ကိုကိုရဲ့လူဆိုးလေးမောင် (ကိုကိုရဲ႕လူဆိုးေလးေမာင္)

part19

မနက်ခင်းရဲ့နေရောင်ခြည်စူးစူးကြောင့် ချစ်ခြင်းလည်းမျက်လုံးများကျိန်းလာတာကြောင့် ဆက်မအိပ်နိုင်တော့ဘဲ မျက်လုံးလေးဖွင့်ကာနိုးလာသည်။ ဘေးနားမှာလည်းမောင်မရှိတော့တာကြောင့် လူကအလိုလိုဝမ်းနည်းလာသည်။ မနေ့ကချစ်ခြင်းရဲ့ ခန္တကိုယ့်ကိုပေးဆပ်ခဲ့ပေမဲ့ မောင်သာယာမှုမရမှာလည်း စိုးရွံမိသည်။ မောင်သာမိန်းကလေးတစ်ယောက်နောက်ပါသွားရင်ဆိုတဲ့စိတ်က ချစ်ခြင်းကိုပိုပြီးဝမ်းနည်းစေသည်။
ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ပြီး အတွေးများနေစဉ်တွင်..
"အသည်းလေး နိုးပြီးလား...မောင်က အောက်မှာသည်းလေးစားဖို့ စွပ်ပြုတ်သွားလုပ်ခိုင်းနေလို့"
စေသာ မနက်အိပ်ရာနိုးလာတော့ ရင်ခွင်ထဲက အဖြူရောင်ကောင်လေးကိုအနမ်းပေးကာ အိပ်ရာမှထလိုက်သည်။မနေ့က စေသာကြောင့် ကိုကိုလည်းတော်တော်ပင်ပန်းသွားသည်လေ..မနေ့ညက ငိုထားတဲ့အရှိန်နဲ့ မျက်ခွံလေးတွေကမို့နေလေသည်။စေသာလည်းအိပ်ရာမှမြန်မြန်ထပြီး ကိုကိုနိုးလာရင် အားရှိအောင်စားဖို့ စွပ်ပြုတ်လေးသွားပြုတ်ခိုင်းလိုက်သည်။
အခန်းထဲသို့ပြန်လာတော့ ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ကိုကိုဘေးနားသို့သွားကာ...
"မောင်ကိုစိတ်ဆိုးနေတုန်းဘဲလား"
"ဟင့်အင်း..မဆိုးပါဘူး..ဒါပေမဲ့ကိုကို့ကိုထားမသွားပါနဲ့နော်.."
ပေါင်ပေါ်တွင်အတင်းတက်ထိုင်ကာ ချွဲနေတဲ့ကိုကိုသည် အရင်ပုံစံလေးနဲ့ကွဲပြားစွာချစ်ဖို​ကောင်းနေပြန်သည်။
"မောင့်အသည်းလေး..အရင်ဆုံးရေချိုးရမယ်..ပြီးရင် မောင်အကုန်ရှင်းပြမှာမလို့ ဝမ်းမနည်းနဲ့တော့နော်.."
"အွန်း..မောင်..."
အခုထိမဖယ်ခွာသေးဘဲ ဖားပျံလေးလို့ကပ်ထားတဲ့ကိုကိုပုံစံလေးကြောင့် အသံတိတ်ရယ်မိသည်။
တကယ်အသည်းယားစရာလေး..

"မောင်..ကိုကိုခြေထောက်လေးပေါ်ကခြေကျင်းလေးက မောင်ဝတ်ပေးထားတာလား.."
ချစ်ခြင်းလည်းမောင်ရဲ့လည်ပင်းကိုဖက်ထားရင် ခြေထောက်လေးပေါ်က အရောင်လဲ့လဲ့လေးနဲ့ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့foot chainလေးသည် တော်တော်လေးလှသည်။
"ဘယ်လိုလဲ ကြိုက်လား..ကိုကို..မောင်က အမြဲတမ်း ကိုကိုရဲ့ ခြေရင်းမှာခစားမဲ့ နတ်ဆိုးလေးအဖြစ်အမြဲတမ်းနေတော့မှာမလို့..ကိုကိုကစိတ်မကောင်းစရာတွေဘယ်တော့မှမတွေးနဲ့တော့နော်.."
"အွန်း..အရမ်းချစ်တယ်မောင်..."
"ချစ်တယ်..မောင့်အသည်းလေးကို..အခုတော့ ရေချိုးကြမယ်နော်.."
စေသာလည်း ကိုကိုကိုယ်လုံးလေးကိုပွေ့ချီကာ ရေချိုးခန်းထဲသို့ခေါ်သွားသည်။ ကြိုပြီး ပြင်ဆင်ထားတဲ့ ရေချိုးကန်လေးထဲသို့ဖြေးဖြေးလေးချပေးလိုက်သည်။
"မောင်..ကိုကိုဘာသာဘဲချိုးလိုက်မယ်လေ.."
"မောင်ကိုယ်တိုင်ဘဲလုပ်ပေးချင်လို့ပါ အသည်းလေးရယ်.. အေဆေးလေးဘဲထိုင်နေတော့.."
စေသာလည်း ကိုကိုရဲ့ကိုယ်လုံးလေးအနှံလေးကို သေချာပွတ်သပ်ကာဆေးကြောပေးနေမိသည်။ ကိုကိုရဲ့ ခြေထောက်လေးကိုအသာဆွဲယူကာ စေသာလက်ဖဝါးလေးဖြင့်ဖွဖွလေးပွတ်သပ်ပေးလိုက်ရင်းပေါင်ရင်းနားလေးတွေပါမကျန်ဆေးကြောပေးလိုက်သည်။
ကိုကိုရဲ့အရာလေးကိုကိုင်ဖို့လုပ်တော့..
"ဟို...မလုပ်နဲ့တော့..အဲ့တာတော့..ကိုကိုဘာသာဘဲလုပ်လိုက်မယ်.."
လက်ကိုအတင်းဆွဲဖယ်ကာ အရှက်သည်းနေတဲ့ကိုကိုပုံလေးကြောင့်ဘအသံထွက်ရယ်မိသည်။
"အသည်းလေးတစ်ကိုယ်လုံးကို မောင်အကုန်မြင်ဖူးပြီးသားပါ..ရှက်မနေနဲ့တော့.."
"မောင်နော်..အရှက်မရှိလျောက်ပြောနေတယ်.."
စေသာလည်း ကိုကိုရဲ့အကောင်လေးကိုလက်လေးဖြင့် ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်ဆေးကြောပေးလိုက်သည်။ စိတ်မကြွဘဲတော့နေမလား...မနည်းထိန်းနေရတာကိုယ့်ဘာသာသိသည်။
ရေချိုးပြီးတော့ ကိုကိုကို့သဘတ်လေးပတ်ကာ အပြင်သို့ပွေ့ချီလာခဲ့သည်။
အဝတ်အစားကအစသေချာလဲပေးကာ အောက်ထပ်သို့ပွေ့ချီလာခဲ့သည်။
ဧည့်ခန်းထဲမှာလည်းမနေ့ကပြောထားတဲ့အတိုင်း စစ်ခကကြိုရောက်နှင့်လေသည်။
"စစ်ခ ထမင်းစားခန်းထဲလိုက်ခဲ့...ကိုကိုက ဗိုက်ဆာနေပြီ.."
စေသာလည်း အသည်းလေးဗိုက်ဆာနေတာသိတာကြောင့် ထမင်းစားခန်းသို့သာပွေ့ချီလာခဲ့သည်။ ခုံပေါ်မှာမထိုင်စေဘဲ စေသာပေါင်ပေါ်မှာဘဲထိုင်ခိုင်ကာ စွပ်ပြုတ်လေးကိုခွံကျွေးနေလိုက်သည်။
"စစ်ခ မနေ့ကအကြောင်းကို ကိုကိုနားလည်အောင်ရှင်းပြပေးပါအုံး"
"အဲ့တာကလေ..အကိုလေး..%$$$#*&^%/-=$$$-*%$&&%$^**=^^%$=((((%$$$"