Pahabol! Haha dahil namiss ko si Neza Collins. Gagawan ko siya ng special chapter..
Enjoy!
**
Neza P.O.V"Huwag mo akong kausapin Nigel! Nang gigi-gil talaga ako sayo!"
Sabi ko sa boyfriend kong tatlong araw hindi nagparamdam sa akin at ngayon heto siya at may daladalang bulaklak at nakaluhod sa harap ko. Kinonsyaba pa niya si Kuya na dalhin ako dito. Mga walang hiya inisahan ako.
Nakangisi siya ng tignan ko. Kaya naman mas lumala ang pagkainis at gigil ko sa kaniya.
"Babe, I'm sorry okay? I'm sorry. May importante lang akong inasikaso."
"Tumayo ka nga diyan para kang iwan!"
Galit na saway ko sa kaniya pero hindi binalingan ng tingin. Nilibot ko ang tingin sa paligid hindi pamilyar ang lugar na ito sa akin basta ang alam ko malayo ito sa amin. Napakadilim ng paligid, walang katao-tao tanging kami lang dito, Isang kandila lang na hawak ko pa na ibinigay ni Papa sa akin bago ako iniwan ang tanging nagsilbing liwanag sa amin.
"Ayoko. Patawarin mo muna ako tapos----"
Pinutol ko ang sasabihin niya at tinignan siya.
"Okay. Okay. I forgive you okay? Kaya tumayo kana diyan."
Galit na sabi ko sa kaniya.
"Parang napipilitan ka lang e?"
Nakangiti niyang tanong. Pinanliitan ko siya ng mata.
"Ano bang sinasabi mo. Tumayo ka na diyan. Para kang timang"
"No. Unless you say I do"
"Anong pinagsasabi mo diyan. Anong I do I do ang sinasabi mo diyan.. bakit nag poprose ka ba ha? ha?"
Kasi kung nag poprose ka sasabihin ko talaga yan. Sabi ko sa sarili na muntik ng masabi sa kaniya.
Nakita kong lumiwanag ang mukha niya at ngimisi. Kinakabahan ako sa totoo lang. Ewan hindi ko alam. Pero feeling ko. Ayaw ko lang mag assume. Tama na yung nasa beach kami akala ko magpopropose na siya pero tang*na hindi pala. Iniisip ko talagang mag popropose siya non kasi kami lang dalawa sa beach nag bakasyon non at isa pa. Were three years in a relationship. Matagal ko siyang sinagot non pero hindi niya ako sinukoan at iniwan. I'm always looking forward that in the future tatanda kaming magkasama lagi kong naiisip na siya na habang buhay.
"Babe, Neza Collins. Will you be my wife? Will you be my future mother of own childrens with you? Will you be stay with me forever? Will you be my wife? Will......... Babe, Will you marry me?"
Biglang nagsilabasan ang mga luha sa aking mga mata. I'm happy. I'm very happy. Naiiyak ako. Naiiyak ako sa tuwa. Tinitigan ko siya bago nilipat ng tingin hawak-hawak niyang singsing na animoy handa ng isuot sa daliri ko.
"Y-Yes. Yes. Babe. I do.. I do."
Agad niyang sinuot ang singsing sa akin at tumayo mula sa pagkakaluhod. Niyakap niya ako ng napakahigpit at tinanggap ko naman iyon ng buong puso.
Nagulat pa ako ng may biglang pumutok sa kalangitan. Tumingala ako ganoon din siya, isang napakagandang Fireworks na may nakasulat na 'I LOVE YOU BABE'. Hinarap ko siya agad at ganoon din siya.
Nakangiti niya akong ginawaran ng simpleng halik.
"CONGRATULATIONS!
MR. AND MRS. GUINTEVAL!"Sigaw nang kung sino kasabay ang pag ilaw ng kapaligaran. Nakita ko ang mga magulang namin ni Nigel at mga kaibigan namin. Nakangiti at masayang-masaya.
"Director Col--- I mean Director Guinteval Smile!"
Sabi nong isang babae na isa sa mga tinulongan kung lumabas mula sa pagkakakulong. Si Jera. Nilibot ko ang tingin sa kanila. Naluluha ko silang tinignan Andito silang lahat.
Umiiling ko silang tinignan. Hindi ako makapaniwala. Hindi sila nagbago.
"Don't cry baby.. I love you wifey"
"Tears of joy... hubby..." sabi ko dito ng pinunasan niya ang mga luha sa pisngi ko. "Ang mais mo talaga! Andami mong alam.." sabi ko sa kaniya.
"Thats what love takes.. gagawin ang lahat. Mais man sayo ang dating tiyak hindi mo naman makakalimutan."
Hirit pa niya bago ako hagkan sa pisngi.
Inirapan ko siya at sabay kaming tumawa.
Lumapit silang lahat sa amin.
"Congrats bro. Success!"
Dinig ko pang sabi ni kuya kay Nigel.
"Thanks to you're help bro at kay Dad!"
Sabay pa silang nagtawanan non.
"Tabi nga!"
Naiiritang sabi ni Mika kay kuya.
"Amazona!"
"Hudas!"
Natatawa ko silang tignan. I know their something to them at masaya ako para sa kanila.
Nagirapan pa silang dalawa at tinalikuran ang isa't-isa.
"Neza! Congratulations to the both of you! I'm so so so happy! Finally nag propose narin si Nigel Haha.. alam mo bang dahil sa tatlong araw na hindi pagpaparamdam sayo ay dahil stress na siya kung paano magpropose haha... alam mo neza bebe.. mahal na mahal ka non. Swerte ka don."
Seryosong sabi pa niya.
"Oo naman pero mas swerte siya sa akin." Nagtawanan pa kami at nag apiran. " yaan mo may mag popropose din sayo. Nasa tabi-tabi lang yon. Medyo Hintay-hintay lang torpe kasi."
At nagtawanan naman kami.
Natapos ang gabi na puros batian. Masayang-masaya ang lahat dahil sa akin at sa amin ni Nigel.
Nagtagpo kami sa hindi inaasahang pagkakataon. Sa isang madilim at parang masamang bangungot na panaginip. Nananatili siya at hindi siya sumuko kahit hindi ko sinuklian ang pagmamahal niya sa akin noon.
Pero ngayon Masaya at Malaya kaming nagmamahalan. Ito na siguro ang pinakamasayang nangyari sa buong buhay ko.
Lahat ay masaya at nagbago. Naging matatag at matapang kaming lahat dahil sa nangyari noon.
Kaya naman wala akong pinagsisihan kahit isa. Kahit na kamuntik-muntikan na akong mamatay. Natuto narin kaming lahat.
Ngayon magkasama naming haharapin ang susunod pang mangyaayari.
Sa bagong buhay namin at mas lalong panindigan ang pagmamahalan namin sa isa't-isa.
"Mahal na mahal na mahal kita, Mrs. Neza Collins-Guinteval"
"I love you more Mister."
Minsan talaga hindi mo malalaman ang ikot ng mundo. May taong binaliwala mo noon na siyang kasama mo ngayon at magpa-kailanman.
Nasaktan man ako noon sa unang pag-ibig may kapalit namang saya at totoong walang katumbas na pagmamahal mula sa kaniya.
First love will not always be your first but your last will be your forever.
'Don't rush the things, let things rush you'
The end.
Themesong:
SOMEBODY OUT THERE - A ROCKET TO THE MOON
Song for you guys and gals!
Enjoy!
-------------------------------------------------------------
Maraming-maraming salamat po sa pagtangkilik sa aking simpleng istorya mga kaibigan!
#Spreadthelove❣
BINABASA MO ANG
Sandra's Notes
Mystery / ThrillerA school is full of mystery and suspension. You've only trust yourself not in anybody, if you will, your in danger. Nobody helps you instead yourself can help you.