ကိုကိုရဲ့လူဆိုးလေးမောင် (ကိုကိုရဲ႕လူဆိုးေလးေမာင္)

part25(🔞🔞🔞)

"မောင်ရေ..ထတော့လေကွာ. ဒီနေ့ လိမ္မော်ခြံလိုက်ပို့မယ်ဆို.."
"အွန်း..ကိုကိုကလည်းအစောကြီးရှိသေးတယ်.."
"မရဘူးကွာ..ထတာ့ နောက်ကျရင် နေပူလိမ့်မယ်.."
ချစ်ခြင်းလည်းမနက်အိပ်ရာစောစောထကာ မျက်နှာသစ်ပြီး မနက်စာပြင်ထားလိုက်သည်။ ချစ်ခြင်းရေချိုးပြီးချိန်ထိ မောင်ကမနိုးသေးတာကြောင့် ကုတင်ပေါ်တက်နိုးနေရသည်။ထုံးစံအတိုင်း ချစ်ခြင်းပေါင်ပေါ်ခေါင်းအုံးကာ ခါးလေးကိုဖက်ပြီး ချွဲနေပြန်သည်။
"ကဲ..မောင်ရေ... ရေသွားချိုးတော့ကွာ.. မြန်မြန်.."
"ဟူတ်ကဲ့ပါဗျ..နမ်းပါအုံး morning kissလေး"
မျက်နှာကြီးကို အတင်းမော့ပြီး နှုတ်ခမ်းကြီးဆူကာ morning kissတောင်းနေတဲ့မောင်ပါလေ...ချစ်ခြင်းလည်း နှူတ်ခမ်းလေးကို အသာနမ်းပြီးလွှတ်ပေးလိုက်သည်။
"ရပြီကွာ..သွားတော့ရေချိုးတော့ ကိုကိုအဝတ်အစားတွေထုတ်ပေးထာမယ်.."
"ပြွတ်..ရေသွားချိုးတော့မယ်.."
စေသာလည်း ကိုကိုနှုတ်ခမ်းလေးကို တစ်ချက်အနမ်းပေးကာ ရေချိုးခန်းထဲသိူ့ပြေးဝင်လာခဲ့သည်။
ချစ်ခြင်းလည်းမောင်အတွက် ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အကျီလက်ရှည်လေးနဲ့ ဘောင်းဘီရှည်လေးဘဲထုတ်ပေးထားလိုက်သည်။
"မောင် ခေါင်းလျော်လာပြန်ပြီလား..."
"ဟီးး ကိုကိုခေါင်းသုတ်ပေးတာခံခြင်လို့.."
"အဆိုးလေး..လာကုတင်ပေါ်မှာထိုင်.."
စေသာလည်း ကိိုကိုပြောတဲ့အတိုင်းကုတင်ပေါ်မှာထိုင်လိုက်တော့ သပက်အဖြူလေးကိုယူကာ ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်လာတဲ့ကိုကိုကြောင့်
"ကိုကို..မောင်ကို အပြင်မသွားနိုင်အောင်လုပ်နေတာလား..."
"ကိုကိုဘာလုပ်လို့လဲမောင်ရဲ့..ခေါင်းသုတ်ပေးမလို့ကို.." စေသာရဲ့ သပတ်လေးသာဖုံးထားတဲ့အောက်ပိုင်းပေါ် ကိုကိုတင်ပါးလေးတွေနဲ့ထိနေတာကြောင့် အသက်တောင်မနည်းရှုနေရသည်။ ကိုကိုကေတာ့ စေသာအဖြစ်ကိုကြည့်ပြီး ပြုံးစိစိဖြစ်နေတာကြောင့်..
"ဟော..ကိုကိုကရယ်နေတယ်ပေါ့လေ.."
"ဟားး..ခစ့်..ခစ်..တကယ်မောင်မျက်နှာကြီးက ရယ်ဖို့ကောင်းတယ်..အွန့်..မောင်.."
စေသာပေါ်ပေါ်ကနေ အားရပါးရရယ်နေတဲ့ကိုကိုကြောင့် ကုတင်ပေါ်သိုဆွဲလှဲကာ အပေါ်ကနေအုပ်မိုးပြီး ရယ်ချင်နေတဲ့နှူတ်ခမ်းလေးကို အတင်းဖိကပ်နမ်းလိူက်တော့ လက်သေးသေးလေးတွေဖြင့် ရင်ဘတ်ကိုတွန်းလာပြန်သည်။စေသာလည်း အလွှတ်မပေးဘဲ နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို ကိုက်လိုက်တော့ ဖွင့်ဟလာတဲ့ ပါးစပ်လေးထဲသို့တိုးဝင်ကာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။
"အွန့်..မောင်.. ဟူးး အသက်ရှုတောင်ကျပ်တယ်.."
"မောင်တို့နောက်မှအပြင်သွားကြမယ်လေ..အခူတော့.."
"မရဘူးနော်..မောင်..ကိုကိုကအပြင်သွားချင်လို့ကို..ပြန်လာမှ..လုပ်လေ.."
လုပ်လေနေရာလေးမှာအသံတိုးတိုးလေးကြောင့် ကိိုကိုရှက်နေပြီဆိုတာ သေချာသည်။
"ဟုတ်ပြီး ပြန်လာတာနဲ့ ကိုကိုပြေးမလွှတ်ဘူးနော်.."
"အင်းပါ မောင်ရဲ့အခုတော့လအဝတ်လဲတော့နော်..ကိုကိုထမင်းစားခန်းမှာစောင့်နေမယ်.."
စေသာရဲ့အောက်ကနေ လစ်ကနဲ့ပြေးထွက်သွားတဲ့ကိိုကို..ညကြမှတွေးကြသေးတာပေါ့...
စေသာလည်း ကိုကိုထုတ်ပေးထားတဲ့အဝတ်အစားတွေကို အမြန်လဲကာ ထမင်းစားခန်းသိူ့ဝင်လာခဲ့သည်။
"မောင်..လာထိုင်လေ.. မောင်ကြိုက်တက်တဲ့ ကြက်ဉပူတင်လေးလုပ်ပေးထားတယ်. "
"မွ...ချစ်စရာလေး.."
"ချွဲမနေနဲ့ မြန်မြနိစား."
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ.."
စေသာလည်း ကိုကိုဖျော်ပေးထားတဲ့ ကော်ဖီလေးနဲ့မုန်းလေးကို စားလိုက်သည်။
စားသောက်ပြီးတော့..
"မောင်တို့လမ်းလျာက်ပြီးသွားရအောင်လေ..နီနီလေး"
"အွန်း မောင့်သဘောလေ.."
စေသာလည်း ကိုကိုလက်ကိုတွဲကာ တောလမ်းလေးအတိုင်လျောက်လာခဲ့သည်။ ချစ်သူရဲ့လက်ကိုတွဲကာ လမ်းလျောက်နေရတဲ့အချိန်လေးကို အရမ်းသဘောကျသည်။ အရာအားလုံးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသလို့ပင်...
"ဝါးး လှလိုက်တာ... ဟီး စားလို့ရလား"
လိမော်သီးတွေကိုကြည့်ပြီးပြောနေတဲ့ကိုကိုကြောင့် ဆံပင်လေးကိုအသာဖွပေးကာ..
"မောင့်ပိုင်တာက ကိုကိုအပိုင်ပေါ့... ကြိုက်သလောက်စား"
"အဲတာကြောင့်ချစ်နေရတာ.."
ကိုကိုကတော့ပျော်ပျော်ပါးပါး တစ်လုံးပြီးတစ်လုံးခူးကာ စားနေလေသည်။
"ကိုကို စားလို့ကောင်းလား..."
"အင်းး နောက်ခါတွေလည်းလာကြရအောင်နော်."
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ.. ဟိုဘက်မှာနေကြာပန်ခင်းကြီးရှိတယ်.."
"တကယ်သွားကြရအောင်..မြန်မြန်.."
တက်ကြွနေတဲ့ကိုကိုရဲ့နောက်သို့လိုက်ရပြန်သည်။
"မောင် ဓာတ်ပုံလေးရိုက်ရအောင်."
ပန်းခင်းကြီးရဲ့အလယ်မှာ ဓာတ်ပုံတွေ တစ်ပုံပြီတစ်ပုံရိုက်နေသည်ကိုကိုသည်မမောပန်သည့်အတိုင်း..
"ကိုကို.. ဒီမှာထိုင်ပြီး နေဝင်တာလေးကို ကြည့်ရအောင်.."
"အွန်း..ညနေခင်းလေးကို အမြဲတမ်းဒီလိုလေးကြည်ခြင်မိတယ်.."
"မွ...နောက်အချိန်ရတဲ့အခါဒီနေရာလေးကို လာကြမယ်လေ.."
ချစ်ခြင်းလည်း မောင့်ရင်ခွင်ထဲသို့တိုးဝင်ကာ ကောင်ကင်ကြီးကိုနှစ်ယောက်သားကြည့်နေမိသည်။
"ကိုကို..မောင်လေ..မိဘတွေမရှိတော့ကတည်းက. ပထမဆုံးတွယ်တာမိတာက ကိုကိုပါ..အရင်ကဘယ်လောက်ဘဲဆိုးခဲ့ဆိုးခဲ့ မောင် ကိုကိုနဲ့တွေ့ပြီးကတည်းက အရင်လို့မဆိုးတော့ဘူး... မောင်အသက်ထက်ပိုချစ်တာပေါ့ ယုံထားပေးနော်.."
"ယုံတာပေါ့မောင်ရဲ့.. မိခင်ကတောင် စွန့်ပစ်သွားတဲ့ကိုကိုရဲ့ဒဏ်ရာဟောင်းကို မောင်ကအကောင်းဆုံကုစားပေးခဲ့သူကို..အရင်က စွန့်ပစ်ခံရမှာကြောက်ခဲ့ပေမဲ့...မောင့်အချစ်တွေနဲ့ နွေးထွေးခဲ့တယ်..လုံခြုံတယ်..အဲ့တာကြောင့် မောင်ဆိုးနေရင်တောင် ကိုကိုက ချစ်မြဲတိုင်းချစ်မှာ.."
ချစ်ဖိူ့ကောင်းအောင်ပြောတက်လွန်းတဲ့ကိုကိုရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို နမ်းရှိုက်လိုက်တော့ အလိုက်သင်လေးပြန်တုန့်ပြန်လေသည်။ စေသာလည်းအနမ်းရိုင်းတွေကို ဖန်တီးကာ ကိုကိုရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုမြေပြင်ပေါ်သို့တွန်းချလိုက်သည်။
"ဟို...မောင်..."
"ဘယ်သူမှမရှိဘူး..မောင်ကိုခွင့်ပြုပေးပါနော်.."
မောင်ရဲ့မျက်နှာသည် လိုချင်မှုတွေနဲ့ပြည့်နှက်နေတာကြောင့် ချစ်ခြင်းလည်းရှက်ပေမဲ့မတားရက်ပါ..
စေသာလည်း ခေါင်လေးညိမ့်ပြလာတဲ့ကိုကိုကြောင့်ပြန်လည်နမ်ရှိုက်ကာ စေသာရဲ့လျာကို ကိုကိုရဲ့လျာနဲ့ ရောယှက်ကာ နမ်းရှိုက်နေမိသည်။ အသက်ရှုကျပ်လို့ လက်ကလေးဖြင့် တွန်းလာတာကြောင့် ခဏလွှတ်စေကာ ကိုကိုရဲ့လည်တိုင်လေးကိုအသာစုတ်ယူရင်း အကျီကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ကာ တစ်ထည်လုံးချွတ်ပစ်လိုက်သည်။
ညှပ်ရိုးလှလှလေးတွေကို အသာကိုက်ခဲလိုက်တော့..
"အားး..မောင်..မကိုက်နဲ့လေ.."
"ပြွတ်..ပြွတ်..ချိုလိုက်တာ..ကိုကိုရဲ့ချယ်ရီသီလေးတွေက.."
ချစ်ခြင်းရဲ့ချယ်ရီသီးလေးတွေကို အသံမြည်တဲ့အထိအတင်းစုပ်နမ်းနေတာကြောင့် ခါးကော့တက်ကာ ညည်းနေမိသည်။
"ဟာ့..မောင်..ဖြေးဖြေးစို့ပါ.."
စေသာလည်း ချယ်ရီသီးလေးမှတစ်ဆင့် ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးတွေကို မကျန် ကိုက်ခဲလိုက်သည်။ နောက်ဆုံးကျန်နေတဲ့ကိုကိုရဲ့ဘောင်းဘီလေးကိုဆွဲချွတ်ကာ စေသာရဲ့အဝတ်အစားတွေပါ အကုန်ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။
နေဝင်ခါနီ တိမိတောက်တောက်အရောင်လေးရဲ့အောက်မှာ အဝတ်အစားမဲ့နေတဲ့ကိုကိုပုံစံလေးက ဝိုင်းတစ်ခွက်လိုရစ်မှုးစေသည်။ ကိုကိုရဲရှက်ရိပ်သန်းနေတဲ့မျက်နှာလေးကလည်း စေသာရဲ့စိတ်ကိုအရိုင်းဆန်းစေသည်။
"ကိုကို..စိတ်ကိုလျောထားနော်..မောင်စတော့မယ်.."
စေသာလည်း ကိုကိုရဲ့ကိုယ်လုံးပေါ်သို့တဖန်အုပ်မိုးကာ နီတာရဲအကောင်ပေါက်လေးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ကာပြုစုပေးလိုက်သည်။စေသာရဲ့လိုချင်တဲ့စိတ်ထက် ကိုကိုသာယာတာကိုပိုပြီးသဘောကျသည်။
"Hunn... မောင်.. မြန်မြန်လေး..ahh.. "
ချစ်ခြင်းလည်းပူနွတေဲ့ခံစားချကိနဲ့အတူ အားပြင်းတဲ့စုပ်ယူမှုကြောင့်ပါးစပ်က တားမရအောင် ညည်းနေမိသည်။
"ပြွတ်..ပြွတ်.."
"Ahh..မောင်..ကိုကိုပြီးတော့မယ်..မြန်မြန်လေး.."
စေသာလည်း ကိုကိုပြီးတော့မယိဆိုတာကြောင့် မြန်မြန်လေးစုပ်ပေးလိုက်သည်။
"မောင်..ပါးစပ်ထဲကထုတ်လိုက်တော့..ကိုကိုပြီးတော့မယိ.."
စေသာဂရုမစိုက်စွာ သွက်သွက်လေးလှုပ်ရှားပေးလိုက်တော့ စေသာပါးစပ်ထဲမှာပင်ပြီးမြောက်သွားသည်။
"ကိုကို..မောင်မရတော့ဘူး..ဒီတိုင်းထည်လိုက်တော့မယ်နော်.."
မောင်ရဲ့အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ ထောင်နေတဲ့မြွေဆိုးကြီးက ဘယ်လောက်တင်းနေလဲ ပုံစံကြည့်တာနဲ့သိနိုင်ပါသည်။ချစ်ခြင်းလည်း ခေါင်းကိုအသာညိမ့်ပြလိုက်တော့..
"ပြွတ်..စိတ်လျော့ထားနော်..ကိုကို.."
စေသာလည်း ကိုကိုရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို တက်နိုင်သလောက်ကားစေကာ စေသာရဲ့အကောင်ကြီးကို ကိုကိုအပေါက်ထဲသိူ့ဝင်အောင်ဖိသွင်းလိုက်တော့..
"အားး..မရဘူးထင်တယ်..မောင် အရမ်းနာတယ်."
"ကိုကို ခဏလေးနော်..အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ်.."
စေသာလည်းတစ်ဝက်သာဝင်သေးတဲ့ အကောင်ကြီးကို တစ်ချက်ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့.
"Fuck နွေးနေတာဘဲကွာ.. ကိုကိုရယ်..စီးကျပ်နေတာဘဲ.."
"အားး..မောင်ဖြေးဖြေး...ကိုကိုနာတယ်.."
"ခေဏန ကောင်းလာစေရမယ်.."
စေသာလည်း ကိုကိုရဲ့ခံစားလို့ကောင်းစေမဲ့နေရာလေးကိုရှာဖွေးရင်း တစ်ချက်တစ်ချက်ဆောင့်ပေးလိုက်တော့...
"Hunnn....မောင်.."
"ကိုကိုဒီနေရာလား..ဟမ်း ခံစားလို့ကောင်းလား.."
စေသာလည်း အဲ့နေရာလေးကို မနားတမ်းဆောင့်ပေးလိုက်တော့..
"Ahh..ကောင်းတယ်..မောင်မြန်မြန်လေးဆောင့်ပေး.."
"Hunn..ကိုကိုရယ်..ဘယ်ချိန်လုပ်လုပ်ကောင်းနေတာဘဲကွာ.."
စေသာလည်း စက်သေနတ်ပစ်သလို့ မနားတမ်းဆောင့်နေမိသည်။
"အွန်း..မောင်ရေ..မြန်မြနိလေး..ကိုကိုပြီးချင်နေပြီး.."
"ဟာ့...ကိုကို..ညည်းပေး....မြန်မြန်လေး.."
"ဟာ့..အ.့...ဒါလင်ကောင်းတယ်..မြန်မြနိလေးဆောင့်ပေး..ဒါလင်.."
ကိိုကိုရဲ့ဒါလင်ခေါ်သံလေးကြောင့် ထိန်းမိထားနိုင်တော့ဘဲပထမအချီကို ကိုကိုရဲ့ အတွင်းလေးထဲမှာပြီးဆုံးသွားသည်။
"ကိုကိုနောက်တစ်ခါလောက်.."
"မောင်တော်ပြီလေကွာ"
"ကိုကိုကလည်းနောက်ဆုံးဘဲနော်.."
အဆိုးလေးကို ဘာမှမပြောချင်တော့တာကြောင့် ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်တော့ ချက်ချင်းဆိုသလို ချစ်ခြင်းကိုယ်လုံးကို ပွေ့ချီပြီးထိုင်လျက်အနေထားတိုင်းချီထားသည်။
"ကိုကိုလက်ကလေးနဲ့ကိုင်ပြီးထည်ပေးနော်..မြင်းစီပေး.."
ချစ်ခြင်းလည်းမောင့်သဘောအတိုင်း တင်ပါးလေးကိုအသာကြွကာ မောင်ရဲ့အကောင်ကြီးကိုလက်ဖြင့် ကိုင်ကာ အပေါက်လေးထဲသို့ချိန်ကာသွင်းလိုကိသည်။
"အား..မောင်..ကျပ်နေတယ်..မရလောက်ဘူး..."
"ခဏလေးမောင်လုပ်ပေးမယ်..."
"အား..မောင် တစ်ခါတည်းဆောင့်လိုက်ရလား.."
"ကိုကိုမနာအောင်လို့ပါ....မြင်းစီပေးတော့.."
ချစ်ခြင်းလည်း အထိုင်အထလေးလုပ်ကာ သွင်းနေမိသည်။
"ကိုကို မြန်မြန်လေးဆောင့်ပေး..အား..ကောငး်လိုက်တာ.."
"ဟင်းး မောင်..."
စေသာလည်း ကိုကိုရဲ့ခါးသွယ်သွယိလေးကိုကိုင်ကာ မနာတမ်းဆောင့်လိုက်တော့..
"ဟာ့..မောင်..အရမ်းမြန်လွန်းတယိ.."
"ကောင်းတယ်မလား..မောင်ရဲ့အသည်းလေး..ဟမ်းဖြေပါအုံး.."
"ကောင်းတယ်.မောင်..ဟာ့..မောင်..."
"ကိုကိုမြန်မြနိလေး ထိုင်ထလုပ်ပေး.."
ချစ်ခြင်းလည်းမောင့်ရဲ့ပခုံးကိုသိုင်းဖက်ကာ မြန်မြနိလေးလှုပ်ရှားလိုကိတော့ နှစ်ယောက်လုံးချွေးများရွဲကာ ပြီးဆုံးသွားတော့သည်။
"ကိုကို ပင်ပန်းသွားပြီလား.."
"အင်း အိပ်ချင်နေပြီး.."
"ဒီနေ့က အတွေအကြုံအသစ်လေးနော်..နောက်တစ်ခါလည်း လာလုပ်ရအောင်...အား..နာတယ်.ခွေးပေါက်လေးလား.."
စေသာလည်း စလိုက်ရော ပခုံးကို သွားချွန်ချွနိလေးနဲ့ကိုက်ခဲ့နေတဲ့ကိုကို..ရှက်လို့ စေသာပခုံပေါ်မှာခေါင်တင်ကာမျက်နှာလေးကိုဝှက်ထားပြန်သည်။
"မောင်နော်..မစနဲ့နော်...ကိုကို့တို့ပြန်ကြရအောင်.."
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ..လာ.မောင် အဝတ်အစားပြန်ဝတ်ပေးမယ်.."
စေသာလည်း ကိိုကိုရဲ့အကျီလေးတွေကို သေချာပြန်ဝတ်ပေးလိုက်သည်။ကိိုကိုကတော့ မောပန်းကာအိပ်ပျော်သွားလေသည်။စေသာလည်း အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ကာ ကိုကို့ကိုယ်လုံးလေးကိုပွေ့ချီကာအိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ ဒိနေရာလေးမှာကိိုကိုနဲ့အမှတ်တရတွေဖန်တီနိုင်ခဲ့ပြီလေ...