უხეში 2

თავი 28(დასასრული)

თვალების გახელა და მისი მომძინარი სახის დანახვა ერთი იყო.მისი ლამაზი ნიკაპი,მისი ლამაზი ლოყები, ლამაზი ცხვირი,ლამაზი ყველფერი...ის სრულყოფილია...ის ყველფერია,მარტო ჩემია.

კულულები სახეზე ჩამოჰფენოდა, რომელიც მის ლამაზ შუბლს უფარავდა. ხელით გადავუყარე და ნაზად დავუწყე მოფერება.მშვიდად სუნთქავდა...ისე მშვიდად რომ ეს ხმა მე მამშვიდებდა.

როგორ მინდა გაიღვიძოს და მისი ლამაზი თვალები შემომანათოს...როგორ მინდა დავინახო ის განსხვავებული,ყავისფერი თვალები, რომელიც მხოლოდ მას აქვს.
ხელი შუბლიდან ლოყაზე გადავუსვი, მივიწიე და ცხვირზე ვეამბორე, ცხვირიდან შუბლზე, შუბლიდან ნიკაბზე, ლოყებზე, თვალებზე ბოლოს კი მის ტუჩებს დავეწაფე.ვიცოდი, მივხვდი რო ეღვიძა, კოცნაში ამყვა და თვალის დახამხამებაში მის ზემოდან მომაქცია.

-ჩვენ ახლა არ შეგვიძლია...-მივუგე და კიდევ ერთხელ ვაკოცე.
-ვიცი მალეე მომშორდი თორეე სკოლას გავაცდენთ და მთელი დღე აქ ვიქნებით.-სიცილით მომიგო.მეც გამეცინა.ჩემი ტანსაცმელი ავკრიფე, ჩავიცვი,მოვწესრიგდით და სკოლაში წავედით.
დღეს დენი სკოლაში უფრო გახსნილი იყო, სულ ჩემთან იყო სულ მეხუტებოდა.რაც უფრო და უფრო მაბედნიერებდა.გადავწყვიტეთ რომ სკოლის მერე ჩემთან წავიდოდით, მანამდე კი კაფეში, რადგან შოკოლადის კექსი ძალიან მომენატრა.თან მინდა ემილი და დენი გავაცნო ერთმანეთს.

888
სკოლიდან ერთად გავედით, მოტო არ დაგვჭირდა რადგან კაფე აქვეა.როდესაც მივედით ემილი უკვე იქ იყო.ერთმანეთს გავაცანი და წარვუდგინე.კარგად გაუგეს ერთმანეთს.ვიცოდი რო დამეგობრდებოდნენ.ყველაფერი კარგად მიდიოდა, ემილიმ მოუყვა თუ როგორ გავიცანით ერთმანეთი.

პირმოთხუპნულ დენს დავცინოდით, ბევრ სურათს ვიღებდით, ვხარხარებდით.ძაან მაგრი დრო გავატარეთ და დავიშალეთ.მე და დენი ერთად წავედით სახლში.

სიცილ-კისკისით შევედით მარა წამში გაქრა ეს ღიმილი...წამში ვიგრძენი რო რაღაც ისე არ იყო. ყველა აქ შეკრებილიყო, დენის მამა,ქეილები,ტობი,დედა,მამა,ლიზა და ერთი უცხო მამაკაცი, რომელასაც პირვალდ ვხედავდი.