A Sudden Glimpse

Chapter 8

"Give me that!" i tried na kunin yung phone sa kamay niya.

"No" he said at lalo pang tinaasan yung kamay niya para hindi ko makuha yung phone.

"Who is this? Speak" sabi niya sa phone. Shit talaga.

"Akin na yan Matthew!" i shouted to him. He stop moving and turn around to face me.

"I already told you that your not allowed to call anyone right?" tanong niya. Tinago niya yung phone sa bulsa nang trouser niya. Ayun parin yung suot niya kanina pero wala na yung blazer niya.

"it's just my friend okay? Sinabi ko lang na buhay pa ako" naiirita kong sabi. Bakit pag siya nagtatanong sinasagot ko naman nang matino, pero pag siya tinanong mo di nasagot nang matino? tinignan niya lang ako.

"I'm not buying it" at hindi talaga siya naniniwala?

"Then don't, don't worry hindi naman ako tumawag nang pulis o ano man" tumigin din ako sakanya, but this time i looked him in the eye.

Tumalikod lang siya at naglakad lakad sa kwarto.

"Ano bang ginagawa mo dito?" tinitignan ko lang siya habang naglalakad.

"Bahay ko to?" he said in sarcastic tone. Buset!

"May kwarto ka naman siguro, bat hindi ka doon" i crossed my arm. "Your invading my privacy Mr. Davis, Alis dito!"

"So you already know me" oh shit! fuck Ryuu! hindi ka naman ganito dati! Hindi na ako nakasagot.

"Do you want to know why i brought you here?" bigla niyang sabi. He stop for walking at humarap saakin.

He starts walk towards me. What wrong with this man? natakot ako ay medyo napahakbang ako patalikod. He knew what he's doing.

"I'm not interested in you, don't worry" huminto siya sa paglalakad. Buti naman, dahil hindi rin ako interesado sayo. Kung hindi ko lang mission to baka kahapon pa ako wala dito.

"And one more thing, ayaw ko sa mga nananapak" he said. Kung hindi siya tarantado hindi ko siya masasapak.

"So bakit mo nga ako dinala dito? at kinidnapped mopa ako" tanong ko.

"It's not my intention" he said.

"So why you brought me here?" pwede bang matapos nato? hindi talaga ako komportable sa lalaking to.

"For a proposal"

my jaw dropped. What? he raised his brow. Napatingin tuloy ako sakanya nang masama. Ano bang problema niya?

"A proposal Ryuu, A business proposal" he still laughing.

"Don't call me Ryuu, di tayo close at isa pa you what a business proposal? I don't know what you're saying" i said. A business proposal? what the fuck?! Ano bang alam niya saakin?

"Luei Café? Don't play with me woman" he said habang niluwagan yung tie niya. Oh my god! How did he knew?

"What else did you know about me?" i asked. Ano pa nga bang alam niya saakin? Anong alam niya tungkol sa café ko at niya connect noon sa Company niya?

"Marami" he provoked said to me. Masasapak ko ulit tong hayop nato!

Palabas na siya at I was about to say something nang nag ring yung phone niya at tuluyan nang lumabas nang kwarto. What the hell just happened?!

Business proposal? Anong kinalaman niya sa business ko? na cucurious ako ah! I just throw myself in the bed at natulog na muna. Sana panaginip lang lahat to.

~

Nagising ako nang naramdaman kong kumukulo yung tyan ko, gutom na ata ako. I got up at bumaba para kumain. Buti nalang si Manang Emz lang ang nandoon sa may kusina.

I give her a smile noong nagkatinginan kami. Tamang tama yung pagkababa ko dahil kakatapos lang daw niya mag luto nang mga pagkain. Next time nga magpapa request ako.

"Upo na ija!" Masayang sabi niya. At isa isang dinala nanaman yung mga ulam na niluto niya. Oo nga pala.

"Manang Emz?" tawag ko sakanya at tumingin siya saakin.

"Oh bakit?" ngiti niya.

"Napagalitan po ba niya kayo kaninang nalaman niya na gamit ko phone niyo?" i asked. Baka kasi nadamay pa siya. Ako naman yung makulit kanina kaya pinahiram ako ni Manang Emz.

"Hindi ah! Binalik niya lang saakin yung cellphone ko. Di naman kayang magalit saakin noon ni Matthew" nakahinga ako nang maluwag.

Kumain na ako habang nagkukwentuhan kami ni Manang Emz. Pagkatapos kong kumain nag volunteer ako na ako na ang maghuhugas nang pinggan dahil wala naman akong mapaglibangan. Napa Oo nalang din si Manang Emz dahil makulit ako.

Noong natapos na ako maghugas sabi saakin ni Manang na sa Sala daw muna ako at manood para naman daw hindi ako laging naka kulong sa kwarto.

Kung gusto ko daw libutin ko daw yung buong bahay kung gusto ko, wag ko lang daw bubuksan yung dalawang pinto sa gitna nang second floor dahil kwarto daw yun nang Mom at Dad ni Matthew. Now i know.

Tinignan ko ulit yung picture ni Miss Catherine. I can't stop admiring her. She's so gorgeous human being. I can feel that she's also kind and caring pero bakit mukhang hindi nakuha nang anak niya yun.

Umupo na ako sa couch at binuksan yung TV. Pagkabukas ko tumambad saakin yung naka pause na movie sa Netflix. American Murder? Mukhang may hindi pa tapos manood. I guess it's him.

Ayaw ko noong movie na yun kaya naghanap ako nang ibang mapapanood. Niyaya ko si Manang Emz pero maglilinis daw muna siya nang kwarto ni gago

~

4 hours later, I end up watching three movie straight. Si Manang natulog na dahil inaantok na daw siya. Ako hindi pa, dahil kakagising ko lang kanina. Its already 11:10 pm. Naexcite ako dahil mag 11:11 na. Wala lang.

When the time hits 11:11 nag wish agad ako na sana makaalis ako dito nang mabilis at maging maayos ang operation ko at sila Mom sa bahay. Second day is approaching, i need peace of mind.

I continued watching the fourth movie alone. I decide na aakyat na ako pagkatapos neto at matutulog na ako dahil its already 12:57 am. Ayaw ko nang magpuyat please lang.

Noong natapos na yung movie at i was about to get up in the couch. Nang biglang bumukas yung pinto at nakita siya. Kakarating niya lang galing kung saan man.

Nagkatinginan kami pero inirapan niya ako at umakyat nang hagdan. The audacity!! Tumayo na ako para uminom nang tubig nang bigla siyang nagsalita.

"Wait" napa stop siya sa pag akyat nang haggadan at humarap saakin.

;yeah