Rayiha

Bana Yeniden Şarkılar Söyleten Kadın 6

Eylem, sabahın erken saatlerinde alaydaki odasına ilerlerken koridorda Zehra'yı görmesiyle gerilse de yok saymayı tercih edip adımlarını hızlandırdı. Odaya girip üzerindeki ceketi çıkarmaya başladığında kapısının tıklatılmasıyla şaşkınlıkla bakakaldı bir süre. İşe gelmesi gerekenden erken gelmişti ve kimseyi beklemiyordu. Kapıdaki kişiyi onaylayıp ceketini asmak için arkasını döndü.

"Günaydın."

Sesin sahibi yüzünde belirsiz bir gülümseme oluşturduğunda telaşla yüz ifadesini düzeltti Eylem. Fethi'ye hala kızgındı. Adama dönmeden yarım ağız cevapladı.

"Günaydın."

Masanın üzerine bırakılan kupa tok bir ses çıkarırken arkasını dönüp önce kahveye baktı. Ardından bakışları elinde kendi kupasıyla ona bakan adama döndüğünde bu sefer kendisini tutamayıp çok hafif bir şekilde gülümsedi.

"Beraber bir kahve içeriz diye düşündüm."

Fethi'nin masum sesiyle bir şey demeden yerine geçmek için hareketlendi. Fethi de o sırada birkaç adımda yanına yaklaşıp kadının yanağına büyük bir öpücük bıraktığında gülümsemesine engel olamadı Eylem. Adamın masasına oturmasıyla kendisi de yerine oturup Fethi'nin getirdiği kahveden bir yudum aldı. Sonrasında fincanı göz hizasına getirip biraz inceledi.

"Seni adam etmek çok zor olacak Fethi."

Fethi, kadının kastettiği şeyle gülümsemek istese de bunu bastırdı.

"Senin başaramayacağın hiçbir şey yok."

Eylem, yüzüne büyük bir gülümseme yayılırken başını onaylar anlamda salladı.

"Eğer bu süreçte bana yardım etmezsen başarsam bile bir anlamı kalmaz."

Eylem'in yorgun sesiyle Fethi derin bir nefes aldı. Kadının bu ilişkiden ne kadar korktuğu sözlerinden anlaşılıyordu. Dün Eylem'le konuştuktan sonra kendi düşündükleri geldi aklına. Çok yorulacaklardı. Belki de birbirlerini boş yere yıpratmaya gerek yoktu. Sonrasında Eylem'in olmadığı bir hayat düşündü Fethi. Anında midesi korkuyla kasılırken kadın her an kendisini bırakıp gidebilecekmiş gibi telaşla ama kendinden emin bir şekilde konuşmaya başladı.

"Senden başkası olmayacak."

Eylem'in bakışları hala şüphe doluyken tekrar derin bir nefes aldı.

"Söz."

Elini Eylem'in yumuşak saçlarına götürüp sakince okşadı.

"Sen yeter ki beni bırakma."

Eylem, içi büyük bir sevgiyle dolup taşarken ayağa kalkıp Fethi'nin tam önünde dikildi.

"Başarabiliriz. Yoruluruz belki ama gelecekte bu günleri mutlulukla hatırlarız."

Fethi, bir şey demeden kadının dudaklarına eğildi. Kadının dudaklarına küçük bir öpücük bırakıp geri çekildiğinde hala nefesleri birbirine karışıyordu.

"Bir daha canın kahve isterse bana gel. Benim evde içeriz."

*

"Sevgilim hadi uyan."

Fethi, anlamsız birkaç mırıltı çıkarıp başını diğer tarafa çevirdi.

"Fethi hadi ama senin yüzünden geç kalacağız."

Fethi, gözlerini açmadan elini geriye doğru atıp kadını belinden kavradı. Kadını yatağa çekip kendisi de sırtüstü uzandıktan sonra kucağına oturttu. Gözlerini ancak çok kısık bir şekilde açabiliyordu.