Love Shades : FATE

Banatan to the highest level

"Casualty? Or destiny?"

Oh my. Kurt. Okay Brook. Relax. Act normal. 

"Bad luck? Or curse?"

Sige lang Brook. Mag taray ka lang. 

"Ganun ba talaga kamalas makita ako? Or is it for the other day? Brook, ok na. Di mo na kailangan mahiya. Kakalimutan ko na ang ngyare ok?"

"Alam mo. Sana kaibigan ko si Kuya Kim."

"Huh? Bakit?"

"Para nawarningan nya ako na may darating na sobrang lakas na hanging habagat na tulad mo!"

"Huh! Kaya nga dapat mag ingat ka.."

"Mag ingat? For what?"

"Tulad ng sabi mo. Malakas na hanging habagat ako. Sige ka. Baka madala kita."

"Ay teh, havey!"

Singit na naman tong si Beauty. Tinapik ko si Beauty sa braso. 

"Ay ewan sainyo. Pwede makinig nlang tayo?"

Ang bilis na ng palpitation ng puso ko. Napapangiti ako sa banat ni Kurt pero ayaw ko. Baka mas magka reason sya na asarin ako. Ito naman kasing si Beauty dagdag pang asar pa naman. Pero wait. Pano na? Guide ako ni Kurt. So, lagi ko sya kasama. Hala. Di ko na alam gagawin ko. Heeeeeeelp!

..

Nag lunch kami ni Beauty and yes, si Kurt. Mabait naman pala to. Mayabang lang talaga. Pero, sila lang ni Beauty nag uusap. 

"Brook, panis na laway mo teh. Ayan oh kumain ka na!"

"Oo nga. Mag kwento ka naman. Kanina pa kami dito eh."

Seryoso? Mag kwento? Ng ano? Blanko nga ako eh. Waah. Diko na alam gagawin ko. 

"Huh? Ah eh. Kayo nalang makikinig nalang ako."

"Kurt, ikaw nalang!"

"Oh sige. Ahm. Eto. Knock, knock."

"Sinetch?"

"Nasa puso mo."

"Nasa puso mo who?"

Lumapit si Kurt sakin. Sabay lumuhod sa harap ko. Oo. Lumuhod. Sa harap ko. Sa cafeteria. Sa gitna ng cafeteria..

"You're my Mona Lisa. You're my rainbow sky. And my only prayer, i that you'd realize. You'll always be beautiful in my eyes."

Grabe. Ang lamig ng boses nya. Mas kinabahan na ako. Kinikilig? Probably. Waaa. Relax. Relax. 

"Eh asan naman dun yung 'nasa puso mo' ?"

Mautal utal nako. Waaah. 

"Eh di nasayo."

Diko na alam ano nararamdaman ko. Namumula na ata ako! Waa. 

"Aaah. Ang sweet naman ni Kurt. Huy Brook! Kamatis teh?"

"Huh? Ah. Okay. Ang layo mo Kurt."

"Malayo ba? Malapit na nga. Malapit na sa puso mo."

Sabay mas lumapit sakin si Kurt. Tinignan nya ako sa mga mata ko. I can see sparks fly. Oh my. Naririnig ko si Beauty. Pero di ko sya maintindihan. My world stopped. Mag sasalita na sana sya ng biglang. 

*riiiiiiiiiing!*

"Hoy mga love birds. Lakas nyo maka Pee Bee Bee teens! Tara na! Tapos na lunch break. Akala ko mag kaka eksena. Chos lang pala.."

"Ah eh. Oh tara na..."

Tumingin ako bigla sa mesa sabay kuha ng mga libro ko. Di ko na ulit tinignan si Kurt. Nex thing I knew, nasakanya na ang mga gamit ko. 

"Akin na yan uy!"

"Wag na. Ako na. Bayad ko na sayo sa pag guide sakin."

Ngumiti sya. Haay. Nasa langit na ba ako? Ansaveh? Hoy Brook umayos ka. 

"Oh sige kaw bahala."

And then..

"Yun! Finally. Nakita den kitang ngumiti! Yes! Oh tara na! Inspired nako. Hehe."

Ano daw? Inspired? Ngiti? Huh?

"Ano?" 

"Wala. Sabi ko tara na.."

"Hoy mga bakla! Ano? Babalik na si McArthur andito pa din tayo! Kurt! Brook! Faster!"

Thanks Beauty! You saved me. 

----------------------------------------------------------------------

Ito na nga ba ang simula ng love story nila Kurt at Brook? O baka naman si Beauty ang type ni Kurt? Hala. :D 

Twitter: @shestrish / @shestrishmrm