للدكتور
فرح : لا لا شويه تعب وهيروحوا لحالهم
رحيل : طب روحى انتى
فرح : شكرا يا رحيل ولسه هتمشى اغمى عليها
رحيل : فررررح
رحيل فوقتها واصرت تاخدها للدكتور
الدكتور بعد ما فحصها
الدكتور: دا شئ طبيعى
رحيل باستغراب: سورى مش فاهمه هى فيها حاجه
الدكتور: اه المدام حامل
رحيل بفرحه : بجد
دخل شخص فجأه : فرح حبيبتى انتى كويسه
فرح ببسمه : اهدى يا عمر انا كويسه اهدى
عمر : اى اللى حصل انتى تعبانه بقالك كتير وبتحايل عليكى ترتاحى مش بيأثر فيكى الكلام
فرح بتشاورله : خلاص يا فريد سلم على مدام رحيل المديرة بتاعتى
عمر: انا اسف لهفتى عليها نستنى ازى حضرتك فرح دايما بتحكيلى عنك
رحيل : ولا يهمك
عمر رجع لفرح : قالكوا اى الدكتور
فرح ببسمه : قلنا ان احنا هنزيد واحد وشاورة على بطنها
عمربفرح : بجد بجد والنبى ما بتكدبوا
رحيل واقفه وباصه عالفرحه اللى فى عيونهم والسعادة اللى بينهم
فرح : بجد بجد
رحيل : الف مبروك اهم شئ الراحه يا فرح
فرح بتوتر: بس
رحيل : من غير بس ارتاحى فالبيت لحد ما نعدى مرحله الخطر واعتبرى نفسك فأجازة مدفوعه الاجر ولما تخفى ترجعى مكانك
فرح : بس
رحيل : خلاص بقه يلا عشان اروحكوا
عمر : شكرا يا استاذة رحيل
رحيل : على اى
عمر : على اللى بتعمليه مع فرح
رحيل ببسمه : فرح اختى وبين الاخوات مافيش شكر عن اذنكوا هستناكوا برة
#############################
فالشركه
السكرتيرة: نورهان هانم
نورهان : قولى لمعاذ بيه انى عايزاه
السكرتيرة : لسه هتروح وقفتها نورهان
نورهان : ولا خليكى انا هروحله
وفتحت الباب ودخلت معاذ كان مشغول فالورق اللى قدامه
نورهان : فى حاجه لازم تعرفها
معاذ باستغراب: ماما
############################
فى كليه التجارة
نسرين بتعب : فين يبنى البرشام انا خلاص جبت اخرى عايزة كميه
امير : كميه اى يا حلوة كل حاجه بحسابوا
نسرين بتعب: وانا من امته باكل عليك حاجه
امير: لا المرادى عايز حاجه تانيه خالص
نسرين : اى هى
امير: عايز بنت عمك
نسرين : انت بتقول اى انت اتجننت دى مخطوبه لا طبعا جدو لو عرف ان ليا يد فى حاجه هيقتلنى
امير : خلاص بقه خليكى متعلقه كدا
نسرين : هديك الفلوس اللى انت عايزها بس ادينى
امير : ملكيش عندى حاجه باى باى يا وزة
نسرين قاعدة بتفكر هتعمل اى
بعدوشويه جت نورين
نورين : انتى كويسه يا نسرين
نسرين : اه اه
نورين : طب مالك فيكى اى
نسرين : ها لا مفيش انا مروحه
نورين : تعالى اروحك انتى شكلك تعبان مش هتقدرى تروحى لوحدك
واخدتها وروحتها ودخلتها اوضتها
نورين : نسربن انتى كويسه اطلب الدكتور
نسرين بسرعه لا لا انا هدخل اخد دش وهبقى كويسه
نورين : طب انا هخلى دادة تعملك شوربه سخنه وتجبهالك
نورين خرجت من الاوضه لقت معتز فى وشها
معتز باستعجاب؛ بتعملى اى
نورين : مش عارفه لقيت نسرين تعبانه فالكليه وشكلعا مش طبيعى ومش قادرة تمشى فجبتها معايا
معتز : نطلب الدكتور
نورين : رفضت وقالت لا هرتاح شوى وهبقى كويسه
معتز : طب تمام روحى ارتاحى انتى كمان
نورين ماشيه وبتفكر فى حاجات كتير وقررت تروح لرحيل بس للاسف ملقتهاش ققررت تستناها
لانها بتفكر فى حاجه ولازم تتأكد منها
##############################
بعد مرور الوقت
معاذ : كان قاعد تحت
رحيل شافته وراحتله : اول مرة تسيبنى وترجع من غيرى
معاذ من غير ما يبصلها : كنت تعبان شوى
رحيل : تعبان مالك انت كويس
معاذ : اه كويس
رحيل قعدة واول مرة تحس ان معاذ مش حابب قعدتها معاه مش راضى يكلمها
رحيل : معاذ انت كويس
معاذ : كل دة شغال عالاب اه كويس
رحيل : اول مرة نقعد مع بعض ومنتكلمش
معاذ : لان مفيش حاجه نقولها انتى عندك حاجه تقوليها قوليها
رحيل : اه كنت هحكيلك على فرح السكرتيرة وبتتكلم حست ان معاذ مش معاها خالص
رحيل بحزن: معاذ انت سامعنى
معاذ : اه بس معلش انا طالع مش فاضى
رحيل بتكلم نفسها هو فى اى ماله معاذ اول مرة يبقى كدا
نورين جت خرجتها من تفكيرها : رحيل
رحيل ببسمه : نعم
نورين : عايزة اتكلم معاكى شوى
رحيل : طبعا اتفضلى
نورين : فاكرة البنت صاحبتك اللى كانت فالكليه بتاعتك واكتشفتوا انها مدمنه
رحيل : اه فكراها بس انتى اى فكرك
نورين: هى كانت اى الاعراض اللى بتظهر عليها
رحيل : تعب وارهاق وشرود وتوهان وسواد تحت العين وعصبيه بس انتى لى بتسألى
نورين بصوت واطى : نسرين
رحيل : مالها
نورين : انهاردة ...........
رحيل بقلق : طب تعالى نطمن عليها
نورين : انا خايفه الشله اللى هى مصاحبها سمعتها على كل لسان فالجامعه
رحيل : طب تعالى وانا هتصرف
صباح يوم جديد
الكل قاعد عالفطار
عمران : اى اخبار الشغل يا نادين
نادين : بخير ياجدو
عز نزل هو وسام وشمس
عز: حسنا لقد حان الوداع الان
سندس: لم لا تظلون معنا جدى
عز: يكفى هذا لقد بقينا كثيرا
سام : حقا مصر بلد رائعه وسأعود مرة اخرى
عز : اشكرك سيد عمران على استقبالنا وما تفعله مع ابنتى
عمران : لاتتحدث هكذا انت جزء من عائلتنا
الكل بدأ يودع عز
رحيل : سأشتاق لك كثيرا جدى
سام : وانا لا احد سيشتاق
رحيل بتبص على معاذ اللى مش عاطيها اهتمام من الصبح قررت تحركه وتناغشه : انا سأشتاق كثيرا كثيرا وحضنته بس للاسف مصبتش الهدف ومعاذ متأثرش ولا حتى بصلها
عز راح عند معاذ: اترك احفادى وابنتى فى امانتك فحافظ عليهم
معاذ : لا تقلق
عز : باى
وبالفعل مشى عز وسام ورحيل راحت لمعاذ
رحيل : معاذ انت كويس
معاذ بغضب: يووووة انتى كل حاجه انت كويس انت كويس ايوة كويس
رحيل بخضه : اصلك من امبارح وانت مش طبيعى
معاذ: بشد فى شعرى مثلا
رحيل : لا مش قصدى يعنى من امبا
قاطعها معاذ: انا كويس عن اذنك
وسابها ومشى وهى وقفت ومستعجبه من طريقته وغافلين عالعيون اللى مستنياهم يعلنوا النهايه
##############################
فى كليه الطب
نادى : دلوقتى هنبدأ العملى هننزل مستشفى ......واناوهيبقى معايا تيم وكل دكتور هيبقى معاه تيم
نادى : التيم بتاعى مكون من شاهى وسندس و..و.و..
سندس : ياربى
هلصت المحاضرة وسندس مشت ووقفت مستنيه مروان
نادى : ازيك يا جميل
سندس بتوتر : بخير يا دكتور
نادى : شيلى الالقاب احنا برة الكليه
سندس : لا طبعا يا دكتور ميصحش
ناى : لا يصح مين قال ان ميصحش
سندس : تمام يا دكتور عن اذن حضرتك
نادى : استنى بس رايحه فين تعالى اوصلك
سندس: لا شكرا
نادى : شكرا اى احنا خلاص هنبقى تيم وهنكون مع بعض دايما
سندس لسه هتتكلم
مروان بغضب: يعنى اى هنكون مع بعض دايما
سندس بقلق: لا مفيش حاجه يلا نروح سندس خايفه مروان يتخانق معاه
مروان بغضب: استنى هنا اتكلم يعنى اى هنكون مع بعض دايما
سندس: مفيش يا مروان حاجه متخدش فبالك منها
مروان بصوت عالى : لا هاخد فبالى اتكلمى ولا انتى مخبيه حاجه
سندس باستعجاب : نعم قصدك اى يا مروان
مروان : اتكلمى وقوليلى اى اللى خلاه يقول كدا
نادى شاف نفسه صاب الهدف قرر يخرب الدنيا اكتر
نادى: اشوفك بكرة يا سو وزى ما اتفاقنا
مروان مسكه وضربه اتفقتوا على اى
سندس: مروان سيبه الناس بتتفرج علينا
مروان : خايفه عليه قوى
سندس : انت بتقول اى انت اكيد اتجننت انت متعصب ومش هاخد على كلامك
مروان : والله كتر خيرك يا هانم لما الاقى خطيبتى واقفه مع واحد فالشارع واسمعه بيقلها هنبقى دايما مع بعض وفالاخر يقلها اشوفك زى ما اتفاقنا وعايزانى اى
سندس بدموع : انت اتجننت يا مروان انت اكيد اتجننت وسابته ومشت
مروان بعضب : تعالى هنا رايحه فين
سندس بغضب: ابعد عنى ابعد عنى
################################
