الكل بدأ يتوافد عالحفله والصحافه مستنيه عيله المنشاوى ليعرفوا اخر التطورات والاحداث
وبالفعل بدؤا ينزلوا
عمران وفايدة زهرة
صحفى: قولنا كلمه بمناسبه الافتتاح للمدام زهرة يا عمران بيه
عمران : ربنا يدومك تاج فوق راسى
زهرة ابتسمت
الصحفييبن بصوت واحد : واووووو ربنا يخليكوا لبعض
بعد كدا نزل مروان وماسك ايد سندس و بعديهم نزل معتز ونورين والكل بيصور وبيبدى الاعجاب
وبعد كدا يحيى وروان وبعديهم سامر ورنيم
ونادر وريما ومدحت ولميس
صحفى: امال معاذ بيه و اسناذة رحيل فين
مدحت بتوتر: على وصول
صحفيه : الكل منتظرهم
صحفى : فعلا كابلز هايل وكمان نتعرف ازاى قدرت تتدوب قلب معاذ المنشاوى
لكن اللى حصل خلف توقعات الصحافه
نزل معاذ ووراه جناونورهان وحامد
الصحفى: معاذ بيه فين رحيل هانم
معاذ: على وصول
صحفيه : اى اللى حصل بينكوا ومين اللى مع نورهان هانم
معاذ: اعتقد انكوا جايين عشان المشروع مش عشان الحياه الشخصيه
نورهان اتسحبت من وراه وراحت لصحفى وحكت لى
صحفى : لى مش عايز تعرفنا ان حضرتك اتجوزت الاستاذة وشاور على جنا
معاذ بغضب: شئ ميخصكش وبدا يدخل بس الكل بيوقفه
الصحفيه : ورحيل هانم وافقت على كدا وهل اتطلقتوا ولا لسه ممكن حضرتك توضحلنا
معاذ : وقف رحيل لسه مراتى واتمنى نقفل الموضوع على كدا
الصحفى : لقد تزوج السيد معاذ المنشاوى على السيدة رحيل التى لم تصل حتى الان هل لا تريد الظهور ام ماذا
حامد : كفايه لحد كدا ادخلوا يلا
وبالفعل دخلوا جوة والصحافه برة بتتسأل عن اللى حصل
نزلت رحيل ومعاه خالد
فلاش باااااك
رحيل : ايوة يا خالد عايزة منك خدمه
خالد : طبعا اتفضلى
رحيل : ممكن تحضر معايا الحفله بتاع تسليم المشروع
خالد : بس هيفهمونا
رحيل بوجع : لا متخفش محدش هيفهم انا هفهم الكل الصح بس عايزاك جنبى ينفع
خالد: حاضر يا رخيل
رحيل : ماشى يا معاذ هوريك الغيرة الاصليه
بااااااك
نزلت رحيل من العربيه والعيون كلهاوالكاميرات التفت ليها والكل مبهور بجمالها لابسه فستان قصير حبه ولونه اسود بلمعه وحاطه مكياج خفيف وحجابها على شعرها
الصحفى: رحيل هانم ممكن تقوليلنا اى اللى حصل
رحيل اخدت نفس عميق وخالد جه جنبها : مفيش حاجه حصلت
الصحفى : ازاى ومعاذ بيه معاه واحدة نورهان هانم بتقول انها مراته قصدى عرفنا انها مراته لم يكن يعلم انه بكلمته هذة انهى نورهان
رحيل : حريه شخصيه
خالد : اظن يا جماعه ان دى امور شخصيه مينفعش ندخل فيها
صحفيه : طب رحيل هانم لسه انتى على زمته
رحيل : اه اى اسئله تانى
صحفى : مين اللى معاكى دة
رحيل ببسمه : اخ لم تلدة امى
صحفى : على فكرة يا استاذة انتى جميله جدا انهاردة
رحيل ببسمه : شكرا
وسابتهم ودخلت
#اما بالداخل
الكل قاعد خايف من معاذ اللى بيطلع شرار بسبب اللى حصل
يحيى: اهدى يا معاذ
معاذ: مين عرفهم بس مين
جنا : انت مكنتش عايزهم يعرفوا انى مراتك لى
روان : اسكتى يا جنا مش وقته الكلام دة
مروان وخو بيخبط على وشه : انتهينا
سندس: فى اى وبصت على مكان مروان ماباصص
والكل بيبلع ريقه بخوف
معاذ : استعجب سكوته وبصلهم فى اى وبص مكان ماباصين
يحيى : فى مصيبه
مروان : كارثه
معتز: قتل
نادر: مفيش افتتاح
معاذ بص وعنيه بطلع شرار
لسه هيمشى وقفه جدة اللى اضايق من رحيل
عكران : استنى يا معاذ بلاش فضايح
معاذ بغضب: هو فى فضايح اكتر من كدا انت مش شايفها
عمران : اهدى يا معاذ اهدى
عند رحيل اللى شافت معاذ وبدأت تبلع ريقها بخوف
خالد : نهار اسوح انا اى اللى قلى اسمع كلامك
رحيل : بقلك اى يا خالد متوترنيش اكتر منا متوترة اروح فين
خالد : تروحى فين امال انا اقول اى
رحيل: تعالى طيب احنا هنقف جنب جدى
وبالفعل رحيل وصلت لعند جدها اللى لسه هيوبخها على اللى لابساه واللى بتعمله قاطعه معاذ
معاذ: تعالى جنبى
رحيل بتوتر: لا انا واقفه جنب جدو
معاذ: رحيل تعالى جنبى ومش هكرر الكلام مرتين
معتز راح لعندها وهمس ليها: روحى يا رحيل مش ناقصين فضايح ازيك يا دكتور دا دكتور نورين اللى انقذها ساعه الحادثه يا جماعه وصديق رحيل من الجامعه
رحبوا بيه ومعاذ باصص على رحيل اللى ماشيه ببطئ
على : ازيكوا يا جماعه
رحيل ببسمه : على ازيك ورايحه لعندة
معاذ بغضب: رررحيل
رحيل : طب يا على باى
على باستغراب : فى اى
نادين بهمش: فى كارثه استنى وهتشوف بعنيك
على: هو معاذ ماله
نادين : مهو دة اللى هيعمل الكارثه
رحيل راحت لعند معاذ اللى اخد جنب بعيد وكل ما تمشى تبص عليهم ان حد يساعدها
رحيل اتنفست بهدوء ووصلت لعندة : نعم
معاذ واقف وبيبص من فوق لتحت : بتعندى
رحيل : اعند مش فاهمه
معاذ: اعتقد لو كان الفستان اقصر حبه كان هيبقى احلى كانت الناس انبسطت كويس ولا القرف اللى حطاه فى وشك انا قلت اى
رحيل بهدوء: معاذ انا قلتلك ملكش دخل بحياتى
معاذ: هنعيد تانى وانا قلتلك مش هطلقك وطول ما انتى على زمتى هتسمعى كلامى
رحيل صوتها على: لا كفايه بقه روح لمراتك اهى اتحكم فيها وفى لبسها وفمكياجها ملكش دخل بيا انا مش مراتك هى مراتك قلها كتلبسيش متحطيش
معاذ بغضب: هى متخصنيش
رحيل باستغراب : يعنى اى
معاذ تراجع : يعنى انا اعمل اللى على مزاجى ادخلى امسحى القرف دة وكفايه القرف اللى انتى لبساه
مشى ورجع وكمل عليها على فكرة شكلك وحش جدا انهاردة
رحيل بصتله بحزن والدموع فعنيها : انا وحشه
سامر الكبير: انتى القمر فتمامه
رحيل مسحت دموعها
سامر: بس غلط اللى انتى عاملاه دة
رحيل : عن اذنك يا عمو وراحت وقفت جنب جدها
معاذ: لقى رحيل ممسحتش الميكب ماشى يا رحيل اتحملى نتيجه تصرفاتك
وبدأت الحفله والافتتاح وعلى واقف مع نادين
على: مش ضيق سنه اللبس دة
نادين : دة دا اوسع حاجه عندى
على: طب الميكب دة مش اوفر
نادين : عايز اى يا على
على : عايز ارتبط بيكى
نادين اتفجأت بكلامه : بس يعنى احنا اصدقاء
على: انا صديقك بس انتى لا بالنسبالى اسمحيلى اكون اكتر
نادين اتوترت : سيبنى افكر وسابته ومشت
منظم الحفله: رقصه بقه فى نهايه الحفله للكابلز الموجودين
وبالفعل كل واحد اخد حبيبته وراح ورحيل بتبص على معاذ وعايزاه ياخدها ويرقص معاها بس للاسف خاب توقعها لما اخد جنا للرقص
جنا مسكت ايد معاذ ومشوا من جنبيها وهى الدموع هتنزل من عنيها
خالد : متنزلبش دموع الصحافه كلها بتصورك
رحيل بصت لخالد : ترقص معايا
خالد بصدمه : نعممممم
رحيل : لو مرقصتش معايا هشوف اى حد لرقص معاه هترقص ولا لا
خالد : لا اله الا الله اشهد ان لا اله الا الله وان محمد رسول الله
وبالفعل راحوا وبدؤا يرقصوا ومعاذ عنيه هتطلع عليها ومش مركز مع جنا اللى بتكلمه والصحافه بتصور
سامر : الكبيررحيل بتلعب فى عداد عمرها
شمس بترجى : وقفها يا سامر ارجوك روحلها
سامر: لسه هيمشى
عمران : لا سيبها
شمس: بس معاذ
عمران : سبوهم
بعد كام دقيقه من الرقص معاذ مستحملش ساب جنا ومشى شد ايد رحيل وجرها وراه وخرجوا من الحفله
عمران : خلى الكل يجهز عشان نمشى
شمس: عمى رحيل
عمران : متخفيش عليها وهى معاه
الكل بدا يجهز عشان يمشى ما عدا جنا اللى مصدوم من اللى حصل
خالد : انتى كويسه
جنا بتهز راسها بلا
خالد : طب هما هيمشوا روحى عشان تروحى معاهم
جنا فاقت وراحت
نورهان بغضب: سبتيه لى
جنا بسخريه : اى عايزانى اجرى وراه ولا اى
نورهان : نوقفيه تعملى اى حاجه
حامد : يلا عشان نروح
########################
فالعربيه عند رحيل معاذ ماشى بسرعه كبيرة جدا
رحيل بخوف: انت رايح فين
معاذ ساكت مش بيرد عليها
رحيل: معاذ اهدى عشان خاطرى طب هدى السرعه معاذ هتموتنا معاذ رد عليا بتعمل اى
معاذ سايق باقصى سرعه ومش شايف قدامه غير انها بترقص مع خالد وغير ان الناس من لما دخلت وهى هتاكلها بعنيها
معاذ وقف ارجوك وقف هتموتنا
بعد شوى وقف فى مكان خالى ارض عاليه زى الجبل ومفيهاش حد
معاذ نزل وراح عندها وشدها من العربيه ونزلها جامد
رحيل : اى معاذ
معاذ بصوت عالى هز قلبخا قبل ما يهز المكان : انتى اى اللى بتعمليه انتى عايزة تخلينى اغير اتبسطى غيرت عايزانى اتخنق اتبسطى اتخنقت بتعملى لى كدا
رحيل بدموع : معاذ انا عارفه انى غلط
معاذ قطعها ومسكها :انتى عارفه عارفه اى انتى مش عارفه حاجه كل اللى عندك العند بتعاندى مين ها عند تاخدى الميمورى وادى ابوكى مات عند تطلبى المساعدة من حد غريب وكان هيموت عند تخلينى اغير وغيرت حطيتى اللى قلتلك عليه لا عند جيتى الحفله مع واحد غريب عند رقصتى مع واحد غريب عند الكلام معاكى ملوش اى نتيجه
رحيل بصتله والدموع ملت عيونها بس مقدرتش تسكت اكتر من كدا
رحيل ببكاء : فعلا انا معرفش غير العند عند لما حبيتك عند لما عطبت قلبى وانت كسرته انا اللى بعند وبدات الصراخ عليه انا اللى اخدتك فالعزبه واتجوزت هناك انا اللى كسرت قلبك فعلا انا اللى بنام مع واحدة فاوضه واحدة فعلا انا انا اللى بجرح فكل لحظه فعلا انا انت انانى جدا يامعاذ انانى لدرجه انك نش حاسس انك بتقتل اتنين بالبطئ
رحيل كل دة ودموعها بتنزل
بس خلاص يا معاذ لحد كدا وكفايه اوى انا اكتفيت من كل حاجه اكتفيت وجع اكتفيت الم كان نفسى افرح بس للاسف مش مكتوبلى
معاذ بتنهيدة: عايزة اى يا رحيل
رحيل لفت وشها عشان ميشفش دموعها وهى بتقولها: تطلقنى يا معاذ طلقنى
معاذ بوجع: حاضر يا رحيل هنفذلك طلبك
رحيل غمضت عيونها بالم ومشت
معاذ: اركبى
رحيل ببحه : لا هاخد تاكسى عايزة افضل لوحدى لسه هيعترض وارجوك متعترضش ارجوك
معاذ: وقف باصص عليها وهى ماشيه لحد ما وقفت تاكسى وركبت وهو اخد عربيته ورا التاكسى
فالتاكسى
رحيل دموعها بتنزل وبتفتكر كل حاجه وان خلاص كل حاجه انتهت
السواق : انتى كويسه يا انسه
رحيل: ايوة
السواق شغل الراديو وكانت اغنيه تعبر عن مشاعر رحيل "قصه شتا "
"نزلت من البيت فى المطر ومهمهاش برد الشتا
بقاله كام يوم مختفي مش فاهمة ليه بيعمل كده
نزلت وراحت على مكان كانو فيه تملي بيسهرو
اول ما شافها في سلامه بان ان مشاعره اتغيرو
وقال كلام مكنتش عارفه تجمعه
متفاجئه بيه مذهوله قاعده بتسمعه
اصل الكلام ده بيبقى ديما اخره بعد
فعلا اوام ظنونها جت فى محلها
ورفع عينيه وبقسوه وبرود قالها
معلش اسف احنا لازم ننسى بعض
سرحت وشافت ذكريات اجمل ليالي عمرها
معقول يعني قلبه مات فى حياتها ناوي يهدها
بصتله تاني باهتمام وقالتله متفقين كده
انا جايه اقول نفس الكلام مابقتش عايزه الحب ده
هتقوله ايه مهي مستحيل تستعطفه معقولة يعني هتبكى علشان تكسفه
يعنى هيبقى جرح وكمان يبقى ذل مشيت اوام كانت ضعيفه متشتته
مشيت اوام سعتها حست بالشتا
بس المطر قدام دموعها كان اقل"
رحيل وصلت القصر وكان الكل مستنيهم
شمس وسندس ونورين : طلعوا يجروا عليها
رحيل بوجه شاحب: انا كويسه
سامر: معاذ فين
معاذ: انا هنا اهو
رحيل : عن اذنكوا هطلع انام
عمران كل واحد يطلع اوضه وكفايه كدا انهاردة
وبالفعل الكل ابتدا يطلع على غرفهم بس وقفوا على صوت
استنوااااااا
