Ian perspectief.
"Ik hoef je niet, Milou" mompel ik en loop weg. Gelijk begint achter me de hele massa aan mensen door elkaar te schreeuwen, het is me gelukt. Ik heb Milou gezoend en gebroken, ben ik trots op mezelf? Nee, de zoen voelde magisch. "Ian fucking klootzak dat je bent" hoor ik kwaad achter me schreeuwen. Ik negeer hem en loop naar buiten, voetstappen klinken dichterbij. Als ik me omdraai sta ik oog in oog met Jannes, "waar ben je mee bezig" sist hij. Ik haal mijn schouders op, "dit is hoe ik ben" Jannes schud kwaad zijn hoofd. Ik weet ook wel dat ik eigenlijk niet zo ben, maar zo ben geworden. "Je gaat haar nu vertellen wat je voelt" snel schud ik mijn hoofd, op dat moment komen Milou en Stef naar buiten. "Nu" fluistert Jannes, ik schud boos mijn hoofd. "Eikel dat je bent" sist hij. Langzaam vinden mijn ogen die van Milou, ze staan gebroken. De medelijden groeit in me, snel schud ik het weg, andere mogen de pijn voelen die ik gevoeld heb. "Je laat haar toch niet gaan" schreeuwt Jannes, snel went ik mijn blik af. "Ik wordt niet verliefd, op niemand niet" Jannes kijkt me intimiderend aan, "stik er in Ian" mompelt hij en loopt naar Milou en Stef. Snel loop ik weg, ik loop door de donkere koude straten van Amsterdam. Op zoek naar een club, waar ik mezelf helemaal vol kan zuipen. Als ik een club gevonden heb loop ik snel naar binnen, de de geur van tabak, drank en zweet dringt mijn neus binnen. Ik bestel een drankje en giet hem in een keer naar binnen. Versuft kijk ik voor me uit, wat heb ik gedaan. Na nog een drankje loop ik de club weer uit, ik graai mijn telefoon uit mijn zak. 'Gozer je komt nu maar mn huis.' Verschijnt er in beeld, Jannes. 'Prima' typ ik terug en duw mijn telefoon weer in mijn jaszak. Na vijf minuten lopen sta ik voor Jannes zijn huis, de zenuwen groeien in mijn lijf. Langzaam druk ik op de bel, gelijk doet Jannes de deur open. "Flikker dat je bent" sist Jannes en trekt me mee naar boven, "jij gaat Milou appen en zeggen wat je voelt" commandeert hij me. Ik weet zelf ook wel dat ik Milou leuk vind, heel leuk zelfs. Zuchtend pak ik mijn telefoon en open de chat met Milou. 'Sorry' typ ik, streng kijkt Jannes me aan. 'Ik vind je leuk' 'vergeef me, please' stuur ik dan. Jannes weet op een of andere manier altijd wat het beste is, en soms is dat niet leuk. "Je blijft hier pitten" zegt Jannes, "is goed bro" glimlach ik. Na een uurtje hoor ik een Whatsappje binnen komen, snel open ik ze. 'Ik vertrouwde je, ik heb mijn hele fucking verhaal tegen je gezegd. Ik vond je leuk Ian, ik dacht dat je veranderde, oprecht met me was. Maar jij veranderd niet, ik haat je. Ik haat je Ian Kuyper' langzaam glijd een traan over mijn wang. Ik heb met haar gevoelens gespeeld, ik heb het verneukt. "Het komt goed bro" zegt Jannes zacht, maar het komt niet goed. In ben haar kwijt, en dat is mijn eigen domme schuld.
