Milou perspectief.
Zuchtend stap ik het bed uit, gisteren heb ik tot de avond door en door gejankt. Het was heel gênant aangezien Ian ook niet meer wist wat hij moest doen, wel was hij heel lief. Nu hopen dat hij zijn mond kan houden, anders maak ik hem af. "Kom Kuyper" mompel ik en strompel de trap af naar beneden. Ik smeer wat brood en prop het in mijn mond. Voor Ian stop ik het brood in een zakje en gooi het naar zijn hoofd. Ian is in de ochtend heel sloom, ik dacht dat ik sloom was, maar deze jongen kan er ook wat van. Na het omkleden en tanden poetsen stappen we haastig het huis uit. Snel stappen we op de fiets en rijden maar school. Ian zet zijn fiets op slot en loopt gelijk de andere kant op, uit mijn ooghoek zie ik Stefania op me af rennen, "kom er zijn mensen aan het vechten" gilt ze lachend en trekt me mee. We wringen onszelf door de menigte mensen, als we vooraan staan zie ik wie het zijn. Hoe krijgt die gast het voor elkaar om net drie minuten op school te zijn en nu al midden in een gevecht te zitten.
Ian perspectief.
Haastig zet ik mijn fiets op slot en loop het plein op, ruw wordt ik tegen gehouden door Dave. "Hallo Kuyper" grijnst hij, thats new. Meestal praat Lisa zo tegen me, Dave is wel een chille gast. "Ik heb gehoord dat Milou bij jou slaapt" grijnst hij, even slik ik. Hoe weet hij dat? Ik heb dat tegen niemand gezegd. Langzaam knik ik, "whats the problem" mompel ik en wil weer verder lopen. Maar twee sterke armen houden me tegen, "je weet dat ik haar wil" fluistert hij grijnzend. Nou vriend, dat wist ik niet. "Nope" mompel ik en steek mijn handen in mijn zakken, "ze is lekker" kwijlt Dave. "Kijk daar staat ze, ga daar staan kwijlen man" mompel ik en duw Dave weg. "Pardon" sist hij kwaad, heeft die gozer iets gedronken? Want zo lijkt het wel. "Ze wordt de mijne, niet die van jou" babbelt Dave, "ik wil haar wel doen" grijnst hij met dubbele tong. Dronken dus, "Dave, je bent onrealistisch" mompel ik. "Jij bent onrealistisch" sist Dave, gelijk begint hij heel dom te lachen. Zacht geef ik hem een duwtje richting het fietsen hok, "wat zit je aan mij" sist Dave en geeft me een klap in mijn gezicht. Als om iets geleerd heb van mijn vader is dat je jezelf niet moet laten slaan, tenzij het een meisje is. Ik mag geen meisjes slaan, dus ik betwijfel of ik Dave wel mag slaan. Hard ram ik mijn vuist in zijn maag, niet veel later liggen we op de grond. Een grote groep mensen vormt zich om ons heen, iedereen begint door elkaar te schreeuwen en te filmen. In een beweging druk ik Dave zijn polsen tegen de grond, met het gevolg dag hij om zich geen begint te trappen. Hard geef ik hem een klap in zijn gezicht, als Dave weer wil uithalen wordt ik weggetrokken, Milou.
Milou perspectief.
En ja hoor, Ian is weer eens aan het vechten. Met Dave? Dave is een chille gast, aardig ook. Snel trek ik Ian weg, chagrijnig sleur ik hem mee. Dit heeft nu al mijn ochtend verpest, nog meer dan dat school dat al gedaan had. "Ian waar ben je mee bezig" mompel ik, even bekijk ik Ian zijn gezicht. Zijn lip bloed, op zijn neus zit opgedroogd bloed en zijn oog is blauw. "Wat zie je er uit" mompel ik en trek Ian mee naar binnen. Ik trek Ian mee naar de meisjes wc en pak wat toilet papier. Aandachtig maak ik het nat en druk het in Ian zijn handen. "Er op houden" beveel ik, "hoeft niet" "Ian je ziet er niet uit, zo wil niemand je meer zoenen." Snel legt Ian het natte papier op zijn oog, ik dep met een ander papiertje zijn neus schoon. "Ian wat doe jij hier?" Vraagt Lisa verbaast, "ik werd mee getrokken door deze" grinnikt Ian. Als Stefania ook binnen komt verdwijnt Lisa in het hokje, "ziet hij er weer beter uit?" Ian haalt het papier van zijn oog. "Nee dus" grinnikt Stefania, Ian gooit het papier weg en we lopen weer de aula in. "Dave heeft hem in elkaar geslagen omdat hij Milou iets aan wilde doen" wordt er van alle kanten gefluisterd, onzin. Ook Ian lijkt het door te hebben en kijkt me doordringend aan, "Milou geloof me, dat was niet zo" glimlachend knik ik. "Ik geloof je, doe maar rustig" grinnik ik, een opgeluchte zucht verlaat Ian zijn mond. Langzaam lopen we naar de les, Geschiedenis. "Onze presentatie" mompel ik, Ian schrikt gelijk op. Vandaag moeten we onze presentatie presenteren, maar wij hebben nog helemaal niks. "We verzinnen wel iets."
