A Match Made in a Hell

Kabanata 5

“ Please Hear me out, Miss Aurora. Naisip ko ng na tracked nila ang cellphone ko pero saglit lang naman iyon. Wala pang isang minuto at pinatay ko na”

Hinigit ko ang kwelyo niya. Saan na ba napunta ang utak nila? Mali, may utak pa ba sila?

“ Nang naisip mong Na tracked ang cellphone mo sana hindi mo na tinuloy. Hindi lang ikaw ang mapapahamak dito pati ang pamilya ko. I don’t care about all of you kahit mamatay na kayo ngayon wala akong pakialam but bringing the danger to my own territory that was bullshit”

Walang mapaglagyan ng galit ko. They don’t think about the consequences of their actions. I saved them but how dare them.

They are causing trouble. Papa quit this a long time ago. I knew that he can take care of himself but I don’t think he can save himself pag marami na ang sumugod sa kaniya.

His ability is far different from before at iyon ang pinagaalala ko ngayon. Binitawan ko ang kwelyo niya at ginulo ulit ang buhok ko. Save their ass.

“ Umalis na kayo ngayon, It's not my fault that you've been kidnapped at mas lalong katangahan nalang kung iniisip niyo paring kasalanan ko ito. Get out from here.

Pagbalik ko mamayang hapon dapat wala na kayo rito. You should be thankful that I let you stay here kahit labag sa loob ko”

Pumasok na ako sa kotse at Tinahak na ang daan papauntang school. Sinuklay ko ang buhok gamit ang mga daliri ko. I'm frustrated but Look is more important.

Paglabas ko ay wala pa halos tao dahil masyado pang maaga. I need to make sure that my family will be safe. Dumiretso ako sa classroom at dahil nga masyado pang maaga isa ko pa langng ang nandito.

I opened my cellphone and dialed the number of Peony. I don’t know what will I do pag may nangyaring masama sa papa ko.

“ Iwan niyo ang bahay na 'yan. Sundan niyo si Papa at wag niyong hahayaang mapahamak siya. Wag kayong magpapahalata. Follow him until Wednesday”

Kailangan kong malaman kung anong pakay nila sa loob ng dalawang araw.

2 days is long but that was the shortest time I estimated for me to find out my his plan.

Nakakabagot na kailangan ko pang mag-stay sa classroom at hintaying mag uwian bago makalabas. I don’t have any choice magagalit si Kuya at Papa kung nalaman nilang lumiliban ako sa klase.

Nagsisidatingan na ang mga kaklase ko at natanaw ko ang pamilyar na pigura ng tao na papasok sa pinto.

Where did he get the courage to enter today's class? They should focus on finding their new home dahil hindi nila alam ang kaya kung gawin pag naabutan ko pa sila doon.

Tumabi siya sa akin kayo lalo akong nainis. Magmamakaawa ba siya para lang patirahin ko sila doon? Ow, come on.

“ Aurora, Let's Talk” Lumingon ako sa kanya at tinawanan siya. What the heck? Totoo ba yung hula ko? Gosh, I should do some fortune telling when I have some free time.

Hindi ako sumagot at nagpatuloy sa pag-babasa ng assignment na ginawa ni Kuya. Why bother? If I'm on his shoes hindi ako magmamakaawang patirahin ako kung may pera naman akong pambili ng bagong condo. They looked rich.

“ Aurora, It's not because of the condo if that's what you thinking. Umalis na kami because that's what you wanted but give me ten minutes to talk to you” umirap lang ako. Nakakainis kala ko pwede na akong maging fortune teller.
“ Tumitira ka Law kanila Sheera? Are you two have something?” Tinaasan ko ng kilay ang kaklase kong nagsalita. Nawawalan na ako ng pasensya. This guy should shut his mouth.

“ Wala and stop eaves dropping. You looked liked a bunch of chismosa “tumalikod lang sila sa akin at nagpatuloy sa kanilang ginagawa.

I hate people especially the one who is minding other people business.

“ Let's talk later if that will make your loser heart silent and don’t you ever make false humor ,that was pretty disgusting” humarap ako at tinignan ang paparating na professor.

I shouldn't waste my time but I need to end this.

Natapos ang klase as expected of Kuya. I got the highest score for this assignment. I can do it but I don’t have any time yesterday so it's understandable.

“ Meet me at the rooftop. Hintayin mo ako hanggang matapos akong kumain” Dumiretso ako sa cafeteria para mag-recess. I ordered two pancakes and soda. Umupo ako sa pang-isahang table sa gilid kaya nagulat ako ng may nakatayo sa harap ko.

Tumagilid ang ulo nang inangat ko ang tingin sa kaniya. What a trip? Anong ginagawa ng totoy 'to?

“ Miss. Sorry if I disturbed you but can I get your number?” Kumagat ako sa pancake at sumipsip sa soda na binili ko bago ako tumingin sa kaniya.

Natanaw ko ang mga paniguradong kaibigan niya na nasa likod na mesa. I'm not new to this. Alam ko ang pakay nila kung bakit nila gustong kunin ang number ko.

First one is this guy have a little something on me and second, they challenging him to get my number.

Nilabas ko ang wallet ko at tanaw na tanaw ko kung paano naghagikgikan ang mga kaibigan niya. Pumula din ang pisngi at umiwas ng tingin sa akin. Gusto kong masuka.

Nilabas ko ang I.D. ko at binigay sa kaniya.

“ You can copy my LRN their. That is want you want right? Learner. Reference .Number”

Diniinan ko ang bawat salita at rinig na rinig ko kung paano nagtawanan ang  mga kaibigan niya. 

“ Okay na ito sa ngayon atleast may bago akong alam sayo” ngumiti siya sa akin kaya ngumiti ako ng pilit sa kaniya.

This is why I don’t want to befriend with other people.
Iniisip nilang pag magkaibigan kayo kailangan alam nila ang lahat sa iyo edi sana naging private investigator nalang sila kung ang gusto lang pala nila mangalap ng impormasyon sa ibang tao.

“ Wait” tinawag ko siya kaya bakas ang pagkagulat sa mukha niya.” Did you already make up your mind? “ napailing ako sa sinabi niya. Easy Boy. If I want to give you my phone number edi sana hindi na ako nagpakipot kanina.

“ You forgot to return my I.D.” nahihiya pa siyang inabot sa akin 'yon.

I don’t know but I have rules in my mind. Never assume unless someone prove it to you. Did this boy expect that I like him back? HAHAHA. Great joke.

Inubos ko ang labing limang minuto sa cafeteria. Lawrence only beg for 10 minutes and our break time is 30 minutes . Naglakad ako paakyat sa rooftop. Malapit lang iyon mula dito kaya hindi ako mapapagod.

Pagdating ko ay nakalapag na pagkain sa mini table na nilagay ng mga laging tumatabay dito. Ano ito? Peace offering?

“ I thought you wouldn’t come. Let's sit” Kumunot lang ang noo ko sa ginagawa niya at nanatiling nakatayo. I didn’t came here for this. This is a waste of time.

Baba na sana ako ng hinila niya yung kamay ko. Agad ko itong inikot at binalibag siya sa sahig. Nasa likod ang mga kamay niya habang nakapatong ang tuhod ko sa kanya.

“ Did you forgotten my warning? “ Nakakaloko ata siya. This is the reason why I don’t want to show kindness to ther people.

Pinakitaan mo lang ng maganda pakiramdam nila ay pwede nang gawin sayo ang lahat.

“ I'm so sorry, Okay? Gusto ko lang sanang humingi ng sorry sa nangyari” Mas diniinan ko ang tuhod sa kanya. I didn’t ask for apology. Ang gusto ko lang ay umalis sila. 

“ Why bother? I don’t need it so stop wasting my prescious time” I agreed when he wanted to talk to me but this is too much.

“ You still have 4 minutes so spill the tea” malapit na mag time at kung wala pala siyang sasabihing importante edi nonsense pala ang lahat ng ito.

Bakit ko nga pala naisipian na pumunta rito? For entairtenment? I guess not.

“ Someone's following me”