A Match Made in a Hell

Kabanata 14

Nagulat ako ng biglang tumayo si Papa. I'm not scared rightnow because he already gives a go signal to continue. Iyon lang ang hihintay ko, the truth that will make my plan possible.

“ Sinasabi ko sayo Sheen Aurora, Mag-isip kang mabuti, Huwag kang magpapadalos-dalos!” sigaw niya sa akin.Kailan pa ba ang tamang panahon? Pag wala nang natira sa pamilya ko?

“ I waited you for almost 6 years to say the truth. Hindi pa ba sapat 'yon Pa, Andaming ko nang nasayang na oras dahil nagpapaka duwag ka” dumapo ang malamig na kamay sa pisngi ko.  I'm not surprised with this. Normal reaction.

“ Pa, Ano ba? Tumigil na nga kayo. Kanina pa ako nagtitimpi dahil hindi parin nagrerehistro sa akin ang lahat ! Stop it at ikaw naman Sheen, Watch your mouth” umirap lang ako sa kanya.

Sometimes we are saying that we are not prepared of doing something because we say that we still need to plan it for a very long time but I think we are just afraid, we don’t have any confidence to do it.

On my case, Alam kong kaya ko na. Hindi ako maglalakas ng loob na humarap sa kanila pag alam kong mamatay din naman ako. I will make sure it's the other way around.

“Gumising na kayo sa katotohanan Pa, Kuya. Hindi laging nagtatago tayo sa dilim at hayaang saktan nalang ng hindi tayo lumalaban. I'm so sicked of it.

Nakakainis 'yong pakiramdam na. Kaya mo pero may pumipigil sayo”

Sinapo ni Papa ang noo niya at tinignan ako ni Kuya ng masama. Ano ba talagang gusto nilang gawin ko?

Tignan sila hanggat wala na akong pamilya at namatay na dahil sa takot nila?

“I trained my self. Saksi kayo kung paano ko pahirapan ang sarili ko para matuto. Hindi ako magpapakapagod dahil lang ikakasaya ko 'yon but because I wanted to get the justice. Minsan wala sa kamay ng batas 'yan “

“Patay na sana ako ngayon, Pa, kung sa tingin mo ay nagpapadalos dalos ako. I already planned this at ang kailangan ko nalang ay ang tulong niyo”

Nag-angat sila ng tingin sa akin.  I equal their stare with mine.

“What do you mean?”

Humalakhak ako ngunit sinamaan nila ako ng tingin kaya bumalik ako sa pagiging seryoso.

“Do you think I can do it on my own? Hindi ako pusa na may siyam na buhay. Tao parin ako na kapag binaril ay mamamatay”

Bumuntong hininga si kuya, It means that his going to help me. Si Papa nalang ang problema.

“ What's your plan? Siguraduhin mong lalabas tayo ng buhay diyan Sheen kung hindi ako mismo papatay sayo” tinaasan ko siya ng kilay edi hindi niya na ako mapapatay dahil patay na ako. Stupid.

“ Double dead na ako Kuya” binatukan niya ako kaya sinimangutan ko siya.

“ Hindi ako nakikipagbiruan” nilahad ko ang plano ko at nakatingin lang silang dalawa sa akin. Ewan ko  kung sang ayon si Papa pero kanina pa siya tahimik at blanko ang mukha niya kaya hindi ko mabasa kung ano iniisip o nararamdaman niya.

“ Kung nagkaroon ng kaunting aberya mauna na kayong umalis at kaya ko na ang sarili ko” kitang kita ko kung paano nagbago ang mga expresyon nilang dalawa.

“ That's too risky. Maganda ang plano mo pero paano kung pumalpak?

“ Edi pangit kung pumalpak”

Nakatanggap ako ng panibagong batok sa kaniya. Ang sakit na ha. Pasyente parin naman ako dito.

“ Ano ba nakakadalawa ka na “

“ Shut up you two” nanahimik kaming dalawa. Inabala ko ang sarili ko sa pagbabalat ng orange sa gilid ko. Hindi ko kakainin 'to, kailangan ko lang ng bagay para pagtuunan ko ng pansin.

“I agree with your Plan, Sheen but just liked what Kian said. That was too risky.” Hinawakan ko ang kamay ni Papa. Masakit ang pag kakasampal niya kanina ngunit deserve ko 'yon dahil napagsalitaan ko siya ng masama.

“ Trust me Pa. I assure you na uuwi tayong buhay” I hugged them both. Okay na sa akin 'to. Ang mga bagay na na ganito ang nagpapaalala sa akin na kailangan kong mabuhay kahit anong mangyari.

Kumalas ako sa yakap ng may naalala ako. How stupid of me, Bakit ko nakalimutan 'yon.

“ By the way. Are they okay?

“hindi ko na kailangan sabihing dahil paniguradong alam na nila.

“ Yes, Sheen. Thanks to you pero sa susunod wag kang magpaka bayani” Why? Is it bad?

“ Isa pa 'yan. Based sa investigation ng pulis Accident ang nangyari pero pag titignan mong mabuti. Hindi. It's intentional at paniguradong kaaway natin ang may gawa” Tumango ako. Obviously, Sino pa ba?

“ Okay na si Arthur. Mabuti na rin ang dalawang matandang niligtas mo” nag-iwas ako ng tingin.

Lola Evelyn and Lolo Carlos helped me to escaped from my enemy when I was 15 years old. Hindi ko alam kung bakit nila ako hinahabol at pinatuloy muna sa Condo nila. Hindi na kami nasundan doon.

I bought a Condo on the same building. Safe at para narin matulungan ko sila but I didn’t expect that it will happended last thrusday.

Tumayo na si Papa para na rin siguro ayusin ang mga papeles dahil pwede na daw akong umuwi bukas.

“ Ayaw kang bisitahin ni Arthur dahil nagsisisi siya sa pag-iwan niya sayo” nilunok ko muna ang pagkain bago ako bumaling kay Kuya. Why? He didn’t leave me. I pushed him to left me.

“ Why? Naapakan ba masyado ang pride niya? “ sinubo ko ng sinubo ang pagkain. Gosh, I looked liked a Glutton.

“ No, He was blaming himself. Hindi ko alam kung anong nangyari sa inyo pero siya raw ang dahilan kaya nangyari 'yan sa 'yo”

“ Bakit Siya ba nagpasunog sa Condo?” Alam ko na kung sino ang may pakana. I only have one person on my mind. Bakit kaya nalaman agad kung nasaan ang Condo ko?

“Sheen, Hindi ako nakikipagbiruan. Hindi ko alam kung anong nangyari sa inyong dalawa pero sana maayos niyo 'yan.