.ديفيد : لقد وضعوا حراسه عليهم
ويليام : حسنا لا يهمنى هذا الكلام انا اريدها حتى وان دخلتوا فاشتباك اريدها
ديفيد : حسنا
ويليام : ماذا فعل رجائى
ديفيد : لا اعلم
لم يكمل حديثه حتى تفاجأ برجائى
رجائى برعب: لقد سرقت الاوراق التى لدى
ويليام بغضب: ماذا تقول هل جننت
ديفيد: كيف حدث ذلك
رجائى : لا اعلم
ويليام : لقد فعلوها رحيل رحيل ساقتلك بيدى
#######################
شركات المنشاوى
منى: استاذة رحيل وصلت ابلغ الكل بالاجتماع
معاذ: مين
منى: استاذة رحيل
معاذ بغيظ : روحى انتى وبيمشى ايدة على وشه
فلاش بااااك
عالفطار
رحيل نزلت ومعاذ قاعد عايز يشوف شكوكه صح ولا غلط بس للاسف اتأكد انها صح
نورهان بخضه: انتى وبصت على نادين
رحيل باستغراب: فى حاجه
نورهان بتوتر : لا لا
معاذ وقف وماشى : متجيش الشركه انهاردة ماشى
رحيل باصه ليه وحاسه مش عايزة تنزل عيونها من عليه سابها ومشى
رنيم بتهزها: على فكرة مشى
رحيل بخجل : اه
رنيم : اى الحوار
رحيل لاشئ
باااااك
معاذ رحلها المكتب
معاذ: انا مش قلت متجيش الشركه
رحيل : اه لا يعنى انا كويسه اهو
معاذ : بس انا بحب لما اقول الكلمه تتنفذ
رحيل : لو كنت حسيت انى تعبانه كنت مجتش انا كويسه
معاذ لسه هيتكلم دخلت السكرتيرة
فرح : المقدم بشار عايز حضرتك يا معاذ بيه فالمكتب
معاذ : تمام
رحيل : اكيد فى حاجه
معاذ: انا رايحله
رحيل : وانا كمان جيه
بعد دقايق
معاذ: ازيك يا سيادة المقدم
بشار: اهلا بيك انا اسف انى جيت بدون سابق انذار بس للاسف مش معايا ارقامكوا عشان ابلغكوا
رحيل : خير يا افندم
بشار : فعلا هما فمصر حاليا نزلوا من يومين ديفيد وويليام كلمونى من المطار وعرفونى
رحيل بخوف : طب هنعمل اى
بشار : اللواء عاصم قدم الورق والميمورى للنيابه بحيث ناخد اذن بالقبض عليهم وكمان هناخد اذن السفارة الامريكيه
معاذ: كدا الموضوع هيطول
بشار للاسف : اسبوع عالاقل
رحيل : اسبوع
بشار: لازم تشددوا الحراسه عالكل
معاذ: انا هخلى الكل فالبيت ميخرجوش
بشار: لا كدا غلط احنا مش عايزينهم يشكوا اننا نعرف شئ لازم كل حاجه تمشى طبيعى
رحيل بخفوت: دا ان مكنوش عرفوا
بشار: بتقولى حاجه يا انسه رحيل
رحيل : ه لا
بشار: تمام اى حاجه تحصل اتمنى تعرفونى
رحيل : ان شاء الله
معاذ: شكرا يا سيادة المقدم
بشار: العفو عن اذنكوا
معاذ لف وشه لرحيل اللى القلق ظهر على وشها : متخافيش
رحيل بخوف : انا مش خايفه على نفسى انا خايفه على اخواتى
معاذ: متخفيش محدش هيقرب منهم
رحيل بتلتمس الصدق فى كلامه : بجد
معاذ : بجد
رحيل مسكت ايدة : ارجوك مش غايزة اخسر حد اوعدنى ان كلهم هيكونوا كويسين وهنعدى الازمه دى بخير
معاذ فرحان انها بتستمد قوتها بيه مسك ايدها : وعد منى محدش هيصيبه اذى
رحيل باصه فى عيونه وقلبها بينبض بسرعه بس قطع لحظاتهم السكرتيرة
رحيل بتوتر : انا لازم امشى بس وقفت على كلام السكرتيرة
منى : استاذة جيلان برة ومستنيه حضرتك
رحيل رجعت لورا وبصت للسكرتيرة : مين جيلان دى
منى : المندوبه من شركه عايزة تتعاقد مع معاذ بيه
رحيل بهمس لمنى : حلوة
منى بهمس : صاروخ ارض جو فرتيكه
رحيل بهمس : يعنى حلوة
منى بنفس الهمس: جدااااااا
قطع همسهم معاذ
معاذ: بتقولوا اى هو سامع بس عمل نفسه مش سامع
منى : ولا حاجه يا افندم
معاذ: طب دخليها وبلغ الجميع بالاجتماع
منى خرجت ومعاذ واقف باصص لرحيل اللى مش عارفه هتعمل اى
معاذ: انتى مش كنتى ماشيه
رحيل : تؤ هحضر الاجتماع
معاذ قرب منها قوى : انتى عايزة اى
رحيل : تايهه فقربه بس فاقت على صوت انثوى بحت
جيلان : ازيك يا معاذ بيه
معاذ ببسمه : اهلا وسهلا استاذة جيلان اتفضلى
رحيل باصه عليها واتغاظت انها متجهلها : اى انا موجودة
جيلان : سورى مخدتش بالى
جيلان كانت هتقعد جنب الكرسى بتاع معاذ
رحيل وهى بتزيحه : لا ولا يهمك انا رخيل سالم المنشاوى ابقى خدى بالك المرة الجيع
معاذواقف بيكتم ضحكته
مروان ويخيى وسامر دخلوا وكمان معتز ونادر وريما والبنات باصين على جيلان واندماج الشباب معاها بس هما كل اللى فيهم غيرة والشباب كل اللى هاممهم الشغل
رنيم : هى مالها عامله زى الجيلى كدا لى واى اللى لابساه دة
رحيل : ضحكت بخفوت
معاذ باصلها وتاه فضحكتها
جيلان : تمام يا افندم كدا شوف هتقبل بالشراكه ولا اى وبلغنى دا رقمى
رحيل مدت ايدها قبل ما ياخدة : تمام
جيلان مشت
رنيم : مش حلو العرض اعتقد مش كدا وبصت عالبنات
ريما : اه فعلا مش عجبنى
نادر لسه هيتكلم ريما ضربته بوكس فى بطنه
نادر بالم : فعلا مش حلو
يحيى ومروان لسه هيتكلموا رحيل بصتلهم بتحذير فسكتوا
سامر : بس انا شايف ان كو
رنيم قاطعته : لا ياحبيبى بص بس فى شروط مش كويسه
معاذ واقف وباصص على اللى بيحصل : استرجل يبنى انت وهو وبص على رحيل لقاها باصه لى
معاذ: بتبصيلى كدا لى
رحيل : لا مفيش انا ماشيه
معاذ : انا مش هوافق برضوا عالشراكه لان فعلا البنود زى رنيم ما قالت تحكميه زيادة عن اللزوم
رحيل لفت وشها : بجد
معاذ بصلها وهى طلعت تجرى من المكتب
بعد مدة معاذ راح لرحيل المكتب
معاذ : دخل
رحيل كانت سرحانه ومغمضه عيونها وكل اللى فخيالها معاذ وصورته وحاطه السمعات فى ودانها
معاذ لقاها محستش بيه قرب منه وقاعد يبص فى ملامحها عن قرب ويشم ريحتها
رحيل حست بنفس سخن بيلفح وشها بس شمت ريحته فتحت عنيها ببطئ وعنيهم جت فى عيون بعض
معاذ : انا
رحيل بخفوت: انت اى
معاذ: انا بس الباب اتفتح مرة واحدة خلى رحيل تتنفض من كانها معاذ لف وشه
نادين بغيظ : على فكرة دا مكان شغل
معاذ: ومكان الشغل اعتقد محدش بيدخل كدا من غير حتى ما يخبط
نادين : مين قالك مخبطش خبط بس حضراتكوا مش فاضيين
رحيل بتوتر: انا ماشيه
معاذ : مسك دراعها ورجعها لورا معتقدش ان انتى اللى تمشى واه على فكرة لما محدش يرد عالخبط يبقى مشغول او مش فالمكتب حطى الكلمتين دول فى ودنك اتفضلى ومد ايدة على انها تخرج برة
نادين بصتلهم بغيظ ومشت
رحيل باصه فالارض معاذ اتكلم
معاذ: انا كنت جى عشان اعرفك مفيش تحركات هتتحركيها الا وانا عارفها وكمان الحرس لازم يكون معاكى اتمنى كلامى يتنفذ
رحيل بخضوع : تمام
معاذ: انا مروح تروحى
رحيل بسرعه : اه
معاذ: انا هجيب شويه ورق واجى اخدك
رحيل : تمام
معاذ مشى ودخلت فرح لقت رحيل فرحانه كتير
فرح : اول مرة اشوفك مبسوطه بالطريقه دى
رحيل : لا مفيش او فى
فرح ضحكت
رحيل : بقلك يا فرح انتى بتحبى
فرح رفعت ايدها : انا متجوزة
رحيل : طب ممكن اسالك سؤال
فرح : طبعا
رحيل : ازاى عرفتى انك بتحبى جوزك يعنى مش عارفه اقلك انا عايزة اى
فرح :لا فاهمه عرفت ازاى انى بحب جوزى بصى لما تحسى بالامان مع الشخص دة اعرفى ان دة الحب لما تحبى وجودة اعرفى ان دة الحب لما تتوهى فيه اعرفى ان دة الحب لما متبقيش عايزة تبعدى عنه لحظه اعرفى ان دة حب
رحيل : حصلت على الاجابه بس بان على وشها الزعل
فرح عرفت هى بتفكر فأى : على فكرة بيحبك
رحيل : مين
فرح : اللى قلبتى وشك لما افتكرتيه
رحيل بتوتر : لا مفيش كلام من دة انا بس كنت عايزة استفهم عن امور غايبه عنى
فرح: لو بيغير عليكى يبقى بيعشقك وسابتها ومشت
رحيل لفت وشها لفرح وفرحت جواها وبتكلم نفسها : معقول انا مكنتش متوقعه اول مرة احس الاحساس دة
فاقت على صوت معاذ: يلا
رحيل ببسمه : يلا
معاذ فرحان بوجودة معاها ومش عايزها تغيب لحظه عنه
###########################
فالقصر الكل متجمع بعد العشا
سامر بيغمز لزهرة
زهرة بضحك : حاضر وبصت لعمران بقلك يا حاج
عمران : خير
زهرة : خطوبه الولاد بعد يومين اى رايك نأخرها اسبوع ونجوز يحيى وروان وسامر ورنيم بالمرة
يحيى بخفوت: نهار اسود طب تغمزلى استخبى اروح فين
معاذ بضحك: استرجل ياض
عمران بيبص عليهم : موافق
لميس بفرحه : بجد
يحيى بصرخه : ينصر دينك يا حاجه
عمران : نعم
يحيى : لا ولا حاجه
روان طلعت تجرى حضنت جدها : ربنا يخليك لينا يا جدو
رحيل بصتلهم كتير ومعاذ شافها وسابتهم ومشت وطلعت الجنينه ومعاذ وراها
معاذ: لى مش عايزة تتديه فرصه
رحيل : مش محتجاه
معاذ: انتى محتاجه بس بتكابرى انتى عايزة يعوض مكان باباكى
رحيل بدموع متحجرة فى عيونها : ابدا محدش هيعوض مكان بابا ابدا بابا دا كان روحى كان كل حاجه اللعب بالنسبالى بابا الفرح بالنسبالى بابا الحب بالنسبالى بابا صدق اللى قال الاب هو الحبيب الاول للفتاه
معاذ: ربنا يرحمه
رحيل ببسمه: يارب مشت ورجعت تانى هو انا ممكن اطلب منك طلب
معاذ بصلها : طبعا
رحيل: نفسى اروح الملاهى
معاذ بضحك : تحبى تروحى امته
رحيل : بجد يعنى تنت موافق
معاذ: اه ولا تحبى اغير رأى
رحيل: لاااااا
معاذ: تروحى امته
رحيل بكرة
معاذ: تمام
رحيل: طب انا همشى
معاذ: اتفضلى
رحيل سابته ومشت وهو فاضل باصص عليها
نورهان بغيظ : خير يا ابن حامد
معاذ نفخ ولف وشه : خير
نورهان : شيفاها لازقه فيك ومش سيباك
معاذ بغضب: ابعدى عنها يا امى انا سكت عالسم بس لانك امى انما اى حاجه تانى صدقينى مش هتهاون
نورهان بتوتر: سم اى
معاذ: انتى وانا عارفين سم اى وصدقينى سكت لانك امى بس ولان عمران المنشاوى لو عرف انتى عارفه هيعمل اى ومش هتهاون تانى مرة انسى ابعدى عنها
#############################
صباح يوم جديد
رحيل جهزت لمشوارها مع معاذ
رنيم: احنا تتطورنا جدا
رحيل ببسمه : خليكى انتى فتجهيزاتك باى باى
رحيل نزلت تحت وكان معاذ مستنيها
زهرة بفرحه: ع فين كدا
رحيل : رايحين مشوار
زهرة : ربنا يسعد قلبكوا يا حبايب قلبى
معاذ اخدها وراحوا الملاهى
رحيل بفرحه : الله وبتلف فالمكان وبتضحك
وبدؤا يستمتعوا بكل لحظه واخدوا صور كتير
رحيل : عايزة اجرب اللعبه دى بليزززز
معاذ: ماشى جربى
اللعبه عبارة عن لعب جوز فاترينا زجاج وانتى بتحركى حاجه زى الكماشه واللى يطلع يبقى ليكى
رحيل بعد مدة : اوف زهقت
معاذ بعدها : انتى عايزة اى
رحيل : العروسه دى
معاذ لعبها وفعلا جبلها العروسه
رحيل بفرحه : عملتها ازاى
معاذ: قدرات
رحيل بغيظ : هيهيهي
معاذ: ضحك بصوت عالى
بنوته جت جنبيهم بتبيع ورد
البنت : خد وردة يا بيه واهديها لحبيبتك ودوب فيك
معاذ بص على رحيل وعطا للبنت الفلوس واخد الوررد ولف لرحيل : اتفضلى
رحيل ببسمه : شكرا
معاذ: تعالى نشرب حاجه
راحوا قعدوا وطلبوا
رحيل: هو باباك لى مش موجود فالبيت دايما مسافر وبياخر سورى لو كنت بدخل بس جه فبالى السؤال
معاذ بتنهيدة: ييمكن نفسى يبقى موجود فى مكان يحس فيه بالراحه
رحيل : مكان اى يحس فيه بالراحه بعيد عن اولادة
معاذ: ولى حكمتى ان اولادة السبب يمكن اشخاص تانيه
رحيل : قصدك
معاذ: اسؤا خطأ ممكن يرتكبه الاب اجبار الابن عالجواز من شخص مش عايزة لان اللى بيتأوا فالنهايه الاطفال
معاذ سكت وبعدين اتكلم يلا نمشى عشان الوقت اخر
رحيل : يلا
وبالفعل روحوا
رحيل : شكرا انا اتبسطت جدا
معاذ: انا كمان اتبسطت
رحيل : بجد
معاذ: اه بجد
رحيل : انا هتمشى شوى فالجنينه
معاذ: تمام وانا طالع خلى بالك من نفسك وتصبحى على خير
رحيل : وانت من اهل وكملت بخفوت اهلى
معاذ: ابتسم ومشى
اما رحيل فدايرة فالجنينه وبتفتكر كل لحظاتها مع معاز وماسكه الموبيل بتشوف الصور بس فجأه الدنيا ضلمت وحد غطى عيونها واغمى عليها .........
