"""""""""""""""
"ေရာက္ပါၿပီ...''
အေတြးလြန္ေနရာက ကားဆရာရဲ႕စကားေၾကာင့္သာႏိုးလာရတဲ့အျဖစ္...
က်သင့္တဲ့ပိုက္ဆံကိုျမန္ျမန္ေပးေခ်လိုက္ၿပီး ကားထဲကေျပးဆင္းသည္....
လိပ္စာမွန္ရဲ႕လားဆိုတာ ေသခ်ာေအာင္ၾကည့္ေတာ့ Joe ပို႔ေပးလိုက္တဲ့ေဆးရံုအမည္ပဲျဖစ္သည္..
သြားရမည္..
အျမန္ဆံုးေရာက္ေအာင္...
"ဒီမွာ ဧည့္သည္....ခင္ဗ်ားရဲ႕အိတ္...''
အေလာတႀကီးေျခလွမ္းျပင္ၿပီးကာမွ
ကားသမားရဲ႕သတိေပးသံေၾကာင့္သာသူ႔မွာအိတ္ပါခဲ့မွန္းျပန္သတိဝင္သည္...
အတိတ္ကျဖစ္ရပ္ကိုျပန္အေတြးေရာက္မိေတာ့ သူ႔စိတ္ေတြကထူပူတယ္ဆိုတာထက္ေက်ာ္လြန္ေနၿပီ...
ဒီတစ္ခါလည္း သူ႔အတြက္နဲ႔ ဒုကၡေရာက္ရျပန္တဲ့ကေလးကို
သူအျမန္ဆံုးေတြ႔ခ်င္ေနၿပီ....
သူမျမင္ခ်င္တဲ့ျမင္ကြင္းမ်ိဳးနဲ႔ပဲ
ထပ္ျမင္ရဦးမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ...
အဲ့ဒီေဆးရံုကုတင္ေပၚ စက္ကရိယာမ်ိဳးစံုနဲ႔ သြယ္ယွက္ေနတဲ့ေဆးပိုက္ေတြ..
ျဖဴေဖ်ာ့ေနတဲ့အသားအေရနဲ႔
မွိန္ဖ်ဖ်မ်က္ႏွာငယ္ေလး..
တိုးလ်လြန္းတဲ့အသက္႐ွဴသံေလး..
ေအးစက္ေနတဲ့လက္ဖဝါးေလးေတြ......
ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မျမင္ခ်င္ဘူး...
မျမင္ပါရေစနဲ႔...
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္... ''
အိတ္ကိုဆြဲခ်လိုက္ၿပီး ေဆးရံုဝင္ေပါက္ေလွကားထစ္ေတြရဲ႕ေဘးဘက္ကိုသြားထားလိုက္သည္..
အိတ္ထဲမွာအဝတ္အစားေတြပဲပါတာမို႔ေပ်ာက္သြားရင္ေတာင္ကိစၥမ႐ွိ..ခုေနအေရးႀကီးတာက Krist ဆီအျမန္ဆံုးေရာက္သြားဖို႔ျဖစ္သည္..
Joe ကိုဖုန္းေခၚလိုက္ၿပီးေတာ့ Krist ႐ွိေနတဲ့အခန္းနံပါတ္ကိုေမးလိုက္ၿပီးအေျပးတက္သြားမိသည္....
အက်ိဳးအေၾကာင္းေတြးေတာႏိုင္စြမ္းေတြမ႐ွိေတာ့တဲ့လူတစ္ေယာက္က Joe ရဲ႕စကားေတြေ႐ွ႕ေနာက္မညီတာကိုသတိမထားမိေတာ့ဘူး...
တကယ္လို႔ Krist သာ စိုးရိမ္ရတဲ့အေျခအေနဆိုရင္ ခုခ်ိန္ခြဲစိတ္ခန္းထဲမွာပဲ႐ွိေနရဦးမွာ..
ႏွစ္နာရီေလာက္ပဲ႐ွိေသးတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးလူနာခန္းထဲေျပာင္းေရႊ႕ႏိုင္ပါ့မလဲေလ..
ESTÁS LEYENDO
Rewrite the Stars
Fanficကြၽန္ေတာ္က ေကာင္းကင္ႀကီးပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္ ကိုကို လမင္းႀကီးနဲ႔တူတဲ့ကိုကို႔ကို အျမဲတမ္းေငးၾကည့္ေနခြင့္ရဖို႔ေပါ့... ကျွန်တော်ကကောင်းကင်ကြီးပဲဖြစ်ချင်နယ်ကိုကို... လမင်းကြီးနဲ့တူတဲ့ကိုကို့ကို အမြဲကြည့်နေခွင့်ရဖို့ပေါ့...
