A Sudden Glimpse

Chapter 13

I blink my eyes open, sunshine blinding my eyes as i woke up uncomfortably. Ano bang meron ngayong araw? Umupo ako sa kama para mag unat unat nang biglang may kumatok sa pinto.

"Ryuu!" it's a man voice. Wait si Matthew...Shit! Oo nga pala! kasama pala ako.

"Wait!" napatayo agad ako at napapuntang cr nang di oras. Naligo na ako at nagbihis.

"Ryuu? Asan kana?" tanong ni Manang sa labas. "Wait lang po heto na" i shouted. Nakalimutan kong isasama pala nila ako. Bruha ka talaga Ryuu!

I just wore the white Celine shirt na unang nakita ko pag pasok ko sa closet and some jeans na nandoon at some sneakers?

Isinuot ko nalang kung anong nakita ko dahil nag mamadali na pala tong mga kasama ko. Binuksan ko yung pinto at dumanbad sa harap ko si Matthew. I guess his about to knock on my door.

"Your late" he sounds annoyed.

"I'm sorry okay?" i said softly. I didn't meant too. Nakalimutan ko kasi. Naglakad na siya pababa at ako nakasunod sakanya. Bumaba na kami at dumeretso sa garage.

"Na late ka ata nang gising Ryuu" bulong ni Manang Emz. Well opo, i admit.

"Sorry po" i replied.

"Tabi po tayo Manang" dagdag kopa, Kaso biglang pumasok na sa sasakyan si ate Angge.

"Baka masikip na" sabi niya habang hinihintay naming makapasok si Matthew sa kotse. "Hindi yan" at pumasok na din kami ni Manang.

Okay fuck, masikip nga. Tatlo ba naman kami sa backseat.

"Magsisiksikan talaga kayo dyan?" tanong ni Matthew habang inaayos yung rear view mirror. Tinignan ko sila Manang at mukang nasisikipan din sila.

Bakit kasi Mercedes-Benz S-class ata 'tong dinala niyang sasakyan. I'm not sure pero parang ganoon na nga.

Bumaba na ako para lumipat na sa passengers seat. Now what? Tinignan lang ako ni Matthew at inistart na yung sasakyan.

Tahimik lang kami sa buong byahe. Di pa pala ako nag bebreakfast, you're so dumb Ryuu. Tulog kasi nang tulog. Ayaw ko naman talagang sumama kaso, ngayon nalang ako makakabas e, sulitin mona!

Malaki talaga yung property nila. Napapalibutan nang puno yung labas kaya mukang nasa gubat kami. Now i know. Si Manang at ate Angge nag bubulungan sa likod. Okay lang naman ako Manang.

"Seatbelts" bigla niyang sabi ni Matthew . Nilagay ko naman yung seatbelt ko.

Potek nagugutom na talaga ako. I suddenly thought about going to Davis Corp, pero paano ko magagawa yun. Hindi ka ako nakakapunta doon. Anuba di gumagana yung utak ko kapag gutom ako.

~

Minutes passed by at nakarating din kami sa cementery. Pinarada ni Matthew yung sasakyan sa gilid at bumaba na. Bumaba na din kami nila Manang at habang sinusundan namin si Matthew may nakita akong familiar na tindig.

"Hey, your here" he smiled at me so i smiled back. He's holding a bouquet of flowers.

it's Dominic.

"Hi Mama Emz at ate Angge" tingin niya kila Manang.

"You look beautiful" out of nowhere niyang sabi saakin. "Yeah, Thanks" i smile and he smiled back. Cute. Ganito yung mga tipo ni Wyette. Lol

Napalingon si Matthew saamin at naglakad na ulit. We followed him at noong nakarating na kami sa isang grave we stopped. Nilagay niya yung bouquet nang flowers doon sa grave at nagsindi nang kandila.