უხეში 2

თავი 24

როგორ ავღწერო მისი გამოხედვა?
როგორ გადმოვცე ის ბედნიერება რასაც ის მანიჭებს?
ჩემი ცხოვრების განუყეფელი ნაწილია.მიყვარს და რაც არ უნდა მოხდეს ყოველთვის მეყვარება.
სიყვარული ეს გრძნობა, მისი თითოეული აღწერა თითოულ ადამიანს ახარებს, აბედნიერებს, აუბედურებს, მაგრამ მაინც ყველას ძლიერ უყვარს...

როგორ შეიძლება არ გიყვარდეს სიყვარული?ეს ხომ ისეთი ამაღელვებელი გრძნობაა.გრძნობა, რომელსაც ჭკუიდან გადაყავხარ.გრძნობა, რომელიც გცვლის, გრძნობა, რომელიც ყველას შენს კეთილ მხარეს ანახებს...
სიყვარულზე ძლიერი ამ ქვეყნად არაფერია.დედამიწას სიყვარული ატრიალებსო...ეს გამოთქმა სრული სიმართლეა.მის გარეშე არც არაფერი იარსებებდა.
სიყვარულის გარეშე ადამიანები ვერ ვიარსებებდით.ვერაფერი გაიხარებდა.ეს გრძნობა ისეთი მოულოდნელია, ისეთი დამატყვევებელი რომ შეიძლება ვერც კი მიხვდე ისე შეგიყვარდეს.

ამ გრძნობას უმიზეზო ღიმილი მოსდევს,უმოზეზო ბედნიერება,უმიზეზოდ არსებობის სიხარული და მთავარი მიზეზი ამ ყველაფრისა სწორედ ეს გრძნობაა.
დენი ჩემ ცხოვრებაში გამოჩნდა და დამიმკვიდრა, ის იყო ბიჭი, რომელმაც სიყვარული მასწავალა.ის იყო ადამიანი, რომელიც პირველი კლასიდან მოყოლებული მაწვალებდა,ის იყო ადამიანი, რომელსაც ვერ ვიტანდი,მაგრამ ახლა ის არის ადამინი, რომელიც მთელს სამყაროს მირჩევნია.

მირჩევნი ყველას და ყველაფერს.მის გამო მოვკვდები.მის გარეშე ვერ ვიარსებებ. ის თუ წავა ჩემგან მე უბრალოდ მოვკვდები,უბრალოდ სუნთქვას შევწყვეტ.
მისი გაღიმება საშინლად სასიამოვნო გრძნობას იწვევს ჩემში.თითქოს ჩემს შიგნით ვიღაცეები ცეკვავენ.
მისი მოფერება, მისი სიტყვები მადუმებს... ამ დროს ერთიანად მინდა ვიკივლო,ვიტირო,ჩავეხუტო,ვიცინო.

სიყვარული ეს არის სასიამოვნო საგიჟეთი.
სიყვარული ეს არის მომაჯადოვებელი.
სიყვარული ეს არის ყველაფერი.

სიყვარულის ტკივილი ყველაზე მტკივნეულია, მაგრამ უმტკივნეულო სიყვარული არ არსებობს.სიყვარულის გამო ღირს ტირილიც,სიყვარულის გამო უბედურებაც ღირს.სიყვარულის გამო შეგიძლია აპატიო ყველაფერი იმ ადამიანს, რომელმაც საშინლად გატკინა.
გეყვარება ზუსტად ისე როგორც ადრე, გეყვარება იმის მიუხედავად რომ ძალიან გატკინა, გეყვარება ისე როგორც არასდროს...

-პატარავ მგონი ჯობია ავიდეთ.აგრილდა და არ მინდა გაცივდე.-მომიგო და ნაპირისკენ წამომიყვანა.როგორც კი წყლიდან ამოვედით ეგრევე ვიგრძენი სიცივე, რომელიც მთელ ჩემს სხეულს მოედო და არასასიამოვნოდ ამაკანკალა.მაშინვე ავკრიფეთ ტანსაცმელი და კარავში შევედით.

უნდა გამეხადა, მაგრამ გამახსენდა რო ისიც აქ იყო.
-დენ...-მორცხვად მივუგე და თავი დავხარე.
-ჩემი არ უნდა გრცხვენოდეს.-მომიგო და ნელ-ნელა ჩემსკენ დაიწყო სვალ.

უკნიდან დამიდგა და მუცელზე ხელები შემომხვია, თან წრეების ხაზვა დაიწყო.
ვიგრძენი თუ როგორ მეამბორა მხარზე.ვიგრძენი თუ როგორ ამისვა ხელი მკლავზე.ამ შეხებამ კი გამაჟრიალა.მისკენ მივბრუნდი და ვაკოცე.
ვაკოცე და ის სიმორცხვე გვერდზე გადავდე.ქვედა ტუჩზე მიკბინა, რასაც ჩემი კვნესა მოჰყვა.

ენა და ტუჩები სინქრონულად მოძრაობდნენ და სიამოვნებას გვანიჭებდნენ.ჩემს ზემოდან მოექცა და ყელზე ნიშნების დატოვება დაიწყო.
მისი თითოეული შეხება გამაგიჟებლად სასიამოვნო იყო.ხელები თმებში შევუსრიალე და მოვქაჩე.ისევ ტუჩებზე დამეწაფა.
-მე შენ მიყვარხარ პატარავ.-კოცნებს შორის ამოილაპარაკა.
-ძალიან მიყვარხარ დენ.-თვალებში შევხედე და გავიღიმე.
ვიგრძენი თუ როგორ შემომიცურა ხელი საცვალში.ღრმად დავიწყე სუნთქვა და მის კისერზე შემოვხვიე ხელები.
-არავინ მდომებია სიცოცხლეში შენნაირად.-მომიგო და გაიღიმა.
-მინდიხარ დენ, მინდიხარ მეც ძალიან.-მივუგე და გავიღიმე.
-მაგრამ არ მინდა ინანო...იქნებ ჯერ ადრეა...-მოწყენილმა მომიგო და ენა ბიბლოზე ამისვა.
-არა დენ მე მზად ვარ, მე შენ მიყვარხარ, სამუდამოდ მეყვარები და არასდროს ვინანებ ამ ყველფერს.-გახარებულმა გამაძრო საცვალი მისიც მიაყოლა. ჯერ შუბლზე მაკოცა, შემდეგ თვალებზე, ცხვირზე, ნიკაპზე და როდესაც ტუჩებზე მეამბორა სწორედ მაშინ შემავსო,სწორედ მაშინ მომპარა ჩემი ქალწულობა,სწორედ მაშინ დამიმკვიდრა მთლიანად...