Milou perspectief.
Samen met Lisa loop ik naar de kluisjes, school was zoals elke dag super saai. "Ga je met mij mee naar huis?" Vraagt Lisa en trekt haar jas aan, "heb met Ian afgesproken" vragend kijkt lisa me aan. "Voor het geschiedenis project" vul ik mezelf aan, het voelt slecht om te gen Lisa te liegen, maar anders is het weer 'Ian gaat je breken bla bla bla bla' "tot morgen" glimlach ik en loop naar Ian toe. "We gaan het geschiedenis project gelijk maken" mompel ik, "en dat bepaal jij?" Ian kijkt me lachend aan. Ik knik hevig van ja, Ian schud lachend zijn hoofd en trekt me mee naar de fietsen. "Kom" zegt Ian en wijst naar zijn fiets, snel schud ik mijn hoofd, "deze meid kan zelf fietsen" lach ik. Ian rolt met zijn ogen en stapt op de fiets, zo makkelijk krijgt hij me niet, daar moet hij echt iets voor doen. Ik stap op m'n fiets en fiets achter Ian aan, "niet zo snel" mompel ik hijgend, lachend kijkt Ian achterom. "Er is hier iemand niet snel genoeg" gilt hij, Ian valt best mee, hij lijkt me wel een aardige gast. Snel begin ik harder te trappen en fiets Ian voorbij, "er is hier iemand niet snel genoeg" gil ik naar achteren. "Jij weet de weg niet" grijnst Ian, ohja kut, dat is ook zo. Lachend komt Ian naast me fietsen, "vertel iets over jezelf" beveel ik Ian. Lachend kijkt hij me aan, "ik ben Ian" grinnikt hij. Geïrriteerd kijk ik hem aan, "ik ben Ian Kuyper, ik ben zestien jaar en zit in een boyband" grinnikt hij. "Vandaar je twintig duizend volgers?" Lachend knikt Ian, hij pakt zijn telefoon en zet een nummer van hem op. "Op je telefoon op de fiets mag niet Kuyper" grinnik ik, "sorry mevrouw" zegt Ian met een bekakte stem. Als het liedje start zingt Ian zachtjes mee, "we maken oog contact, nu wacht ik op je reactie. Voor ik precies weet wat nemen we samen de taxi" zingt Ian. Ik moet zeggen, dat klonk niet verkeerd. "Als ik zonder handen kon fietsen had ik nu geapplaudisseerd" grinnik ik. Na tien minuten fietsen komen we aan bij Ian zijn huis, Ian steekt zijn huissleutel in het slot en draait de deur open. Gelijk komt er een zwarte hond op ons afgerend, "aragon" zegt Ian streng. Gelijk gaat de hond liggen, "hij doet niks" glimlacht ian cute. Wait A minute, wat? Ik moet toegeven, Ian is onwijs schattig, hij is dan wel heel erg groot maar zijn gezicht maakt hem schattig. "Waar denk je aan?" Vraagt Ian lachend, "aan eten, ik heb honger" zeg ik snel. Ik trek mijn jas uit en volg Ian naar de woonkamer, ik plof neer op de bank terwijl Ian wat te drinken pakt. "Wat weet jij over monniken en ridders?" Roep ik naar Ian, "even denken" grinnikt Ian. "Niks zeker" hard begint Ian te lachen, al snel komt hij terug met twee glazen ice tea. "Wat weet jij er over dan?" Fluistert Ian, "je hoeft niet te fluisteren hoor" grinnik ik. "Ik weet niks over monniken en ridders, wel weet ik dat ik nog steeds honger heb" snel staat Ian op. "Ian Kuyper tot uw dienst" gilt hij, Ian rent naar de keuken en komt terug met vier zakken chips in zijn handen. "Heb je honger ofzo?" Lachend knikt Ian, "wil je echt dat project maken?" Zeurt Ian. "Yep" mompel ik, "jammer nou" vragend kijk ik Ian aam. "Ik weet iets veel leukers" langzaam komt Ian dichterbij, snel duw ik hem weg, "Dacht het niet Kuyper" grinnik ik.
