Milou perspectief.
zacht voel ik Ian zijn lippen op mijn lippen, hard gejoel klinkt hard in mijn oren. Milou waar ben je mee bezig? Als Ian flitsen ziet breekt hij de zien af en loopt weg, "ik hoef je niet Milou" zegt hij lachend. "Milou" wordt er gegild vanaf de andere kant, al snel is Stef bij me. "Gaat het? Jann is naar Ian" zegt ze lief. "Ik weet niet wat me bezielde" mompel ik suf. "Ian is een loser" mompelt Stef, "ik breek al zijn botten" sist ze er achter aan. Snel trekt Stef me mee naar buiten, buiten zie ik Jannes en Ian vaag ruzie maken. "Je laat haar toch niet gaan gast" hoor ik Jannes schreeuwen, "ik wordt niet verliefd, op niemand niet" sist Ian terug. Ik moet zeggen, die doet pijn. Ian heeft me laten geloven dat hij me leuk vind, en nu ik vatbaarder was op dat mijn vader d- laat ook maar. Ik ben geplayed, door Ian Kuyper. "We gaan naar huis" beslist Stef, "Stef" zeg ik zachtjes, "je mag bij mij" glimlacht ze. Stef belt haar ouders, "ze komen er aan" zegt Stefania en stopt haar telefoon terug in haar zak. Na een kwartiertje rijd een zwarte Audi de straat in, "daar zijn ze" zegt Stef en wijst naar de auto. We nemen afscheid van Niels, Max en Jannes en stappen in. Ian kan even het heen en weer krijgen, zomaar met mijn gevoelens spelen. Ik was dronken, ik heb mezelf helemaal vol gezopen. Toen zag Ian zijn kans, ik weet niet waarom maar op een of andere manier ben ik niet meer dronken nu. De pijn komt nu twee keer zo hard aan. Bij Stefania thuis trekt ze me gelijk mee naar boven, "Ian heeft met je gevoelens gespeeld he" langzaam knik ik. "Ik dacht dat hij mij ook leuk vond" mompel ik teleurgesteld, "dat vind hij ook, dat weet ik zeker" "en anders is hij gewoon dom" glimlacht Stefania er achter aan. Lisa had gelijk over Ian, maar niet over Jannes, Max, Niels en Stef. Zuchtend laat ik me vallen op Stef haar bed, mijn leven is een groot puinhoop. Laat ik het even samenvatten. Elke dag heb ik het moeilijk met het verlies van Noah, de herinneringen blijven me achtervolgen. Mijn moeder is ineens verdwenen, ik heb geen idee waar ze is. Mijn vader is dood, kan ik niet gewoon een normaal leven hebben? Zonder al het gezeik? In Apeldoorn was mijn leven ook niet makkelijk, maar hier zeker niet. "Wij gaan een film kijken met chocola en ijs" gilt Stef en rent naar beneden, niet veel later komt ze terug met een zak KitKats, een bak ben en Jerry's en twee chocolade repen. Lachend plof ik naast haar neer, we zoeken een film uit en beginnen te eten. Halverwege de film trilt mijn telefoon drie keer, snel open ik de app. 'Sorry' 'Ik vind je leuk' 'vergeef me, please' Ian. 'Flikker op' stuur ik terug en leg mijn telefoon weg.
