Hybrid's "L U C I O U S" (completed)

Chapter 16 - Last request

Eve's POV

"LUCIOUUUUUUUUS!! Please, where are you?!! LUCIOUUUUUUUS!!!!"

Tawag ako ng tawag ng pangalan niya habang umiiyak. Hindi ko nanaman alam kung anong gagawin ko dahil takot na takot ako. Kung ano-ano nalang pumapasok sa isip ko, kung ano-ano nalang ang mga naririnig ko. The howling of the wind, the scary as hell voice that is circling around me! Ang tanging pinagkukuhanan ko nalang ng lakas ay ang apoy na parang bola sa aking mga kamay. Ito lang kasi ang nag bibigay liwanag ngayon. Sobrang dilim... As in nakakalunod na kadiliman! Ni isang tuldok ng liwanag ay wala akong natatanaw kapag tumingin ako ng deretso. Ito talaga ang literal na alone!! I really feel like alone ngayon! Walang kasama, walang kakampi, walang tutulong!

Tumagal pa ng ilang oras ang ganito kong sitwasiyon. Para akong bata dito na naka upo sa ilalim ng lamesa, uhaw na uhaw na ako dahil parang na ubos na yata ang pawis ko kanina. The voices are still there at hindi sila natigil sa kakaikot sa pwesto ko. Inaalala ko nalang talaga ang sinabi ni Lucious na dapat daw hindi ako aalis dito kahit anong mangyare kaya bahala na! Hinding-hindi talaga ako aalis dito!

Kung kelan parang bumalik na ang aking lakas ng loob, ay bigla nalang akong nagulantang ng may isang braso ang lumabas sa kadiliman!!! Hindi naman kita ang kaniyang mukha at katawan dahil braso niya lang ang lumalabas!

Parang gumagapang siya papalapit sa'kin kaya agad akong napasigaw. "Ahhhhhhhhh!! Ahhhhhhh!!! "Sh*t!! Sh*t!!" sambit ko sabay napaatras!

Parang gusto ko nalang lumabas dito sa ilalim ng lamesa at tumakbo pero saan naman ako pupunta?! I'm running out of option here! Please!! Oh my god!

Mas lalo pang nagsitayu-an ang aking mga balahibo noong bigla itong nag salita.

"Eve, help me!" panimula niya kaya naglakihan ang aking mga mata. "Tulongan mo'ko, Eve! Please!! Tulongan mo'ko!"

Oh my god, it's Lucious!!!

"L--Lu?! Ikaw ba 'yan?!" bigla kong tanong.

"Oo, ako 'to! Please tulongan mo'ko!" sagot niya naman kaya parang naka hinga ako ng maluwag.

"Oh my god! A--Akala ko talaga nawala ka na!!" natataranta kong saad.

Saktong lumuhod na'ko at gagapang sana papalapit sa kaniya pero laking gulat ko nanaman nang may isa pang boses ang aking narinig mula sa kadiliman.

"Don't listen to it! Keep your eyes closed!!" sigaw niya at it sounded like Lucious nanaman!

"Lu?! Anong—What's going on?!" nagugulohan kong sigaw.

"Eve, ako 'to!! Please, reach my arm! Tulongan mo'kong maka alis dito, please!! Nahihirapan na ako!" pagmamakaawa naman ng nasakabila at pilit niyang nilalahad ang kamay niya.

Ang boses niya ay nakakaawa talaga at parang hirap na hirap na nga siya!! Kuhang-kuha niya talaga ang boses ni Lucious kaya sobra akong nagulohan kung sino ang papakinggan ko. Doon na ako dahan-dahang lumapit at sinusubukan na abutin ang kaniyang kamay. I was still holding Lucious ball of flame pero kinakaya ko pa rin na abutin siya.

Nang biglang..

"Eve, LOOK OUT!!!"

"Ahhhhhhhh!!!" Sigaw ko sa gulat nang makitang umiba ang kaniyang braso.