A Sudden Glimpse

Chapter 18

He just smirked at me at inistart na yung sasakyan. Iniwas kona yung tingin ko sakanya dahil baka lalo lang ako mainis. Nakalabas na kami nang compound. Makakalabas na ulit ako gosh! Pangalawang labas kona to after 1 week na pagkakakulong sa bahay na yun.

Akalain mong na kidnapped ako 2 weeks ago, ako lang ata yung na kidnapped na chill lang. Anyways, mamaya tatawagan kopa sila Wyette. Makausap man lang sila Evie at Cole. Napatingin ulit ako kay Matthew at seryoso siyang nag dadrive. Mabibingi ako sa sobrang tahimik naming dalawa.

"Can i connect my phone?" sabi ko habang nakatingin sa stereo. He just glance at me sabay tango. I instantly connect the bluetooth sa stereo at nag start i play yung favorite song ko.

playing: Better by Zayn

Napatingin siya saakin bigla tapos balik ulit sa kalsada. He looks so confused. I adjust the volume dahil ang hina nang sound. Hindi ba siya nag papatugtog kapag nasa sasakyan? Ang boring naman niya.

Cause, sometimes it's better that way
Gotta let it go so your heart don't break
'Cause I love you

"Finally" word just came out from my mouth sabay sandal sa sandalan. I feel so relief for a second nang napansin kong nakatingin nanaman saakin si Matthew. Problema neto?

"What?" pagmamaldita ko. Feel na feel kona yung kanta. Ano ba kasing taste niyang kantahan? Ang ganda kaya nang mga kantahan ko. Sakin nga nakuha nang mga kanta sila Zoey at Pauline eh.

"Focus on driving Mister, kung gusto mong magpakamatay wag mo akong idamay" dagdag kopa. Tingin kasi nang tingin saakin parang tanga.

Can we save tears in your eyes?
I'm making you cry
Why wait to hate? Can we save love?

Napatigil tuloy ako. The lyrics? I heard Matthew chuckled. What was that? Bakit kailangan pang sumakto? Tumingin nalang ako sa bintana para hindi awkward. Nagpaplay parin yung song.

Still in my mind sometimes, I must admit it
Like it's a crime on trial, I got acquitted
Me and you wasn't meant, we wasn't fitted
Like it's a glove, I hated to admit it

I'm still into the music nang bigla kaming napansin kong pumasok kami nang subdivision. Nagtaka tuloy ako. Akala koba Davis Corp ang punta namin? Asan na kami?

"Akala koba sa Davis Corp tayo?" I suddenly asked. He didn't even replied. Ano napipe na siya? He remained unbothered.

"Hoy, ano ba!" i said once again pero na distact ako nang pumasok kami sa isang gate.

Hindi siya kasing laki nang sa may Mansion nila but it looks luxurious. I was fascinated by the house pagpasok namin nang gate. Nag park yung sasakyan sa labas nang bahay.

"Hoy! Akala koba Davis Corp ang punta?!"

"Wait here, saglit lang ako" he said at lumabas na nang sasakyan. Maiiwan nanaman ako dito? Syempre hindi ako papayag. Lumabas din ako at napansin niya yun.

"I told you to stay inside the car"

"Ayoko" i talk back.

Kitang kita ko sa mukha niya na naiinis na siya pero wala siyang magawa. Weak! Wala na siyang nagawa kaya dumiretso na siyang pumasok sa loob nang bahay. Syempre ako den!

"Oh wow" i mouthed. Naalala ko tuloy yung Casa na bahay nato. The house is very simple but modernize. Napa stop ako nang pagsunod sakanya nang umakyat siyang hagdan. Naiwan lang ako dito sa sala.