A Match Made in a Hell

Kabanata 6

Binitawan ko siya kaya pinagpag niya ang puting polo niyang nagmukha nang brown ngayon dahil sa alikabok ng sahig.

“ And then? What's the matter if someone's following you?” Hindi ko mahanap ang sagot kung bakit kailangan niya pang sabihin ang ganitong ka walang kwentang bagay sa akin.

“ What's the matter? Do you even hear yourself? “ Ginulo niya ang buhok niya at umupo sa upuang naroon.

“ Of course, I am . I don’t care if someone following you. Be grateful” Natawa siya sa sinabi ko. Did I tell a joke without even realizing that I? Weird. Bakit siya natawa?

“ How can I be grateful if it feels liked it's a threat to my life?” umiling ako sa kaniya sabay dampot sa cupcake na naroon. Nagpabalik-balik ang tingin ko sa kaniya dahil ang sarap. Saan niya binili ito?

“I never thought that the intelligent president of our classroom is so judgemental” Kinagatan ko uli ang cupcake at tinignan ang wrist watch ko. 2 minutes left.

“ Are you stupid? I'm not judging someone .I'm facing the reality. Sino pa ba ang susunod sa akin kundi ang kasamahan nang nagkidnap sa amin” Binato ko siya ng mineral water na nandoon ngunit agad naman siyang nakaiwas.

“ You're the stupid. Bakit sakin ka pupunta at hindi sa police? Sa tingin mo tutulungan kita?Never Again”

Sinamaan niya ako ng tingin ngunit pinantayan ko naman iyo ng mas matalim. Hindi mo ako masisindak sa ganyan.

Tumayo ako ng tumunog ang bell hudyat ng klase. Nahilamos niya ang palad sa mukha niya. If your frustrated, you should think for a solution hindi iyong umaasa ka sa iba. Tanga.

Pumasok ako sa classroom. I'm lucky that our professor is not yet there. Dumiretso ako sa upuan ko. Naramdaman kong dumapo ang mga mata ng mga kaklase ko sa pinto dahil sa sabay-sabay nilang paglingon.

“ Oh, Law. Bakit ganyan damit mo? Nakipag-away ka ba?” nakasimangot siyang pumasok at hindi na nag-abalang tugunan ang sinabi ng kaklase ko,sa tabi ko nanaman siya umupo.

“ I just hit by a pretty predator”Bumulong siya sa akin ngunit bago ko pa siya mapatulan ay pumasok na ang prof. sa subject na 'to. Saved by the teacher huh? Tss.

Nagtuloy tuloy ang klase. Nang nag-uwian ay dumiretso ako ka agad sa condo ni Kuya upang tignan kung nandoon pa sila and fortunately they are gone.

Walang bakas na may tumira. Nilinisan nila bago umalis. How generous.

Agad akong nagtungo sa Magnolia Street. Sana tama ang hinala ko dahil kung hindi masasayang lang ang oras ko rito.

I parked my car on a safe area. Kailan hindi nila mahalata na nandito ako. I should end this without any mistakes.

Nagbasa muna ako ng libro habang hinihintay na dumating ang bisitang hinihintay ko. Kung tama ako na babalik sila ngayon, matatapos ka agad ang problema ko.

I smiled when I saw the black fortuners. How lucky, wala pa akong sampung minutong naghihintay ay dumating na sila.

I wonder why are there are still following Lawrence and Luhan if I'm their target. Mga pakulo niya eh. Ambaduy

Lumabas ako at nagtungo sa kanila. Mabuti nalang at maaga kaming pinalabas ng professor sa last subject kaya maaga akong nakapunta rito.

My advantage, they will not do stupid stunts especially putok na putok pa ang liwanag. Maalarma ang mga tao.

“ Hi Guys, Do you have some business here?” nakita ko ang pagkalito nila ng nakita ako.

Why? I'm not a puzzle to solve so whats with that look.

“ Who are you? Umalis ka na bata. Hindi mo alam ang ginagawa mo” Bata? I should apply some makeups liked my girl classmates. They are looked matured at ako? Bata? No way. Maybe fake breast will do. HAHAHA.

“ I'm 20 years old so I'm not a child anymore and let me asked you the same question. Are you aware of what you are doing?” Humalakhak sila. What's funny? Tinignan ko sila at sinabit ng mabuti ang bag sa balikat.

“ You're 20, Miss pero mukha kang bata. Umuwi ka na baka hinahanap ka na sa inyo” sinimangutan ko siya. I don’t know if his dissing me or it's a compliment . Nevermind. I don’t need their opinion.

“ Ikaw ba. How old are you? Bakit mukha ka ng senior citizen” Nakita ko ang pagkairita sa mata niya kaya mas lalo akong ginanahan. That was the expression I'm waiting for.

“ Binabalaan kita. Umalis ka na bago pa kita saktan” Humakbang pa ako palapit sa kaniya. If you think that your words will scare me better think again, Bitch.

“ Bakit ako aalis? Sayo inyo ba itong subdivision?” Nararamdaman kong nawawalan na siya ng pasensya. Let's wait until you lose all your patience.

“ Isa lang naman kayong grupo ng mga siraulo na nag feeling malakas pero may sinusundan namang amo. Breath if you agree” Bakas sa mga mukha nila ang pagkagulat. They are surprised because they found that they are just a bunch of airheaded? How funny.

“ Tama ba ako? Get out from here or else ako mismo ang kakaladkad sa inyo hanggat marealize niyo na sana sumunod kayo sa akin” Humagalpak sila ng tawa kaya nakitawa ako kaya naman takang taka silang tumingin sa akin. Hay.

“ I thought you laugh because I cracked some jokes. Hindi ba?” Lumapit sila sa akin ngunit nanatili akong nakatayo.

“ Baliw ka ba? Umalis ka na sabi habang mabait pa kami sayo” hinawakan ko ang balikat niya.  If I want to get out from here kanina pa sana but I stay. Nasan ang mga common sense nila?

“ Mabait? Kidnappers, Gangsters, Thief or any kind of people doing bad things is not kind. Unless you’re in a book” Hinawakan ko ang strap ng bag ko. I stepped forward and faced them all.
Ngumiti ako sa kanila. I never think that killing  can be this easy. I touched them all.

Naramdaman kong natumba ang una kong hinawakan Gulat na gulat pa ang ilan sa kanila pero nawala rin yun ng isa-isa lang humandusay.

“ Aray! Dahan- Dahan naman medyo masakit eh” Humalakhak pa ako habang sinasabi iyon.
I clapped my hands when the remaining one shot me by his gun. Hinubad ko ang uniform na suot ko at pinakita sa kanya ang bullet proof.

“ May nakakaalam pa ba ng bahay na ito. Maliban sa inyo?” Umiling siya ngunit hindi ako kumbinsido. Never lie, Masama 'yon.

“ Talaga? Paano kung meron pa? Ano kayang magandang regalo ?” Tumawa ako ng kita-kita ko ang gulat sa mukha niya.

“ Wala na. Kami ang inutusan na umaligid dito upang bantayan ang dalawang batang Schirmer. Lahat ng kasama ko ay wala na kaya ako nalang ang natitirang may alam” Tinaasan ko siya ng kilay. Kung sino man ang boss niyo. Kakaawaan ko siya ng husto. Saan niya napulot ang mga tangang tauhan niya.

“ Bobo ka. Edi may nakakaalam pang isa, Natural alam nang nag-utos sa inyo ang tungkol dito. Napaka tanga. “ I shoot him. Bala ng baril sa ulo o  Lason na unti-unting papatay sayo that was your gift supposedly kaso hinayaan mo akong magdesisyon . Sayang.

Nagtungo na ako sa kotse ko. Pagsara ko ay ka-agad kong tinawagan si Peony. It will going to be complicated pag may nakaalam nito lalong lalo na si Kuya.

“ Clean the mess, Sa dati ” pinatay ko ka-agad ng nasabi ko ang gusto kong sabihin. Alam na nila ang gagawin nila kaya there's no need to point everthing to her.

Marahil nakakapagtakang namatay nalang mga iyon kanina without even clicking the gun.

Simple, Poison. I place it to a super thin needle. At hinihigit iyon sa strap ng bag ko. A minute or two they will get dizzy and then. Boom, Patay.

May lason ang strap ng bag ko at siniksik doon ang mga maliliit na karayom. Bakit hindi ako nalason? Well, I'm not stupid.
Umuwi ako sa bahay para bisitahin si Papa. It's  just a kilometer away from Magnolia street kaya mabilis akong nakarating doon.

” Dad, your beautiful daughter is here. Do you mind opening the door?” Sigaw mula sa labas.

Hindi ko na kailangang tanungin kung may tao sa loob dahil kitang-kita naman ang ilaw.

Tumingala ako ng may naramdaman akong tao sa taas. Gumilid ako ng may naramdaman akong kakaiba.

Nagulat pa ako ng bumagsak ang isang puting lampshade. Natawa nalang ako ng natanaw ko si papa.

“ You should improve your senses. Medyo mabagal, Sheen” humalakhak nalang siya pagkatapos sabihin 'yon.

What a great greatings. HAHAHA.

Naghintay ako ng isang minuto at bumukas ang pinto. Niyakap ko si papa. Mahigit isang linggo din akong hindi naka bisita dahil masyado akong maraming ginagawa dagdagan pa ng nangyari kahapon.

“ What a good timing?”