Milou perspectief.
Manou jue cardoso, het meisje dat mij drie jaar lang gepest heeft. Het meisje die mij de grond in gedrukt heeft zit bij ons in de klas, "manou" mompel ik. Geschrokken kijkt Jannes naar achter, "je kent haar?" Fluistert hij zacht. Dramatisch knik ik, "helaas wel." Grijnzend loopt Manou Lisa haar kant op, "ze weet al wie we zijn" schreeuwt Niels naar lisa die gelijk tegen manou begint te praten.
Flashback
"Hallo dikke" grijnst Manou, bang zet ik een paar stapjes achteruit. Twee vriendinnen van manou komen achter me staan en houden me vast. "Lelijk wijf" sist manou en spuugt in mijn gezicht. "Wat ziet Noah in zo'n lelijk kind als jij?" Manou begint gemeen te lachen. "Luister schatje" sist ze, "Noah is van mij, hij zei net dat hij jou niet meer wilde." Tranen vullen mijn ogen, langzaam rollen de tranen over mijn wangen. "Ons varkentje is aan het huilen" gilt manou lachend. Grijnzend zet ze haar nagels in mijn wang, langzaam verplaatst ze haar nagel. Als ze haar hand weg haalt voel ik mijn huid branden, "miss piggy" gilt ze lachend, onzeker kijk ik weg. Ik ben super veel afgevallen, ik weeg nog zevenen veertig kilo. Ben ik te dik? "Hier, eet meer groente" grijnst Manou. Ze bukt en pakt iets vast, "we gaan haar even voeren meiden" lacht ze. Lana en Nina houden me stevig vast, stevig zet ik mijn lippen op elkaar. "Kom varken, meestal eet je ook genoeg" dat is niet waar, ik eet amper iets. Alleen als ik met Noah ben eet ik, hij verplicht het me. Gemeen pakt manou mijn kaak vast en propt het gras in mijn mond. Op dat moment komt Noah aangerend, hij duwt Manou hard opzij en pakt mijn hand. Hij trekt me mee de school in, "waren ze weer bezig?" Tranen vullen mijn ogen. Huilend knik ik, "Mikoutje" zucht Noah en pakt me stevig vast, "het is dat ik geen meisjes sla" mompelt hij. Ik kijk Noah diep in zijn ogen aan, "ik hou van je, voor altijd."
Tranen vullen mijn ogen, ik dacht van al het gezeik af te zijn. Maar natuurlijk moet Manou ook weer verhuizen. Na de les prop ik mijn boeken in mijn tas en wil snel weg lopen maar wordt tegen gehouden door Jannes. Hij trekt me mee naar de gang, "hoe ken jij manou?" Ik slaak een diepe zucht. "Ik zat met haar in de klas" mompel ik, "ze heeft je iets aan gedaan he?" Langzaam knik ik. "Drie jaar gepest" tranen vullen mijn ogen, op dat moment komt Ian aangelopen. Vragend kijkt hij Jannes aan waarna hij mij lief op tilt. Huilend sla ik mijn benen om zijn middel, "wat is er gebeurd Mil" sust Ian lief, "M-manou heeft m-me drie j-jaar gepest" stotter ik. Ian wrijft met zijn handen over mijn rug, wat een vertrouwd gevoel geeft. "Die hond" wordt er vanaf de gang gegild, Stefania. Zodra ze ons ziet rent ze snel op ons af, "Mil wat is er?" Ian laat me voorzichtig los. Gelijk trekt Stef me in een knuffel. "Manou" mompel ik huilend. "Wat heeft ze je aangedaan?" "Drie jaar lang gepest" Stefania haar ogen spuwen vuur. "Ze gaat er aan."
