The Man Behind The Mask( Completed)

CHAPTER 49

Parang pasan ko ang buong mundo sa nararamdaman ko ngayon. I blamed my self dahil wala man lang akong nagawa, upang mailigtas ang asawa ko. Ang sakit, parang pinagpipiraso ang puso ko sa sobrang sakit nito.

"Shakeeraaa asawa kooo! Bakit? Bakit mo ako iniwan? Bakit mahal ko?!" Hindi ko na napigilan ang sarili kong mapasigaw. All I wanted to do now is to shout and shout hanggang sa mawalan na ako ng boses.
  
"Bro, huminahon ka. Hindi pa katapusan ng mundo mo. Don't forget, may naghihintay pa sayo. May nangangailangan pa sayo. May anak ka pa bro, andyan pa ang anak mo. Naghihintay lang sayo. Mas higit kang Kailangan ng anak mo  ngayon bro. Kailangan mong magpakatatag, alang alang sa anak mo. Kaya bro please lang, pakiusap. Tibayan mo ang loob mo, tatagan mo Bro. Para sa anak mo." Mahabang sabi sa akin ni Miguel.

Kung gaano ito kaloko kanina, Walang kasing seryoso ito ngayon. Para naman akong binuhusan ng malamig na tubig. Dahil sa sinabi nito.
Ang anak ko, si Shawn. Ngayon ko lang naisip. Stupid of me! Bakit hindi ko naisip ang anak ko. Ang kawawa kong anak, hindi lang ako ang nawalan kundi pati anak ko. How stupid I am? Shawn, I'm sorry.

"Ang anak ko, si Shawn? Nasaan ang anak ko? Kumusta siya? Alam na ba niya ang nangyari sa mama niya?" Hindi ko na napigilan ang sarili ko. I'm worried about my son, I want to hug him. Tumango naman ito.

"Yes bro, that's why kailangan mong magpakatatag, para sa anak mo. Dahil higit ka niyang kailangan ngayon. Wala nang tigil sa kaiiyak ang anak mo. Ni hindi na rin umaalis sa tabi ng mama niya. Ayaw tumigil sa pag-iyak, Kahit ang tita niya hindi ito mapatigil, kahit sina tito at tita rin hindi nila mapaalis sa tabi ng asawa mo bro. Bro may dahilan ang lahat, may anak ka pa bro. He badly needed you now, hindi lang ngayon. Kailangan mong maging matapang." as he said. Para namang dinurog ang puso ko sa sinabi niya.

"Oh God!" bigla akong nakaramdam ng panghihina, nanlambot ang buo kong katawan. "Shawn..." Halos wala na akong boses.

"Magpalakas ka, kailangan mong gumaling agad bro. Alang alang sa anak mo. Kayanin mo, nandito lang kami lagi sa tabi mo." Isa isa nila akong nilapitan sabay tapik sa balikat ko.

"We're so sorry bro." Sabi pa ng mga ito. Biglang nagtagis ang mga bagang ko dahil sa galit.

"Kailangang magbayad ang may gawa nito sa asawa ko! Ako mismo ang tatapos sa buhay niya! Buhay ng asawa ko ang kinuha niya, buhay din niya ang kapalit!" Mahina ngunit mariing sabi ko.

"Pare, huminahon ka. Saka huwag mo ng isispin ang bagay na iyon. Hindi mo na kailangang maghiganti, dahil wala na rin siya. Mas masaklap pa ang nangyari sa kanya. Kasama siyang sumabog ng sasakyan niya. Aarestuhin na sana siya ng makatunog ito at tumakas, pero hindi pa ito nakakalayo ng masukol ng mga authoridad. Kaya lang imbis na sumuko ay nagmatigas pa at nakipaghabulan sa mga pulis. Nabanga sa kasalubong na ten wheelers truck, ayon sa lakas ng empact. BOOM sabog. Naletchon ng buhay." Mahabang palliwanag sa akin Daniel.

"Sino?" Naitanong ko nalang sa kanila. Gusto ko ring malaman kung sino ang may pakana ng lahat ng ito.

"Will you believe na isa sa mga empleyado niyo ang may gawa ng lahat ng ito? Isang babaing obssess sayo, babaing baliw na baliw at patay na patay sayo pare. At galit na galit sa asawa mo dahil pakiramdam niya ay inagaw ka niya sayo. At hindi niya iyon matangap na may ibang babae sa buhay mo. Kaya gusto niyang despatiyahin si Shakeera. Matagal na niyang pinagplanuhan lahat ng ito." Sabi naman ni Arthur.

"Nasisiraan na ba ng ulo para gawin niya iyon?" Galit kong sabi rito.

"Exactly bro! She's crazy. May deperensiya sa utak. Isa siyang baliw nakulong sa mental pero nakatakas at nagbalat kayo. She's wearing a prostetics bro, kaya hindi na ito nahuli and also with the help of her father ng karelasyon ng ama niya. And you know what kung sino ang isa sa kasabwat niya? Your ex bro. Si Lannie." Napakunot noo ako sa sinabi nito.