A Match Made in a Hell

Kabanata 8

Nagulat ako ng nakalabas kami at Makita ang mukha ng lalaking hinigit ko kanina. I saw a ghost of smile played on his lips.

“ You stole my first kiss” sinimangutan niya ako pagkatapos niyang sabihin iyon.

“I also gave you mine so don’t worry” casual kong tugon  sa kaniya at tumalikod. A lie.

“ You don’t remember me?” humabol siya at hinarap ako. I don’t know him but he knows me. How come?

“ I'm Arthur Cody Stevenson, You forgot me?Kaklase mo ako noong elementary” Kahit anong halughog ko hindi ko mahanap kong saang parte ng utak ko siya matatagpuan.

“ My bad but I don’t know you” naglakad ako at pinuntahan ang lugar kung saan ko natanaw ang kotse niya.

Bumalik ako sa bahay. Natakasan ko si Kuya. Hindi ako gagawa ng kabalustagan kung hindi ko alam kung paano makaalis.

Paniguradong lulunurin niya ako ng tanong bukas. Well, Sasabihin ko nalang na may binigay lang ako kay Peony. 

Tama nga ako pagbaba ko ng hagdan kinaumagahan ay masamang tingin ang pinukol niya sa akin. Bumuntong hininga ako at nagtungo sa mesa para mag-almusal at may pasok pa ako.

“ Where did you went last night?” tumuhog muna ako ng sausage at kinagatan iyon bago bumaling sa kaniya.

“ What do you mean? Nasa kwarto lang ako kagabi” maang-maangang sagot ko habang nginunguya parin ang pagkain.

“ Don’t fool me Sheen. I called Peony last night and he told me that you're in a bar” sumimsim ako sa kape at nilapag ang tinidor.

“ I went there to run some errands and not because I want to party but I went home after .“ tumayo ako at kinuha ang bag sa sofa. Maaga pa naman pero kailangan kong umalis para makatakas sa mga tanong ni Kuya.

“ Really?

“ Yes!” sumigaw ako para marinig niya at nagtungo na sa kotse ko. He's so protective that sometimes I wanted to go somewhere else. Far from him.

Pagpasok ko ay mangilan-ngilan palang ang tao pero nagulat ako sa mga estyudanteng nagkukumpulan sa may pathway. What are they doing there?

Nakaharang sila sa daan.

“ Are you going to stay here?” rinig na rinig ko mula rito ang sunod-sunod na tanong ng mga babaeng nakapaligid sa kung sino man ang pinagkakaguluhan nila.

“ Yes, I will stay here for the mean time until I finish all the things I need to do”napahinto ako sa boses na iyon. No, this can't be real. Well, I don’t care so maybe it's okay.

Dumaan ako sa harap nila. Nahirapan pa ako pero nakalagpas rin. Liliko na sana ako para dumiretso sa classroom ng may narinig akong sumigaw.Shit.

“ Sheen, Wait?” nagtuloy tuloy lang ako sa paglalakad. My family is the only one who can call me with my first name.

Whenever I hear it coming from someone else mouth parang hindi ko pagmamay-ari.

Nakarating ako sa room dahil binilisan ko ang lakad ko. I didn’t do it because I wanted to escape from him, it is because I want to talk to Peony with the remaining time.

Umupo ako sabay salpak ng earphone sa tenga. Malapit ako sa bintana dahil dito ang malakas ng signal at hindi masyadong napapansin hindi katulad sa harap at gitna.

“ Are you really loyal to me or you just doing it because you have a little thingy with kuya?” seryoso kong tugon sa kaniya. Narinig ko ang mahihinang tawa niya sa kabilang linya. What's funny?

“ Don’t worry , I'm all yours “ I don’t know but it's double meaning or I'm just assuming about it.

“ Never call, Never talk, Never report anything to Kuya. If you need to lie, then do it. Understand?” bumuntong hininga siya. I don’t need anyone care except from kuya and papa.

“ But Aurora, what if you're really pushing yourself in danger?” pinatay ko ang tawag.

Kaya nga nandyan sila diba para sagipin ako.

“Aurora, May naghahanap sayo sa labas. He's so hot, ka close mo ba iyon? Pakilala mo naman kami” inignora ko lang sila at nagsimulang magbasa ng mga notes. The hell I care.

“ Are you not going to entairtain your boyfriend?” napabaling ako ng may bumulong sa tabi ko. Tinignan ko siya at hinampas sa kaniya ang notes na hawak .

“ Never come near me and stop talking to me we're not close” inirapan ko siya at nagbasa ulit.  Ano bang pakialam niya? He's acting liked he is friends with me.

Dumating ang professor kaya umupo ako ng maayos. Gusto ko na mag graduate, I'm so tired going to school everyday.
Matapos ang mahabang discussion ay lumabas ako para sana bumili ng tubig ng may humarang sa daan ko. I know. I have some bad feelings with this.

“ Where are you going? Samahan na kita” hindi ko siya pinansin at nagtuloy-tuloy nang hindi siya nililingon.

“ Sheen, Ilang taon tayong hindi nag-kita, hindi mo ba ako papansin. Sheen naman eh” rinig na rinig ko ang pagmamaktol niya sa likod ko.

I hate this.  I'm keeping myself low profile but looked at me now. Pinagtitinginan kami ng mga tao. This is bullshit.

“ How about the kiss?” agad akong lumingon sa kaniya at tinakpan ang bibig niya. What the hell? Did he really need to bring it up now?

Hinigit ko siya sa pinakamalayong bench na iilan lang ang mga dumadaang estudyante. Tinulak ko siya at nasubsob sa damuhan.

“ Why are you here?” tumayo siya at pinagpag ang polong nadumihan dahil sa pagkakatumba.

“ I'm here to study “

“ How come? 3rd semester na tapos ngayon mo lang naisipang mag transfer? Stop bullshitting me!”

Umupo siya sa bench na naruon at hinubad ang polong suot kaya naka puting t-shirt nalang siya ngayon.

“ I missed you, Sheen. Ang pinaka huling pagkikita natin ay noong graduation natin nong elementary”

and then? He's just an old friend and we're in college now. Ano pang hinihimutok niya ngayon?

“ The hell I care? And stop calling me with my first name. I don’t know you” nakita ko ang pagkaalis ng ngiti sa kaniyang labi.

“ You don’t know me? I'm your friend back then. Your only friend that you ever had”

Humalakhak ako kaya bakas ang pagtataka sa mukha niya.

“ That’s it. I was your friend  Back. Then"so ano pang inuungot mo diyan? It's all in the past Arthur. Forget about it”

Nagsalubong ang kilay niya. Anong gusto niyang gawin ko? E welcome siya. I even forgot him last night.

“ You're not like that- “ pinutol ko ang sasabihin niya. Your dumbass.

“ I changed? Of course ,Arthur. Do you think I will remain pathetic just liked before? “

If his confused why I end up liked this then it's his problem anymore.

Umalis ako at hindi na siya muling nilingon. I bought a bottle of water at bumalik na sa classroom. I'm so unlucky today.

After that tiring, boring, long discussion ay dumiretso na ako sa labas ngunit natanaw ko nanaman si Arthur sa tabi ng kotse ko.

I'm so sick of him.
Sumakay ako pero hinarang niya ang kamay niya sa hamba ng pintuan. Potangina, Hindi na siya natapos.

“ Forget about me. Stop being nosy  and get out of this place but if you don’t want to. Never show your face to me again” sunod sunod na wika ko sa kaniya at binagsak ang pintuan.

Wala siyang mapapala sa akin so he's just wasting his time.