Gökçe bir süre çaldıktan sonra yanımıza gelmişti. Gülümseyerek sandalyesini çektim ve oturmasına yardımcı oldum. O da aynı şekilde bana gülümsedi ve oturdu.
"Merhaba Gökçe ben." dedi bizimkilere bakarken.
"Bora ben de."
"Yaren." Yaren hoşnut olmayan bir yüz ifadesiyle Gökçe'nin elini sıktı. Bu tavırları garibime gitmişti.
"Tanıştığıma memnun oldum." dedi Gökçe tüm samimiyetiyle. Ardından bana döndü. "Beğendin mi?"
"Çok güzeldi. Sahneye yakışıyorsun."
"Teşekkür ederim. Kalkalım mı? Daha sahne almayacağım. Yürürüz biraz."
"Olur, tamam." dedim ve Gökçe'de eşyalarını almak için yerinden kalkıp kafenin iç kısımlarında bir yere doğru yürümeye başladı.
"Hoşlanmadım bu kızdan. Başına bela alma Berk." Konuşan Yaren'di. Beni her zaman düşünüp böyle uyarılarda bulunurdu ama Gökçe'nin benden uzaklaştırmaya çalıştığı kızlara benzemediğini görüyordum.
"Daha tanımıyorsun bile Yaren. İyi biri."
"Asıl sen tanımıyorsun kaç gün oldu? 2-3?" Kavga etmekten çekinmediğini belli eden bir havaya büründü. "Birini tanımak için sürelere mi ihtiyacımız var?"
"Aptalın tekisin."
Ağzımı açıp Yaren'e cevap verecekken Gökçe geldi. "Kalkalım mı?" dediğinde yerimden kalkıp cebimden bir miktar parayı çıkarıp bardağın altına sıkıştırdım. Yaren onaylamaz bakışlar atarken Bora suskundu. Ben ise Yaren'in haddini aşmasından dolayı kızgın bir şekilde Gökçe'nin peşine takılmıştım.
@gökotta: Benden de böyle uzak tutabilseydin keşke onları.
@gökotta: Seni affedebilmenin gittikçe zorlaşmasına üzülüyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökotta| Yarı Texting
ChickLit@gökotta: Berk, beni unuttun mu? @gökotta: Beni unutmana asla izin vermeyeceğim. @gökotta: Unutmaya başladığın her an karşına çıkıp hayatını alt üst edeceğim.
